Mówiąc ogólnie, brytyjskie przepisy określają ilości według wagi (funty / uncje lub miary), podczas gdy amerykańskie przepisy określają ilości według objętości (kubki).
Czy istnieje wyjaśnienie, w jaki sposób powstały dwa różne podejścia? Nie mówię o tym, czy używana jest metryka, ale konkretnie o objętości w stosunku do wagi.
Odpowiedzi:
Nie jestem autorytetem, ale mam hipotezę.
Pomiar masy jest bardziej złożony niż pomiar objętości. Przed wynalezieniem skali cyfrowej (najnowsza historia) lub skali wiosennej (1770, przez Brytyjczyka) rzeczy ważono za pomocą skali równowagi i zestawu wag. Same materiały sprawiają, że jest to droższe niż zwykły kubek, który pomieści płyn.
Biorąc pod uwagę czas wynalezienia wiosennej skali, naszą późniejszą rewolucję zbrojną i wiele lat (dekad?) Bycia całkowicie biednym krajem, nie wyobrażam sobie, abyśmy mieli dużo pieniędzy, aby martwić się o wiosenne wagi lub wagi bilansowe . Kubek jest tańszy i prostszy, nie zużywa się ani nie pęka. Trwałość prawdopodobnie odegrała również pewną rolę w naszych podróżach na zachód.
Prawdopodobnie do czasu, kiedy rzeczywiście stać nas było na „bardziej wyrafinowane” metody pomiaru, kwestia głośności była zbyt głęboko zakorzeniona w naszych głowach. Poza tym jesteśmy upartymi (np. Metrycznymi).
Odpowiedź Wikipedii na to jest taka, że Fannie Farmer w swojej bardzo popularnej książce kucharskiej z 1896 roku zdecydowała się na pomiary objętości ciał stałych zamiast pomiarów masy. W rozdziale 2 wyjaśnia, jak dokładne pomiary są niezbędne w następujących przepisach, a następnie wyjaśnia, jak mierzyć mąkę według objętości. Bez fanfar. Mam wrażenie, że właśnie kodyfikowała to, co było wówczas powszechną praktyką.
Głosuję więc przeciwko tradycyjnej odpowiedzi, ponieważ nie wyjaśnia ona, dlaczego stała się powszechną praktyką. Czytałem również spekulacje, że pomiary objętości były powszechne aż do wprowadzenia systemu metrycznego, który nigdy nie dotarł do Stanów Zjednoczonych.
Zrobiłem kilka kopanie w tej kwestii. Boston Cooking School pomogło spopularyzować stosowanie pomiarów objętości suchych składników. Szkoły gotowania były częścią ruchu nauki krajowej , który był silniejszy w Stanach Zjednoczonych niż w Europie. Jak zauważa Hobodave, wagi sprężynowe były brytyjskim wynalazkiem i dopiero na początku XX wieku niezawodne zaczęły być sprzedawane w USA. Do tego czasu kubki i łyżki stały się zbyt popularne, a rząd i inne instytucje wspierające i standaryzujące praktykę trudno było zmienić.