Jakie było indyjskie jedzenie przed przybyciem papryczki chili z obu Ameryk?

Jedną z rzeczy związanych z kuchnią indyjską jest ciepło z papryki chili . Jednak papryczki chili mogły zostać wprowadzone do Azji z ich ojczyzny w Ameryce Środkowej i Południowej po hiszpańskich podbojach z XVI wieku.

Jakie było wcześniej indyjskie jedzenie? Czy ciepło pochodziło skądinąd, czy Hindusi jedli nijakie, nudne jedzenie? Czy też mam swoją historię jedzenia całkowicie od początku?

Prawie - pieprz był eksportowany z Indii przed wprowadzeniem chili. Niektóre podgrupy językowe nadal używają go zamiast papryczek chilli, a niektóre potrawy używają go zamiast (lub oprócz) papryczek chilli.

Imbir pochodzi również z Indii (lub przynajmniej wcześnie importuje) (i chociaż nie zawsze jest stosowany w „tradycyjnym” gotowaniu), wierzę, że czosnek i imbir również.

Wiele innych przypraw - jedna z odmian cynamonu, kardamon i wiele innych przypraw pochodziła z rodzimych krajów.

Chilli są dość dobrze znane, ale nie są niezbędne do gotowania.

Co dziwne, „źródło”, którym próbowałem odwrócić inżynier, co jest „rodzime”, a co nie, to tradycyjna rocznica pogrzebu lub menu „thevasam”. Choć zasadniczo wegetariański, używałby głównie rodzimych produktów i przypraw. Możesz znaleźć tutaj przykład , chociaż specyfika zwykle różni się w zależności od grup kulturowych, a nawet rodzin

Przepis „thevasam” w łączu jest autentyczną (ale regionalną) przedkolumbijską kuchnią wymiany, wykonaną ze składników pochodzących głównie z gatunków pochodzących z indore malajskiego ekoregionu i bardzo dobrze odzwierciedla kuchnię indyjską przed wymianą kolumbijską.

Studiuję rozrzucanie plonów, ponieważ miałem pochodzenie rolnicze z południowych Indii.

Inne składniki zapewniające ciepło obejmują Xanthoxylum spp. (timur) - krewni pieprzu syczuańskiego, długiego pieprzu, pieczonego czosnku, imbiru, musztardy, cynamonu, goździków - wszyscy rodzimi lub rozpowszechnieni w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej na długo przed wymianą kolumbijską.

Istnieją dowody na stosowanie papryki chili w Azji na wieki przed wymianą kolumbijską.

Kamienne inskrypcje z XIII wieku z okresu Bagan w Myanmarze (poprzednio Birma) dokumentowały użycie papryczki chili jako darowizny lub zapłaty na pokrycie kosztów budowy wielu pagód.

Dalej na wschodzie koreańscy badacze (Yang i in., 2017) stwierdzili również, że genetycznie niemożliwe jest, aby meksykańskie chili (aji) przekształciło się w koreańską czerwoną paprykę właśnie w ramach czasowych historycznych nieporozumień, że „czerwona papryka (chilli) ) zostały wprowadzone do kraju podczas najazdów japońskich w latach 1592–1599 ”.

Referencje:

1. Myanmar Language Commission (2009). „Okres Bagana”. Sarkoe-Abidan: Myanmar Kamienne inskrypcje i pisma odręczne. Yangon, Myanmar: Ministerstwo Edukacji. s. 61, 143.

2. Tun Nyein (przeł. I red.) (1899). „Napisy pogańskie, nr (16). - Awers”. Inskrypcje z Pagan, Pinya i Ava: Tłumaczenia, z notatkami. Rangun, Birma: Superintendent, Government Press. p. 114

3. Yang, Hye Jeong & Rhan Chung, Kyung & Young Kwon, Dae. (2017). Analiza sekwencji DNA mówi prawdę o pochodzeniu, rozmnażaniu i ewolucji chili (czerwona papryka). Journal of Ethnic Foods. 4. 10.1016 / j.jef.2017.08.010.

Często zadawałem sobie pytanie o tajskie jedzenie ... co by to było bez chilli? Najlepsze, co mogę wymyślić, to spojrzeć na klasyczną chińską kuchnię. Nie używają papryczek chilli, ale pieprzu, a zamiast pieprzu dostają kopniaka soli i cukru. Więc tak, przypuszczam, że indyjskie jedzenie byłoby przygotowywane z tych samych przypraw ... może nie w ilościach, w których są teraz używane, ale byłoby słodsze i bardziej słone. Ale to naprawdę tylko przypuszczenie ... nie wiemy nawet, jak na przykład było europejskie jedzenie w średniowieczu ... co jest niesamowite, gdy się nad tym zastanowić.

Chilli uprawiano i stosowano do różnych potraw na Sri Lance na długo przed narodzinami Krzysztofa Kolumba. Jestem pewien, że Chilli Pepper istniała w Indiach w tym samym okresie. Wiele tradycyjnych potraw Sri Lanki zawiera chili. I to nie jest kuchnia wprowadzona przez europejskich najeźdźców.

Indie słusznie nazywane są Krajem Przypraw. Od czarnego pieprzu po sunth (suchy proszek imbirowy) było wiele różnych przypraw do indukowania ciepła w jedzeniu. Tradycyjne indyjskie gotowanie, zwane także Paak Shaashtra, które wywodzi się z ajurwedy (tradycyjny indyjski system leczniczy), polega głównie na zrównoważeniu smaków w celu uzyskania lepszego trawienia.

Oparty jest na 5 rasach (smakach): słodkim, gorzkim, kwasowym, słonym i gorącym.

Ajurweda powstała około 2000 - 5000 pne (niektórzy uważają ją za starszą), przedstawiając stosowanie papryczek chilli jako środków przeciwbólowych i łagodzących stres. Różne chilli, które uprawiane są tylko w Indiach, to Bhoot Jholakia, Naag Jholakia, Boria Marcha, Bhavnagri Marcha, Surti Marcha, Lavingyaa Marchaa znalazły miejsce w Ajurwedzie i kuchni indyjskiej od najstarszych dostępnych źródeł.

Chociaż kuchnia indyjska jest bogata w różnorodne smaki z przyprawami, fakty mówią, że jest mało prawdopodobne, aby kuchnia indyjska istniała bez chili.

Przykro mi, ale „przeważająca teoria portugalskiego i Kolumba” chilli chowająca się aż do Indii i Azji ALE (ALE ), że nie jedzą sami, wydaje się co najmniej dziwna. Myślę, że Chillies opuścili Amerykę Południową na długo przed Azją drogą Pacyfiku, którą wybrali azjatyccy handlowcy, polinezyjscy handlowcy i spopularyzowali przed 1000 AD. Najgorętsze papryczki chilli znajdują się w północno-wschodnich Indiach Bhoot Jalokia. Koreańskie, Padang, Andhra, Syczuańskie jedzenie jest Chillie Hot, ale hiszpania Kolumba i Portugalia nie są gorące Chillie. Węgierskie jedzenie jest również ostre jak chili - czy zostało to pozostawione przez Chanów - tj. Ghengis Khan?