W jaki sposób rezerwy przemieszczają się między 12 federalnymi bankami rezerw?

W systemach z pojedynczymi bankami centralnymi (np. Bank of England) ostateczną księgą przelewu elektronicznego jest korekta sald kont rezerwowych.

W Systemie Rezerw Federalnych istnieje 12 banków prowadzących rachunki rezerwowe odpowiedzialne za bankowość w ich regionie. Jak działają te 12 ksiąg, aby pieniądze mogły być przenoszone z jednego regionu do drugiego? Czy istnieje ogólna księga główna?

Edytuj, aby wyjaśnić w odpowiedzi na odpowiedź:

Przelew elektroniczny z banku A do banku B w funtach szterlingach powoduje transfer RTGS między rachunkami rezerwowymi banków. Bank Anglii obciąża jedno konto rezerwowe, a kredytuje drugie - dzięki czemu całkowite saldo rezerw pozostaje stałe.

Co dzieje się w systemie rezerwy federalnej, gdy przelewy pieniężne z banku A w regionie 1 do banku B w regionie 2? Czy federalny bank rezerwowy w regionie 1 po prostu zmniejsza saldo rezerw banku A, nie dokonując żadnej transakcji kompensującej w swoim bilansie? Czy istnieje ogólna księga zarządzająca „całkowitą rezerwą”, czy też jest to po prostu techniczne ograniczenie RTGS polegające na tym, że w jednym banku niszczona jest taka sama ilość pieniędzy, jak w drugim banku?

Jest to zaskakująco subtelne.

Kiedy na przykład bank A w dzielnicy Rezerwy Federalnej Richmond wysyła 1000 USD rezerwy do banku B w dzielnicy Rezerwy Federalnej Minneapolis, rezerwy są usuwane z konta banku A w Richmond Fed i umieszczane na koncie banku B w Minneapolis Fed .

Teraz rezerwy banku A stanowią zobowiązanie w księgach Fed Richmond, podczas gdy rezerwy banku B stanowią zobowiązanie w księgach Fed w Minneapolis. W związku z tym bez żadnej kompensującej zmiany proces spowodowałby, że Fed Richmond wywiązałby się z zobowiązania, a Fed Federalny w Minneapolis zaciągnąłby zobowiązanie - a gdyby tak się utrzymało, aktywa i pasywa regionalnego Fed mogłyby stać się wysoce niedopasowane.

Zasada jest zatem taka, że ​​powinna istnieć kompensująca zamiana aktywów. Byłoby zbyt skomplikowane, aby zamieniać rzeczywiste aktywa za każdym razem, gdy występuje przepływ rezerw między bankami w różnych dzielnicach. ( Codziennie transakcje na Fedwire, systemie FedGre Fed-u to ponad 3 biliony USD - i nawet jeśli ułamek z nich znajduje się między różnymi dzielnicami, kwoty są naprawdę ogromne.) Zamiast tego, w krótkim okresie regionalni Fed-y zamieniają zapisy księgowe „Między rozliczeniowy rachunek rozliczeniowy” (ISA). W powyższym przykładzie pozycja ISA Minneapolis Fed wzrośnie o 1000 USD , podczas gdy pozycja ISA Richmond Fed zmniejszy się o 1000 USD , aby zrównoważyć przeniesienie zobowiązań.

Jak dotąd wszystko to jest bardzo podobne do kontrowersyjnego systemu TARGET2 w strefie euro, w którym ostatnio gromadzą się duże salda między bankami krajowymi. System amerykański jest jednak inny, ponieważ zapisy ISA są ostatecznie rozliczane poprzez przeniesienie aktywów. Co roku w kwietniu obliczane jest średnie saldo ISA dla każdego regionalnego Fed w ciągu ostatniego roku, a ta część salda jest rozliczana poprzez przeniesienie aktywów na System Open Market Account (główny stos aktywów Fed, zarządzany przez Nowy Jork Karmiony). Zatem jeśli w kwietniu Minneapolis Fed ma saldo ISA + 500 USD , ale w ciągu ostatniego roku miało średnie saldo + 2000 USD , saldo to zmniejsza się (o 2000 USD ) do - USD1500 i ma kompensujący zysk w wysokości 2000 USD w aktywach SOMA.

Jak pokazuje ten przykład, ponieważ rozliczane są średnie salda w ciągu ostatniego roku, a nie salda bieżące, salda ISA niekoniecznie osiągają zero w kwietniu. Historycznie i tak były dość małe, ale ponieważ QE przyniosło dramatyczny wzrost rezerw, salda te były czasami duże i nieregularne . Jednak w dłuższej perspektywie system zapobiega gromadzeniu się utrzymujących się nierównowag.

(Uwaga: proces w kwietniu jest nieco bardziej skomplikowany, niż opisałem, ponieważ w grę wchodzą również drobne przeniesienia posiadaczy złotych certyfikatów. Zasadniczo złote certyfikaty są przekazywane między regionalnymi federalnymi federalnymi federacjami federalnymi, aby utrzymać stały stosunek złotych certyfikatów do banknotów rezerwy federalnej ; przeniesienia aktywów SOMA są dostosowane, aby to uwzględnić. Ostatnie dzieło Wolmana dla Richmond Fed jest jednym z niewielu źródeł, które szczegółowo opisują system).

Rozliczenia dla banków amerykańskich odbywają się za pośrednictwem automatycznego systemu rozliczeniowego obsługiwanego przez Fed. W przypadku przelewów pieniędzy banku centralnego, które obejmowałyby przelewy między bankami rezerw, Rezerwa Federalna obsługuje również usługę funduszy Fedwire Funds, która jest systemem rozliczeń brutto w czasie rzeczywistym (RTGS). Jest to podobne do systemu RTGS Banku Anglii.

Istnieje szczegółowe badanie systemu amerykańskiego (w tym niektórych innych instytucji zaangażowanych w transfer bezpieczeństwa itp.) Opublikowane przez MFW .

To, co dzieje się między samymi bankami rezerw federalnych, jest bardzo interesującym pytaniem i nigdzie nie widziałem tego jasno udokumentowanego. Jeśli jednak spojrzymy na ich bilanse - wybiorę tutaj Filadelfię , albo zamierzają rozprowadzić fizyczną gotówkę (tak to właściwie kiedyś działało), albo użyją SOMA (Systemu) Konto otwartego rynku). SOMA jest zarządzany przez Bank Rezerw Federalnych w Nowym Jorku (który również obsługuje operacje w walutach obcych), a w ich bilansie (p6) widnieje rachunek rozliczeniowy między dzielnicami. Wygląda więc na to, że wykorzystują Rezerwę Federalną w Nowym Jorku jako ostatnią księgę.