Wskazówki dotyczące nauczania przy użyciu kodowania na żywo

Uczestniczę w kursie programowania i algorytmów pierwszego roku. W ostatnim wykładzie postanowiłem zaprezentować materiał przy użyciu kodowania na żywo , co w zasadzie oznaczało, że siedzę za klawiaturą i piszę kod i oceniam go, używając emacsa, aby ułatwić ten proces.

Było to dość udane i uczniowie skomentowali, jak bardzo doceniają bardziej (między) aktywny format. Ponieważ była to moja pierwsza próba użycia tego formatu nauczania, wiem, że nie działał on idealnie. Niektóre problemy związane były z tym, że nie byłam tak zręczna w emacsach, jak powinienem, a inne dotyczyły pozwalania studentom na pytania zbyt daleko od mojego scenariusza. Wiem, że mogę zrobić lepiej.

Jakie są wytyczne dotyczące prowadzenia wykładów (i innych pokazów) z wykorzystaniem wykładów z kodowania na żywo?
Jakich pułapek należy unikać?

Oto kilka wskazówek i pułapek, które zebrałem po tygodniu używania kodowania na żywo i po rozmowie z kolegą.

DO

• Przygotuj skrypt do naśladowania i staraj się go trzymać.
• Często usuwaj bufory, aby skupić się na odpowiedniej części.
• Zacznij od nowa dla każdego nowego tematu.
• Użyj większej czcionki.
• Opanuj używane narzędzie, aby nie marnować zbyt wiele czasu na trywialności.
• Wstępnie zakodowane funkcje w tle. Jeśli nie jest to szczególnie istotne, upewnij się, że można je zaimportować, zamiast pojawiać się w pliku roboczym.
• Idealnie działa w języku, który zapewnia natychmiastową informację zwrotną. Najlepszym pod tym względem są języki z interaktywną powłoką.
• Używając wpisanego tekstu, podaj oczekiwany typ pisanej funkcji. Zapewnia to uczniom światło przewodnie.
• Swobodnie popełniaj błędy (choć nie za dużo). Krok, w jaki sposób należy to naprawić.
• Nie zapomnij - obraz maluje tysiąc słów: przeplatane slajdy i czarno-biała tablica współpracują z twoją sesją kodowania.
• Przygotuj slajdy podsumowujące dla omówionych punktów
• Czasami, podczas modyfikowania kodu, może zrobić kopię i zmodyfikować kopię. To stanowi punkt odniesienia.
• Okresowo czyść kod.
• Zaakceptuj, że popełnisz błędy i otwarcie umożliwisz uczniom poprawienie cię - to ułatwia twoją pracę i daje im siłę.
• Napisz kod w swoim własnym stylu. Na przykład możesz skopiować kod z innego miejsca. Ale będzie to trudne do odtworzenia. Lepiej pisać w swoim własnym stylu. Na przykład zawsze piszę funkcje curry, ponieważ programuję głównie Haskell. Ale Standard ML używa tego idiomu rzadziej. Oczekiwanie funkcji curry jest najczęstszym błędem, jaki popełniam w klasie.
• Fizycznie upewnij się, że masz dobrze skonfigurowaną przestrzeń. Dobra klawiatura, na odpowiedniej wysokości, kable we właściwych miejscach, przeszkody fizyczne na drodze itp. Poświęć chwilę, zanim zaczniesz przygotowywać przestrzeń dla siebie, a nie przeciwko tobie.
• Jednym z podejść jest pisanie tego, co mówią uczniowie, nawet jeśli jest to złe. W ten sposób uczniowie wykonują kodowanie i naprawianie. Na koniec warto wyczyścić kod. Takie podejście może stworzyć model uwagi i interakcji w klasie, ponieważ uczniowie muszą zwracać uwagę na to, co się dzieje.

NIE

• Nie optymalizuj swojego kodu w locie i niszcz go w taki sposób, aby nie można go było naprawić.
• Unikaj rozmowy z komputerem. Porozmawiaj ze studentami!
• Unikaj zbyt częstego pisania, zwłaszcza kodu z bojlerami. Wykorzystaj swoje środowisko, aby pomóc Ci wypluć szablony.
• Jeśli używasz edytora tekstu, unikaj ciągłego przewijania. Spowoduje to chorobę lokomocyjną, którą próbują podążać.
• Jeśli korzystasz z edytora tekstu, przed wprowadzeniem radykalnych zmian w kodzie, ostrzeż uczniów, że to zrobisz, aby mogli śledzić, co się dzieje.