Zmieniłem nieco kolejność, aby ułatwić wyjaśnienie.
Myślę, że jestem zdezorientowany, ponieważ nie do końca rozumiem specyfikę handlu obligacjami. Zatem wiązania, które posiadam w okresie t-1 , czy ich wydajność jest elastyczna?
Z pewnością w świecie rzeczywistym (i bardziej złożonych modelach) - w przeciwnym razie handel obligacjami byłby raczej nudny.
W ciągu dnia handlowcy obligacji wymieniają obligacje po różnych cenach, a rentowność jest zasadniczo implikowaną wewnętrzną stopą zwrotu (efekt konwencji modulo quote) odpowiadającą tym cenom, jeżeli obligacja jest utrzymywana do terminu zapadalności. Oznacza to, że jeśli utrzymasz do terminu zapadalności, masz gwarancję, że wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) - nieobecność domyślna - chociaż całkowity zwrot zależy od reinwestycji kuponu. W przeciwnym razie zysk / strata zależy od ceny sprzedaży (i dochodu z kuponu w okresie posiadania).
Dynamiczne modele ekonomiczne często odbiegają od tej rzeczywistości na dwa sposoby.
- Cały obrót obligacjami w danym okresie następuje po jednej cenie. Dlatego nie możesz mieć zysków / strat w jednym okresie rozliczeniowym.
- W wielu modelach „obligacje” dojrzewają w następnym okresie. („Rachunki” byłyby lepszą etykietą.) Ponieważ nie ma pośrednich okresów, nie można ponieść straty kapitałowej na obligacjach w takim okresie. Jedynym sposobem uzyskania zysków / strat kapitałowych na obligacjach jest umożliwienie wielosegmentowych obligacji terminowych (lub wieczystych), co komplikuje modelową matematykę.
Czyli, gdy CB wykona OMO i podniesie zysk, czy obligacje, które już posiadam, również otrzymają ten nowy, wyższy zysk?
Jeśli inwestujesz w rachunki za jeden okres, twój dotychczasowy rachunek dojrzewał i inwestowałbyś w nowy rachunek z wyższą rentownością.
Jeśli posiadasz obligacje wieloczęściowe, ich przewidywana wewnętrzna stopa zwrotu wzrośnie. Jednak wpływ na twoje bogactwo jest mieszany. Sposób, w jaki działają konwencje dotyczące rentowności obligacji, polega na tym, że otrzymasz bieżącą rentowność obligacji (+), ale dostaniesz stratę kapitałową (-), która w przybliżeniu równa się zmodyfikowanemu czasowi trwania obligacji w następnym okresie, razy zmiana rentowności . W przypadku obligacji o długim terminie zapadalności straty kapitałowe są zazwyczaj znacznie większe niż rentowność bieżąca. Innymi słowy, prawdopodobnie doświadczysz krótkoterminowej straty kapitałowej, ale jest to spowodowane wyższymi prognozowanymi zyskami. W końcu, jeśli utrzymasz dojrzałość, uzyskasz początkową wydajność jako IRR.
Powiedzmy, że w okresie t-1 jestem właścicielem niektórych obligacji rządowych. W okresie t bank centralny wykonuje kontraktowe OMO. Obniżają więc ceny obligacji rządowych, ale podnoszą jego rentowność. Zwiększy to koszty obsługi długu dla rządu i jeśli zdecydują się je sfinansować, sprzedając więcej obligacji, doświadczę pozytywnego efektu bogactwa .
Tekst osoby prowadzącej jest sformułowany w nieco mylący sposób. Odnosi się do modelu reprezentatywnego gospodarstwa domowego, które faktycznie jest właścicielem wszystkich zobowiązań rządowych. W świecie z wieloma gospodarstwami domowymi, jeśli kupiłeś długoterminową obligację w czasie t-1 , możesz łatwo mieć mniej bogactwa w okresie t ; zwiększone odsetki mogły być otrzymane przez inne gospodarstwa domowe, które posiadały bony 1-okresowe, które zapadły i nie miały strat kapitałowych.
Oznacza to, że naprawdę pisze o sektorze gospodarstw domowych, a nie o indywidualnych właścicielach obligacji.
Również w okresie t-1 , kiedy kupiłem obligacje, zapłaciłem określoną cenę. Następnie CB zaczyna sprzedawać obligacje, obniżając w ten sposób swoją cenę, jednocześnie podnosząc rentowność. Wyższe koszty obsługi długu powodują, że rząd emituje więcej obligacji, co z pewnością obniża ceny obligacji [1]? Więc kiedy w końcu sprzedam obligację, powinienem stracić pieniądze [2]?
Pytanie podrzędne [2] jest objęte powyższym; Twój zysk / strata zależy od kompromisu między bieżącą rentownością a stratą kapitału.
Jeśli chodzi o [1], skutki podaży na rentowność obligacji są kontrowersyjne. W uproszczonym modelu, w którym nie ma premii terminowej, rentowności obligacji zależą tylko od oczekiwanej ścieżki stóp procentowych. Jeśli zwiększone odsetki nie spowodują, że bank centralny podniesie stopy procentowe (przez cały okres trwania obligacji), rentowności obligacji pozostaną niezmienione.
W realnym świecie przypuszczalnie istnieje premia terminowa, na którą może mieć wpływ kwota emisji obligacji. Mimo to jest oczywiste, że efekt nie jest tak duży: mieliśmy wiele cykli podwyżek stóp, a rentowności obligacji nie weszły w pętlę pozytywnego sprzężenia zwrotnego o stale rosnących rentownościach.