Załóżmy, że wykres z n wierzchołkami jest przedstawiony jako strumień m krawędzi, ale nad strumieniem dozwolonych jest wiele przejść.
Monika Rauch Henzinger, Prabhakar Raghavan i Sridar Rajagopalan zauważyli, że przestrzeń jest niezbędna do ustalenia, czy istnieje ścieżka między dwoma podanymi wierzchołkami w G , jeśli dopuszcza się k przejść przez dane. (Zobacz także wersję raportu technicznego .) Nie zapewniają one jednak algorytmu umożliwiającego osiągnięcie tego ograniczenia. Zakładam, że optymalny algorytm faktycznie wziąłby O ( ( n przestrzeń w realistycznym modelu obliczeniowym, ponieważ trzeba rozróżnić n różnych wierzchołków, jeśli nie można indeksować pamięci za pomocą wskaźników o stałym rozmiarze.
Jak można zdecydować o połączeniu grafu za pomocą przejść za pomocą O ( ( n spacja?
Jeśli dozwolone jest tylko jedno przejście, dane wejściowe mogą być przechowywane jako partycja zestawu wierzchołków, łącząc zestawy, jeśli krawędź jest widoczna między wierzchołkami w dwóch różnych zestawach. Wymaga to najwyżej co najwyżej przestrzeń. Moje pytanie dotyczy k > 1 : jak można użyć większej liczby przejść, aby zmniejszyć wymaganą przestrzeń?
(Aby uniknąć trywialności, jest parametrem, którego a priori nie można ograniczyć stałą, a granice przestrzeni są wyrażeniami obejmującymi funkcje zarówno n, jak i k .)
Aktualizacja: nawet dla naprawdę przydatny byłby sposób przechowywania tylko n / 2 wierzchołków. Czy jest tam rzeczywiście silniejszy dolny c n dla pewnej stałej c , niezależnie od k ?