Czy imigracja pomaga utrzymać dobrobyt w bogatych krajach europejskich?

Ostatnio dużo dyskutuje się na temat imigracji i jej wpływu na gospodarki w Europie, więc chciałbym zadać pytanie. Czy to prawda, że ​​imigracja pomaga utrzymać dobrobyt w bogatych krajach europejskich? Na przykład w przypadku emerytur, ponieważ oczekiwana długość życia rośnie, a wskaźniki urodzeń maleją w najbogatszych krajach europejskich, stosunek osób otrzymujących emeryturę do liczby aktywnych pracowników (którzy płacą te emerytury podatkami). Ponieważ imigranci mają zwykle wyższy wskaźnik urodzeń, powinni pomóc przeciwdziałać temu efektowi.

Jednak często ludzie nie zgadzają się z tym argumentem, mówiąc, że imigranci otrzymują znacznie więcej pieniędzy z pomocy społecznej niż z podatków, z różnych powodów:

• bezrobocie jest znacznie wyższe wśród imigrantów niż wśród tubylców
• jest wielu nielegalnych imigrantów, którzy nadal otrzymują opiekę zdrowotną (jeśli idą na pogotowie), ale którzy nie płacą podatków
• itp.

Ta ciągła skarga osiągnęła niesamowity poziom, zwłaszcza (ale nie tylko) w Danii. Wydaje mi się to bezpodstawnym rasizmem, ale nie jestem ekonomistą, więc chciałbym wiedzieć: czy istnieją badania, które dowodzą, że wkład imigrantów w dobrobyt jest dodatni? Czy istnieją badania wskazujące, że blokując imigrację, bogate kraje europejskie mogłyby ryzykować niemożność wypłaty emerytur w przyszłości?

Oto wykres z OECD, który pokazuje wpływ fiskalny netto migrantów na kraj otrzymujący pomoc (tj. Przez ile wnoszą oni wkłady lub wycofują się z państwa opiekuńczego, aczkolwiek z wyłączeniem świadczeń rzeczowych, takich jak opieka zdrowotna). W większości krajów zachodnich, w tym Danii, migranci mają niewielki wkład netto dodatni („płacą więcej niż biorą”).

Wynika to z faktu, że migranci są zwykle w nieproporcjonalnym wieku produkcyjnym, podczas gdy rdzenna populacja składa się z wielu emerytów lub młodych ludzi. W związku z tym migranci zwykle płacą dużo podatku dochodowego w stosunku do przeciętnego rodzimego kraju. Luksemburg i Szwajcaria wyróżniają się, ponieważ obie są małymi gospodarkami, które przyciągają wielu wysoko wykwalifikowanych pracowników wiedzy.

Na osi pionowej tego wykresu znajduje się wkład netto do budżetu fiskalnego. Tak więc wartość 1% oznacza$(\$\text{tax paid}-\$\text{welfare received})/\$\text{GDP}=0.01$. Należy zauważyć, że różni się to od ogólnego wkładu migrantów (i mniej) do PKB, ponieważ na przykład migranci utrzymują znaczną część swojego wkładu do PKB w postaci wynagrodzeń po opodatkowaniu.

Wziąłem mapę z obserwatorium migracji w Oksfordzie , które zawiera więcej informacji specyficznych dla przypadku Wielkiej Brytanii.

Typowe analizy, które dość jednoznacznie pokazują pozytywny wpływ imigracji netto na gospodarkę (pomimo prawdopodobieństwa, że ​​niektóre określone segmenty rynku pracy mogą doświadczyć niższych płac, co jest negatywne dla pracowników w tym sektorze, przynajmniej w krótkim okresie) z analiz konkretnych przedsięwzięć, aby pomieścić dużą liczbę osób uciekających z wyjątkowo śmiertelnej strefy konfliktu, jednocześnie uniemożliwiając im uczestnictwo w rynku pracy.

Można zatem słusznie stwierdzić, że polityka imigracyjna pozytywnie wpływa na gospodarkę, przy jednoczesnym uwzględnieniu możliwości, że niektóre przedsięwzięcia humanitarne mogą ponosić koszty netto na rachunkach publicznych i / lub PKB na mieszkańca, w szczególności w krótkim okresie.

Bardzo przedwczesne byłoby stwierdzenie, czy zakwaterowanie dla uchodźców w 2015 r. (W szczególności w Niemczech) będzie miało łączny pozytywny wpływ na średni dochód w kraju w 2020 r., 2030 r. Lub 2050 r. Na przykład konkretne przedsięwzięcia, aby osiągnąć pożądany pozytywny wpływ na płace, zyski, PKB na mieszkańca i / lub rachunki publiczne mogą odnieść sukces lub mogą odnieść sukces. W obu przypadkach istnieje ryzyko, że inne konkretne przedsięwzięcia promujące ich porażkę mogą odnieść sukces lub odnieść sukces.

Najważniejsze w tym miejscu jest uznanie, że analizę ekonomiczną a) imigracji kierowanej przez rynek pracy (zarówno popytu przez pracodawców, jak i podaży przez pracowników) należy uznać za odrębną od b) przepływów ludności, które są selektywne na podstawie potrzeb humanitarnych (między osoby, które mogą dotrzeć do miejsca, w którym mogą ubiegać się o azyl).

Argument, że imigracja może być w jakiś sposób powiązana z pomocą społeczną (np. Wyższe emerytury), jest zbyt uproszczony. Nawet zakładając, że imigracja stanowi nadwyżkę dla krajów UE, w żadnym wypadku nie przekłada się to na więcej korzyści społecznych. Jednak rzeczywiście można to przełożyć na większe zyski dla branży:

Podczas ostatniego pięcioletniego kryzysu imigracyjnego kraje UE zostały podzielone na 2 szkoły, które przyjmują część populacji imigrantów (Niemcy, Francja itp.) I te bardzo negatywne (Dania, Austria itp.).

Jeśli chodzi o pierwszą grupę, zakres, w jakim motywy humanitarne mają charakter humanitarny, jest wysoce wątpliwy. Imigranci oznaczają tanie ręce siły roboczej, a ze względu na ich niepewność mają mniejsze wymagania. Są domyślnie najbardziej wrażliwą częścią klasy robotniczej, dlatego są łatwiejsze do wykorzystania. W tym sensie i przy braku siły roboczej w niektórych obszarach gospodarczych europejscy przemysłowcy bardzo chętnie zatrudniają pewną ilość takiej siły roboczej .

Kiedy tak nie jest, imigranci są wykorzystywani w gorszy sposób.
1) Represyjne narzędzia antyimigranckie, od prywatnych ośrodków detencyjnych dla imigrantów po systemy militaryzacji i nadzoru granic, są niezwykle opłacalne dla ponadnarodowej gospodarki korporacyjnej
2) Bezpośrednie gromadzenie majątku imigrantów

Dodatkową kwestią, o której należy pamiętać, jest fakt, że kryzys imigracyjny spowodował duży wzrost grup skrajnie prawicowych, a nawet partii w UE, a niektóre z nich mają również przedstawicieli w Parlamencie Europejskim. Ich program nie jest bardzo korzystny dla pomocy społecznej, jak pokazała niedawna przeszłość.