W jakim sensie „nowe-keynesowskie” modele są „nowe” iw jakim sensie są „keynesowskie”?

Mam nadzieję, że tytuł tego pytania jest dość opisowy. Chociaż mam szerokie zrozumienie programu badań makroekonomicznych, nie mam dobrego obrazu tego, jak jest on podzielony na różne szkoły i tradycje. Czy istnieje sposób na krótkie podsumowanie tego, czym dokładnie jest nowe makro keynesowskie i jak odnosi się ono do reszty tego, co dzieje się w makroekonomii?

W istocie nowi Keynesiści dostosowują mikro do teorii makro. Kontrastuje to z nowymi klasycyzmami, które dostosowują teorię makro do ortodoksyjnych neoklasycznych mikropodstawek oczyszczających rynek. Nowi Keynesiści dostosowują hipotezę racjonalnych oczekiwań, ale akceptują, że rynek może zawieść z powodu lepkości płac i cen oraz hipotezy naturalnej stopy Friedmana. Nowi Keynesiści, szkoła RBC i New Classicals koncentrują się na zagadnieniach związanych z zagregowaną podażą i są dominującymi szkołami od lat 70-tych, zwłaszcza nowi keynesiści zdominowali ostatnią dekadę. Z drugiej strony „starzy” Keynesiści i ortodoksyjni monetarycy skupiali się głównie na kwestiach związanych z zagregowanym popytem, ​​a te zdominowały myślenie ekonomiczne przed latami siedemdziesiątymi.

Jako przykład różnic między nowymi keynesowskimi klasami nowymi a szkołą RBC należy wziąć pod uwagę wzrost pieniędzy: ten wzrost będzie miał rzeczywisty wpływ na nowy model keynesowski z powodu tych niedoskonałości rynku. Z drugiej strony, w nowym klasycznym modelu pieniądze będą miały rzeczywiste skutki tylko wtedy, gdy będą nieprzewidziane (model wyspy Lucasa), podczas gdy w modelu RBC wzrost będzie zasilał tylko wyższe ceny ze względu na doskonałe rynki rozliczeniowe i racjonalne oczekiwania.

Zauważmy, że N. Gregory Mankiw argumentował, że szkoła New-Keynesian mogłaby równie dobrze zostać nazwana Nowym Monetarem.

Aby uzyskać doskonałe odniesienie do różnych szkół, co przedstawiają i ich różnice, zobacz Snowdon and Vane: „Modern Macroeconomics: It's Origins, Development and Current State”

(Stara) Keynesowska teoria to jest to, czego możesz nauczyć się w undergrad. Pochodzi z reguł zachowania i zawiera dobre stare diagramy IS-LM itp. Wzrasta pułapek keynesowskich, sytuacji, w których gospodarka może długo tkwić w kryzysach koniunktury. Sytuacje te powodują na przykład politykę fiskalną.

Potem przyszedł paradygmat Rational Expectation, który wymagał opowieści o ogólnej równowadze, która sama w sobie jest spójna. Ci ludzie wierzyli w to możesz ocenić wpływ polityki, jeśli model jest odporny na zmiany w środowisku . To znaczy, jeśli empirycznie obserwujesz regułę zachowania (powiedzmy konsumpcję), ale wtedy środowisko się zmienia, zasada behawioralna może się zmienić. W zakresie, w jakim oczekujemy, że polityka dostosuje środowisko, możemy przewidywać wyniki polityki tylko wtedy, gdy mamy model odporny na zmiany w środowisku (krytyka Lucasa).

Ci faceci odrzucili starą teorię keynesowską, ponieważ została ona zbudowana na zasadach behawioralnych, a nie na mikropowierzchniach i zaczęła tworzyć Dynamiczne stochastyczne modele równowagi ogólnej (DSGE), które są rzekomo spójne wewnętrznie i oparte na mikro-fundacjach: empiryczne relacje zawsze prawdziwe i nie zmieniają się wraz z otoczeniem. Ta struktura DSGE została przejęta w większości części głównego nurtu ekonomii, przede wszystkim makroekonomii.

Nowa teoria keynesowska jest rozszerzeniem najprostszego możliwego modelu cyklu Real Business Cycle (który spełnia paradygmat DSGE), który zawiera najważniejsze

• siła rynkowa firm
• lepkość cen

Został zaprojektowany, aby dać powód interwencji politycznej, tak jak stara keynesowska teoria. Jednak intuicja i mechanizm są zupełnie inne niż w Old Keynesian Story, Cochrane ma ładne papiery, a nawet posty na blogu dotyczące dokładnego mechanizmu. Jest to bardzo dyskutowane, nie tylko z powodu jego konsekwencji politycznych, ale także dlatego, że lepkość cen jest ponownie wdrażana jako „zasada behawioralna”, zrywająca z paradygmatem DSGE.

Jeśli chcesz wiedzieć więcej, powinieneś przeczytać gazety lub zadać bardziej precyzyjne pytanie, w przeciwnym razie nie pójdzie to nigdzie.

Strona internetowa Crooked Timber poświęcona ekonomii i polityce publicznej poświęciła niedawno temu tematowi całkowicie pytanie. Nowy stary keynesizm określa różnice między

• Stary Stary Keynesizm,
• Stary nowy keynesizm,
• Nowy stary keynesizm i
• Nowy nowy keynesizm

tak, że „Nowy” oznacza „po globalnym kryzysie finansowym”, a „stary” odnosi się do przekonania, że ​​gospodarka może być w długim okresie wysokiej równowagi bezrobocia.