Jakie istnieją modele wyjaśniania ceny zasobów nieodnawialnych?

Wydaje mi się, że przełomowy model ceny nieodnawialnych zasobów jest regułą Hotellinga. Jednak, jak opisano w artykule w Wikipedii, reguła Hotellinga działała empirycznie źle. Wiem, że istnieją pewne warianty, które mają na celu ulepszenie oryginalnego modelu, na przykład poprzez uwzględnienie zmian w kosztach wydobycia lub innych czynnikach. Jednak nie znam tej literatury. Czy ktoś może podać więcej szczegółów na temat wariantów reguły Hotelling? Ponadto, jakie ewentualne alternatywne hipotezy wyjaśniają ceny energii nieodnawialnej?

Uwagi:

To pytanie jest związane z poprzednim pytaniem dotyczącym wpływu szczelinowania na ceny ropy.

W oparciu o moje zrozumienie, Reguła Hotelling jest całkiem dobrym pierwszym krokiem. Podobnie jak wiele pierwszych kroków, nie działa szczególnie dobrze empirycznie. Spodziewałbym się, że jeśli weźmie się pod uwagę zmianę technologiczną, w bardzo długim okresie czasu nie będzie to takie złe.

Istnieje kilka popularnych rozszerzeń tego modelu. -Exogenise koszty wydobycia Standardową ideą jest wzrost kosztów wydobycia w miarę przesuwania się zasobu w kierunku wyczerpania. Coś, czego nie ma w standardowym modelu, to to, że technologia się zmienia, dzięki czemu niektóre wcześniej nierentowne rezerwy są opłacalne. Jednocześnie eksploracja może odkryć więcej rezerw. Chociaż całkowita ilość zasobów nieodnawialnych nie zmienia się, ilość dostępna do wydobycia nie jest statyczna. - Uwzględnij substytuty Na przykład popyt na ropę stale rośnie, ale musi on pozostać konkurencyjny wobec substytutów. Wzrost cen sprawia, że ​​substytuty są bardziej atrakcyjne. Jest to zjawisko, które widzieliśmy w przypadku etanolu i benzyny.

Ten plik PDF zawiera szeroki przegląd takich rozszerzeń. Zapewnia również odniesienia do dalszego czytania. Pożyczyłem od tego ciężko. Wymienię kilka

• Chapman, D. (1983). Światowa ropa naftowa: wyczerpanie lub przyspieszenie użytkowania Hotel nieodnawialne zasoby. 2 (4): 331-339 Rozszerza model Hotelling, aby krańcowy koszt wydobycia był niezależny od wymaganej ilości.

• Stiglitz, JE (1976). Monopol i wskaźnik wydobycia zasobów wyczerpywalnych. American Economic Review, 66 (4): 655-661 Prosty papier pokazujący, że wskaźnik wydobycia w monopolu jest niższy niż w warunkach doskonałej konkurencji.