W ogóle nie potrzebujesz wyzwalaczy ani PL / pgSQL.
Nie potrzebujesz nawet DEFERRABLEograniczeń.
I nie musisz przechowywać żadnych informacji nadmiarowo.
Dołącz identyfikator aktywnej wiadomości e-mail do userstabeli, co spowoduje wzajemne odniesienia. Ktoś może pomyśleć, że potrzebujemy DEFERRABLEograniczenia, aby rozwiązać problem z kurczakiem i jajkami, polegający na wstawianiu użytkownika i jego aktywnego adresu e-mail, ale przy użyciu CTE modyfikujących dane nawet tego nie potrzebujemy.
Wymusza to zawsze dokładnie jeden aktywny e-mail na użytkownika :
CREATE TABLE users (
user_id serial PRIMARY KEY
, username text NOT NULL
, email_id int NOT NULL -- FK to active email, constraint added below
);
CREATE TABLE email (
email_id serial PRIMARY KEY
, user_id int NOT NULL REFERENCES users ON DELETE CASCADE ON UPDATE CASCADE
, email text NOT NULL
, CONSTRAINT email_fk_uni UNIQUE(user_id, email_id) -- for FK constraint below
);
ALTER TABLE users ADD CONSTRAINT active_email_fkey
FOREIGN KEY (user_id, email_id) REFERENCES email(user_id, email_id);
Usuń NOT NULLograniczenie z, users.email_idaby „najwyżej jeden aktywny e-mail”. (Nadal możesz przechowywać wiele wiadomości e-mail na użytkownika, ale żaden z nich nie jest „aktywny”).
Państwo może zrobić active_email_fkey DEFERRABLE, aby umożliwić większą swobodę (insert użytkownika i adres e-mail w osobnych rozkazów samej transakcji), ale to nie jest konieczne .
Na user_idpierwszym miejscu stawiam UNIQUEograniczenie email_fk_unioptymalizacji indeksu. Detale:
Opcjonalny widok:
CREATE VIEW user_with_active_email AS
SELECT * FROM users JOIN email USING (user_id, email_id);
Oto jak wstawiać nowych użytkowników za pomocą aktywnego adresu e-mail (zgodnie z wymaganiami):
WITH new_data(username, email) AS (
VALUES
('usr1', 'abc@d.com') -- new users with *1* active email
, ('usr2', 'def3@d.com')
, ('usr3', 'ghi1@d.com')
)
, u AS (
INSERT INTO users(username, email_id)
SELECT n.username, nextval('email_email_id_seq'::regclass)
FROM new_data n
RETURNING *
)
INSERT INTO email(email_id, user_id, email)
SELECT u.email_id, u.user_id, n.email
FROM u
JOIN new_data n USING (username);
Szczególna trudność polega na tym, że nie mamy ani, user_idani email_idna początek. Oba są numerami seryjnymi dostarczonymi z odpowiednich SEQUENCE. Nie można tego rozwiązać za pomocą jednej RETURNINGklauzuli (kolejny problem z kurczakiem i jajkiem). Rozwiązanie to jest nextval()jak opisano szczegółowo w połączonej odpowiedzi poniżej .
Jeśli nie znasz nazwy dołączonej sekwencji dla serialkolumny, email.email_idmożesz ją zastąpić:
nextval('email_email_id_seq'::regclass)
z
nextval(pg_get_serial_sequence('email', 'email_id'))
Oto jak dodajesz nowy „aktywny” e-mail:
WITH e AS (
INSERT INTO email (user_id, email)
VALUES (3, 'new_active@d.com')
RETURNING *
)
UPDATE users u
SET email_id = e.email_id
FROM e
WHERE u.user_id = e.user_id;
SQL Fiddle.
Możesz zawrzeć polecenia SQL w funkcjach po stronie serwera, jeśli niektóre proste ORM nie są wystarczająco inteligentne, aby sobie z tym poradzić.
Ściśle powiązane, z dużym wyjaśnieniem:
Powiązane również:
O DEFERRABLEograniczeniach:
O nextval()i pg_get_serial_sequence():