Twierdzenie Savitcha pokazuje, że dla wszystkich wystarczająco dużych funkcji , i udowodnienie, że jest ciasno, było otwartym problemem od dziesięcioleci .
Załóżmy, że podchodzimy do problemu z drugiego końca. Dla uproszczenia załóżmy logiczny alfabet. Ilość miejsca wykorzystywanego przez TM do decydowania o języku obliczeniowym jest często ściśle związana z logarytmem liczby stanów używanych przez automat symulujący TM dla każdego regularnego wycinka języka. To motywuje następujące pytanie.
Niech będzie liczbą składniowo odrębnych DFA o stanach, a będzie liczbą różnych NFA o stanach. Łatwo jest wykazać, że jest zbliżone do .
Ponadto, niech będzie liczbą różnych regularnych języków, które mogą być rozpoznane przez DFA ze stanami , i niech będzie liczbą rozpoznawaną przez NFA.
Czy wiadomo, czy jest bliskie ?
Nie jest dla mnie jasne, w jaki sposób i lub i są ze sobą powiązane, ani jak blisko. Jeśli wszystko to odnosi się do dobrze znanego pytania w teorii automatów, to wskazówka lub wskaźnik byłyby mile widziane. To samo pytanie dotyczy również automatów dwukierunkowych z tego samego powodu i jestem szczególnie zainteresowany tą wersją.