Czy Occupy Wall Street jest sławny w 1% stabilny?

Occupy Wall Street ma słynne hasło „my jesteśmy 99%”, odnosząc się do „faktu”, że 1% mieszkańców USA pobiera prawie jedną czwartą dochodu narodowego. Nie wydaje się jednak, aby uważać, że wiele osób o ekstremalnych dochodach ma bardzo zmienne dochody i musi dużo pożyczyć od sektora prywatnego, aby sfinansować swoje źródło dochodów, i że przychody te są niestabilne. Czy istnieją jakieś badania / dane potwierdzające, że 1%, który ma prawie 25% dochodu narodowego, w rzeczywistości prawie składa się z tych samych osób rok po roku? Jakieś dane, które dotyczą „stałego dochodu” zamiast „dochodu rocznego”?

inequality usa

— Cass
źródło

Co to jest stały dochód? czyli po przejściu na emeryturę, co dzieje się z dochodów

Powiedziałbym, że średni dochód na życie. Ludzie wygładzają konsumpcję w czasie, przewidując przyszłe dochody, zgodnie z niektórymi teoriami (teoria stałego dochodu). Właściwie to chcę wiedzieć, czy przeprowadzono badania dotyczące horyzontów czasowych większych niż roczny dochód. Czy bogatszy 1% dekady ma nadal 25% dochodu narodowego?

Bez względu na to, jak stabilny jest najwyższy 1% dochodu, czy nie, wydaje mi się, że dochód jest w tych argumentach często czerwoną informacją. Ilekroć poważnie myślisz o nierównościach, rzucałbym ci pytanie, czy dochód jest lepszym miernikiem niż bogactwo. Osobiście uważam, że ta druga kwestia jest znacznie bardziej odpowiednia dla większości rozważań dotyczących nierówności. Przypuszczam również, że najwyższy jeden procent pod względem bogactwa jest znacznie bardziej stabilny niż najwyższy jeden procent pod względem dochodów. W rzeczywistości jest dla mnie trochę niejasne, do których ludu OWS szczególnie się podobają - pojawiają się razem na swojej stronie w Wikipedii.

— Shane

Fortune właśnie opublikował artykuł na ten temat: fortune.com/2015/03/02/...

— aepryus

Weź również pod uwagę, że ekonomista David Graber ( lse.ac.uk/anthropology/people/departmentalstaff.aspx ), wynalazca hasła „Jesteśmy 99%”, odwołuje się do 1% tylko dlatego, że jest bardziej chwytliwy. W swoich wywiadach i książkach często deklarował, że dokładniejsze oszacowanie według niego wynosi 99,99%.

— shamalaia

Odpowiedzi:

Nie widziałem ścisłej analizy jednego najwyższego procentu, ale widziałem analizę 400 największych podatników, podatników o najwyższych dochodach:

Kim są bogaci? To zależy od kogo i kiedy zapytasz. Od 1992 r. IRS wyśledził 400 najlepiej zarabiających pod względem skorygowanego dochodu brutto - tak zwanego szczęśliwego 400. ... Co najważniejsze, ten raport IRS pokazuje, że na górze jest duża mobilność dochodów. Spośród wszystkich twórców, którzy utworzyli listę od 1992 r., 73 procent znalazło się na liście tylko raz. Praktycznie nikt nie pozostaje na liście przez wszystkie 18 lat , ale ze względu na prywatność IRS nie podał dokładnie, ile z nich, jeśli w ogóle. W zeszłorocznym raporcie tylko 4 osoby pozostały na liście przez wszystkie 17 lat. Sugeruje to, że większość najlepiej zarabiających nie ma portfela dużych inwestycji, które można zrealizować z roku na rok, a raczej jeden duży majątek, taki jak rodzinne gospodarstwo rolne lub firma lub akcje, których sprzedaż powoduje wzrost kapitału.

The Fortunate 400 William McBride

Nieco bardziej ukierunkowana odpowiedź:

Biorąc pod uwagę osoby, których informacje znaleziono w obu latach, około połowa podatników z kwintylów o najniższych i najwyższych dochodach pozostała w tych samych kwintylach 20 lat później. Prawie jedna czwarta osób z dolnego kwintylu przesunęła się o jeden kwintyl, a 4,7 procent do najwyższego kwintyla. Około jedna czwarta osób z najwyższego 1 procent znalazła się również w najwyższym 1 procent 20 lat później, ale prawie 70 procent pozostało w decylach najwyższych dochodów. Ogólne wyniki sugerują, że chociaż obserwuje się znaczną wytrwałość wśród obserwowanych podatników, istnieje także znaczący ruch, nawet w tej wąskiej grupie wiekowej. Niektórzy podatnicy zaczynają od dołu i przechodzą na górę i odwrotnie.

NOWE PERSPEKTYWY DOTYCZĄCE MOBILNOŚCI I NIERÓWNOŚCI DOCHODÓW Gerald Auten, Geoffrey Gee i Nicholas Turner (2013)

— BKay
źródło

@Cass Pamiętaj, że 1% najlepszych mieszkańców USA to 3,2 miliona osób. Ten artykuł dotyczy tylko 0,01% z 1%, więc prawdopodobnie nie jest reprezentatywny.

— Robert

Wydaje mi się, że podobny pomysł ma miejsce w ciągu pokoleń, przy czym znacznie mniejsza niż (być może) spodziewana liczba elitarnych prawnuków i prawnuków trwa nadal jako elita. Nie jestem biegły w temacie, ale wiem, że ten dokument rynku pracy jest powiązany.

— MichaelChirico

Może dlatego, że każdy, kto znajdzie się na liście, jest zszokowany tym, ile podatków musi zapłacić i zaczyna szukać sposobów na ukrycie swoich dochodów przed IRS :)

— Philipp

Nie poświęciłem czasu na znalezienie odniesienia do materiału źródłowego (dlaczego jest to komentarz, a nie odpowiedź), ale 1% najlepiej zarabiających osób jest w rzeczywistości bardzo płynny. Wiele z 1% najlepszych nie jest „bezczynnymi”, ale są wysoko zarabiającymi profesjonalistami u szczytu swoich możliwości zarobkowych (połowa lat 50.) i są w tym przedziale tylko przez bardzo krótki czas. Górna 1/10 1% JEST bardzo stabilna. Prawdopodobieństwo, że ktoś zarabiający w pierwszej 1/10 najlepszych 1% wypadnie całkowicie z górnego 1%, jest bardzo, bardzo, bardzo małe.

— K. Alan Bates,

Druga część w pełni odpowiada na pytanie. Jak zauważyłeś, pierwsza część, mówiąc o top 400, wcale nie jest dobrą reprezentacją 1% w ogóle. Jest to również całkowicie całkowicie całkowicie sprzeczne z rzeczywistą odpowiedzią. Być może powinieneś edytować i usunąć informacje, które są sprzeczne z twoją odpowiedzią, lub przenieść je tak, aby stanowiły drugą część odpowiedzi?

— Shane

Aby odpowiedzieć na pytanie: Tak, 1% jest względnie stabilny. Od The Economist:

Członkostwo w 1% w Ameryce jest stosunkowo stabilne; trzy czwarte gospodarstw domowych w percentylu jednego roku nadal będzie tam w następnym.

Również twoje „przekonanie”, że zdecydowana większość dochodu, który otrzymuje 1%, jest zmienne, z pożyczek itp., Nie jest w rzeczywistości prawdą.

Najbogatsi 1% zarabiają mniej więcej połowę swoich dochodów z wynagrodzeń, jedną czwartą z samozatrudnienia i dochodów z działalności gospodarczej, a pozostała część z odsetek, dywidend, zysków kapitałowych i czynszu.

Więc połowa wcale nie jest zmienna, jedna czwarta jest nieco zmienna, a jedna czwarta nie jest taka zmienna, ale podlega wstrząsom rynkowym.

Źródło

I nie chodzi nawet o to, czy to pytanie ma jakieś znaczenie. Z twoim pytaniem wiążą się dwa duże problemy:

Czy przychód to statystyki, na które powinniśmy patrzeć?

Luka majątkowa mierzona wartością netto jest znacznie bardziej ekstremalna niż przepaść mierzona dochodami.

The Times oszacował wartość progową dla bycia w top 1 procent dochodów gospodarstw domowych na poziomie około $ 380,000 dolarów. To 7,5 razy mediana dochodu gospodarstwa domowego . Ale dla wartości netto, próg 1 procent do wartości netto w danych Fed była prawie $ +8,4 miliona dolarów, czyli 69 razy mediana domowego „s egz netto $ +121.000. źródło

Rząd bardziej dąży do dochodu niż bogactwa. Na przykład, możesz mieszkać w rezydencji o wartości 8 milionów dolarów i otrzymywać dotacje Universal Healthcare, jeśli zarabiasz mniej niż ~ 94 000 $ rocznie z czteroosobową rodziną. źródło

Pod koniec dnia, kiedy Bill Gates wycofał się z Microsoftu, nie był nagle biedny. Jeśli uważasz, że występuje problem z nierównością majątkową, spojrzenie na dochód nie jest świetnym sposobem na sprawdzenie, czy masz rację, czy nie.

Jeśli występują problemy społeczno-ekonomiczne, które mogą powodować nierówność dochodów, w jaki sposób fakt *, że twarze bardzo bogatych osób zmienia się w te problemy? Czy to w ogóle wpływa na to?

Jeśli jest 5 osób, z wystarczającą ilością jedzenia dla 5 osób, a osoba 1 je dzisiaj wszystko. Jutro osoba 1 wychodzi i wchodzi nowy facet. Zjada całe dzisiejsze jedzenie. Kiedy 4 osoby siedzące tam głodujące zaczynają narzekać, że udział jedzenia jest nierówny i że głodują, co ma znaczenie, że to nie ten sam facet, który zjadł to wszystko dwa razy z rzędu? Problem polega na tym, że sama nierówność nie polega na tym, kto otrzymuje nierówne traktowanie.

* Właściwie to nie fakt. Dane pokazują, że jest to przeciwieństwo faktu.

— Shane
źródło

75% retencji w ciągu roku nie wydaje mi się tak stabilne!

— Loren Pechtel

¯_ (ツ) _ / ¯ Uderza mnie i redaktorów w Economist jako stabilnych. 75% rok do roku i 70% na przestrzeni dziesięcioleci jest cholernie stabilna. Ale to nie jest tak, że istnieje jasna czerwona linia między stabilną a losową, YMMV.

— Shane

@Shane, muszę się z tobą zgodzić. Początkowo pomyślałem, że to przełoży się na dużą rezygnację (potencjalnie, jeśli ta 75% liczba pozostanie taka sama z roku na rok, 1% może składać się głównie z nowych osób w ciągu 2 lub 3 lat, w zależności od twoich założeń). Jednak (i) jest to mało prawdopodobne, a (ii) z drugiej strony, pomimo pierwotnego pytania, bardziej sensowne może być mówienie o czymś szerszym niż 1% - może 3%? 5% 10%? Musielibyśmy zobaczyć kilka liczb.

— Mathieu K.,

Nic dziwnego, że nierówność majątkowa jest znacznie większa niż nierówność dochodów. Bogactwo jest integralną częścią dochodu i faktycznie jest zintegrowane z pokoleniami.

— gerrit

Ale nie ma żadnych osób zewnętrznych. Jest tylko pięć osób. Jeśli pierwsza osoba zjada całe jedzenie pierwszego dnia, a druga osoba zjada całe jedzenie drugiego dnia itd., Itd., Jedzenie może być równo podzielone. Każda osoba je co piąty dzień. Oczywiście nie opisuje to również rzeczywistych okoliczności. Bardziej przypomina to, co dzieje się, gdy pierwsza i druga osoba wyłączają dni. Być może pierwsza osoba ma pięć dni w tygodniu, a druga weekendy. I oczywiście mamy problem z tym, że jeśli jest tylko pięć osób, nie ma 1%.

— Brythan,