Na początek pamiętaj, że badania w Conway's Game of Life są nadal w toku, a przyszłe opracowania mogą stanowić znacznie mniej skomplikowane rozwiązanie.
A teraz Co ciekawe, jest to temat, który jest tak samo zgodny z biologią i fizyką kwantową, jak z tradycyjną informatyką. U podstaw problemu leży pytanie, czy jakiekolwiek urządzenie może skutecznie przeciwdziałać przypadkowym zmianom jego stanu. Prosta i prosta odpowiedź brzmi: nie da się stworzyć takiej maszyny, która byłaby idealnaodporny na takie losowe zmiany. Oczywiście jest to prawdą w podobny sposób, w jaki mechanika kwantowa może powodować pozornie niemożliwe zdarzenia. Tym, co zapobiega takim zdarzeniom (prowadząc większość ludzi do ich uznania za absolutnie niemożliwą), jest niezwykle małe prawdopodobieństwo, że takie wydarzenie się wydarzy. Prawdopodobieństwo tak małe ze względu na dużą różnicę skali między poziomem kwantowym a poziomem ludzkim. Podobnie możliwe jest stworzenie maszyny stanów odpornej na małe stopnie losowych zmian, po prostu czyniąc ją tak dużą i nadmiarową, że każda zauważona „zmiana” jest w rzeczywistości zerowa, ale zakłada się, że nie jest to celem. Zakładając, że można to osiągnąć w taki sam sposób, w jaki zwierzęta i rośliny są odporne na promieniowanie lub uszkodzenia fizyczne.
Pytanie może zatem nie polegać na tym, jak zapobiegać zbyt dużym uszkodzeniom przez zakłócenia niskiego poziomu, ale raczej na tym, jak wyzdrowieć z jak największej liczby uszkodzeń. Tutaj biologia staje się istotna. Zwierzęta i rośliny faktycznie mają tę zdolność na poziomie komórkowym. (Uwaga: w tej odpowiedzi mówię o komórkach w sensie biologicznym). W grze życia Conwaya pojęcie budowy urządzenia komputerowego w skali pojedynczych komórek jest atrakcyjny (w końcu sprawia, że takie kreacje są znacznie mniejsze i bardziej wydajne), ale chociaż możemy budować samoreprodukujące się komputery ( patrz Bliźnięta ), ignoruje to fakt, że sam obiekt konstruktora może zostać uszkodzony przez zakłócenia.
Innym, bardziej odpornym sposobem, w jaki mogę to rozwiązać, jest budowanie komputerów z samoreprodukujących się zbędnych części (myśl komórki biologiczne), które wykonują swoje operacje, rozmnażają się i są zastępowane.
W tym momencie możemy zobaczyć kolejną interesującą równoległość w świecie rzeczywistym. Te zaburzenia na niskim poziomie są podobne do skutków promieniowania. Jest to najbardziej znaczące, gdy weźmie się pod uwagę rodzaj uszkodzenia, jakie można wyrządzić automatom komórkowym. Wywołanie awarii kaskady lub „śmierci” komórki w grze życia Conwaya jest łatwe, podobnie jak dzieje się to w przypadku wielu komórek narażonych na promieniowanie. Ale istnieje najgorszy możliwy przypadek mutacji, tworząc „rakową” komórkę, która nadal reprodukuje wadliwe kopie siebie, które nie pomagają w procesie obliczeniowym lub dają nieprawidłowe wyniki.
Jak już powiedziałem, nie da się zbudować systemu, który byłby całkowicie niezawodny, można jedynie sprawić, że usterka naruszy cały system. Oczywiście podstawowe pytanie brzmi: „same symulacje probabilistyczne Turinga zakończone”, co już zostało uznane za prawdziwe . Na początku odpowiedziałbym na to fundamentalne pytanie, z wyjątkiem tego, że nie było to pytanie, które zadałeś.