Trzy poligloty, dwa okresy-dwa quiny i jedno wyzwanie z golfem


32

Utwórz program A w taki sposób, że uruchomienie go w języku A tworzy Program B, a uruchomienie programu A w języku B tworzy program C.

Program B, gdy jest uruchamiany w języku B, tworzy Program A, a uruchomienie programu B w języku A tworzy program C.

Program C, uruchamiany w języku A lub języku B , drukuje komunikat „Zły język!”.

Program | Language | Result
--------|----------|----------
A       | A        | Program B
B       | B        | Program A
A       | B        | Program C
B       | A        | Program C
C       | A        | "Wrong language!" 
C       | B        | "Wrong language!" 

Twoja odpowiedź powinna korzystać z tego szablonu:


Język A / Język B, {a bytes} + {b bytes} = {total bytes} bajtów

Program A:

a code

Program B:

b code

Program C:

c code 

Źródło:

# Language A/Language B, <a bytes> + <b bytes> = <total bytes> bytes

Program A:

    a code
Program B:

    b code
Program C:

    c code

  • Żaden z tych programów nie powinien pobierać danych wejściowych.
  • Różne wersje tego samego języka są liczone jako różne języki. (chociaż jest to odradzane, ponieważ prowadzi do nudnych rozwiązań)
  • Języki A i B muszą być odrębne.
  • Nie wolno czytać własnego kodu źródłowego z pliku. Programy mogą nie być puste
  • Obowiązują standardowe luki.

Poradnik

  • C ++ i [Python / Bash / inne #skomentowane języki] to dobre kombinacje, ponieważ możesz zdefiniować makra, które jeden język może ignorować

To jest , więc najmniejsza suma bajtów liczy wygrane Programu A i B.


Pracuję nad tym ...
Oliver Ni

6
@CrazyPython Nie rób kar ani odsetek. Po prostu na to zezwalaj lub nie. Procenty sprawiają, że punktacja nie jest już [golfem kodowym]. meta.codegolf.stackexchange.com/a/8106/34718
mbomb007

1
@ ais523n Usunąłem go, dzięki czemu wyzwanie jest zbyt łatwe.
noɥʇʎԀʎzɐɹƆ

1
@CrazyPython zakończony. Wczoraj zacząłem od zera z inną strategią. Ostatecznie było o wiele krótsze i łatwiejsze.
mbomb007

1
Czy Wrong language!można wydrukować w dowolnej formie (tj. Wszystkie wielkie litery, wszystkie małe litery itp.)?
R. Kap

Odpowiedzi:


10

Befunge-98 (PyFunge) / > <> , 123 + 123 = 266 250 246 bajtów

Program A:
"81!#.#vp00g>:#,_j+4<.=1l5v!o#!g00
g00<<<<<>0!#[f8+1!#.48*k'Wrong language!<o>[f@,kep.#!0a'00g!#o# \!gff+k,@,k*8ba$$ #o#!a"

Wypróbuj w Befunge-98! , Wypróbuj w> <>!

Program B:
"00g!#o!v5l1=.<4+j_,#:>g00pv#.#!18
g00<<<<<>0!#[f8+1!#.48*k'Wrong language!<o>[f@,kep.#!0a'00g!#o# \!gff+k,@,k*8ba$$ #o#!a"

Wypróbuj w> <>! , Wypróbuj w Befunge-98!

Program C:
"a0!#.pek,@f[>o<!egaugnal gnorW

Wypróbuj w Befunge-98! Wypróbuj w> <>!

Jak to działa:

Drugi wiersz w obu programach jest identyczny i pełni tę samą funkcję dla obu języków. Po wejściu w lewo od<<<< drukuje całą drugą linię. Wchodząc po prawej stronie, wydrukuj program C.

Gdy pierwszy wiersz jest uruchamiany w niewłaściwym języku, przechodzi przez sekcję produkującą program C. W przeciwnym razie drukuje górną linię do tyłu z napisem z "przodu i wchodzi do sekcji produkującej drugą linię.

Pierwsza linia

Program A:
"81!#.#vp00g>:#,_j+4<.=1l5v!o#!g00

><>:
" Wrapping string literal over the first line
 81!#.  Jumps the pointer to the Program C producer

Befunge-98:
" Wrapping string literal
 81!#.  Pushes 8,0 (! inverts number, # skips over .)
      #v Skip over the exit
        p00g Pops the excess 8,0 and space and gets the " from 0,0
            >:#,_ Classic print until stack is empty
       v         j+4< Skips back to the exit and goes to the second line
Program B:
"00g!#o!v5l1=.<4+j_,#:>g00pv#.#!18

><>:
" Wrapping string literal
 00g!# Gets the " from 0,0
      o!v5l1=. Print until the stack is empty and jump to the second line

Befunge-98:

" Wrapping string literal
 00g Gets the " from 0,0
    !#o!v Skip the instruction o and go to Program C producer

Druga linia:

g00<<<<<>0!#[f8+1!#.48*k'Wrong language!<o>[f@,kep.#!0a'00g!#o# $$00gff+k,@,k*9aa$$ #o#!a"

><>: Second line producer
g00<<<<< Get the " from cell 0,0
        ......      " Wrapping string literal over the stack
               #o#!a  Print newline and the stack and exit
Program C producer:
       >0!#[        Clear stack
            f8+1!#. Jump to cell 22,1
                   .....'...'   Push program C to the stack
                             00g Get " from cell 0,0
                                !#o# Print stack until empty

Befunge-98: Second line producer

g00<<<<< Get the " from cell 0,0
        ......              " Wrapping string literal
                       #o#!a  Skip over instruction o
                     $$       Pop the excess characters
                  90a Push a newline and 90
               @,k      Execute , instruction (print) 90+1 times, printing second line

Program C producer:
        >0!#[ Push 1 and skip [
             f8+1!#. Push 22, 0 and skip .
                    48*k'...' Execute ' instruction 32 times, pushing program C
                         ...'00g!#o# Push 0 and skip the instruction o
                                     \! Convert excess values to two 0s
                                       g Get " from cell 0,0
                                          ff+ Push 30
                                             k, Execute , 30+1 times, printing program C
                                               @ Exit program

Program C

"a0!#.pek,@f[>o<!egaugnal gnorW

><>:
" Wrapping string literal
 a0!#. Jump to cell 10,0
           f[ Create a new stack with only the top 15 elements
             >o< Print stack

Befunge-98:
" Wrapping string literal
 a0!#. Push 10,1
      p Pop 10,1 and excess space
       ek,@ Push 14 and execute , 14+1 times and exit the program

2
Zaoszczędź 1 bajt, a otrzymasz 400 nagród lol.
Magic Octopus Urn

@MagicOctopusUrn Myślę, że OP zapomniał powiedzieć „inaczej Jo King to dostanie”
Jo King

@JoKing Niekoniecznie. Jeśli nagroda nie zostanie przyznana, automatycznie otrzyma najwyższą głosowaną odpowiedź z połową powtórzeń.
mbomb007

1
@MagicOctopusUrn Dobra, tam. Szczęśliwy? : P
Jo King

4x nadmiernie radosny; P.
Magic Octopus Urn

16

JavaScript (ES6) / Python 3, 264 + 258 = 522 bajty

Program A:

a="a=%r;b=%r;c=%r;1//2;print(c);'''\nconsole.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''";b="a=%s;b=%s;c=%s;1//2;'''\nprint=_=>console.log(c)//'''\nprint(a%(a,b,c))";c="1//2;alert=print\nalert('Wrong language!')";1//2;print(c);'''
console.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''

Program B:

a="a=%r;b=%r;c=%r;1//2;print(c);'''\nconsole.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''";b="a=%s;b=%s;c=%s;1//2;'''\nprint=_=>console.log(c)//'''\nprint(a%(a,b,c))";c="1//2;alert=print\nalert('Wrong language!')";1//2;'''
print=_=>console.log(c)//'''
print(a%(a,b,c))

Program C:

1//2;alert=print
alert('Wrong language!')

Prawdopodobnie gra w golfa ...

Wyjaśnienie JavaScript

Program A:

// Set a, b, and c to these strings:
a="a=%r;b=%r;c=%r;1//2;print(c);'''\nconsole.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''";
b="a=%s;b=%s;c=%s;1//2;'''\nprint=_=>console.log(c)//'''\nprint(a%(a,b,c))";
c="1//2;alert=print\nalert('Wrong language!')";

// Ignore this line:
1//2;print(c);'''

// Print the Python program (b), replacing the "%s"s with the raw forms of a, b, and c:
console.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''

Program B:

// Set a, b, and c to these strings:
a="a=%r;b=%r;c=%r;1//2;print(c);'''\nconsole.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''";
b="a=%s;b=%s;c=%s;1//2;'''\nprint=_=>console.log(c)//'''\nprint(a%(a,b,c))";
c="1//2;alert=print\nalert('Wrong language!')";

// Ignore this line:
1//2;'''

// Define a function `print` which prints `c` (the "Wrong language!" program):
print=_=>console.log(c)//'''

// Call `print`, ignoring the argument (which is NaN):
print(a%(a,b,c))

Program C:

// Ignore this line:
1//2;alert=print

// Alert "Wrong language!":
alert('Wrong language!')

Wyjaśnienie w języku Python

Program A:

# Set a, b, and c to these strings:
a="a=%r;b=%r;c=%r;1//2;print(c);'''\nconsole.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''";
b="a=%s;b=%s;c=%s;1//2;'''\nprint=_=>console.log(c)//'''\nprint(a%(a,b,c))";
c="1//2;alert=print\nalert('Wrong language!')";

# Print `c` (the "Wrong language!" program):
1//2;print(c);

# Ignore this part:
'''
console.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''

Program B:

# Set a, b, and c to these strings:
a="a=%r;b=%r;c=%r;1//2;print(c);'''\nconsole.log(b,...[a,b,c].map(uneval))//'''";
b="a=%s;b=%s;c=%s;1//2;'''\nprint=_=>console.log(c)//'''\nprint(a%(a,b,c))";
c="1//2;alert=print\nalert('Wrong language!')";

# Ignore this part:
1//2;'''
print=_=>console.log(c)//'''

# Print the JS program (a), replacing the "%r"s with the raw forms of a, b, and c:
print(a%(a,b,c))

Program C:

# Set `alert` to the function `print`:
1//2;alert=print

# Call this function on "Wrong language!":
alert('Wrong language!')

Chcesz dodać wyjaśnienie, jak to działa?
noɥʇʎԀʎzɐɹƆ

@CrazyPython Done :-)
ETHproductions

Bardzo kreatywny, dobrze zrobiony.
noɥʇʎԀʎzɐɹƆ

9

Python 3 + JavaScript (Rhino), 171 + 171 = 342 bajtów

Program A (generuje program B w Pythonie 3, program C w JavaScript; zwróć uwagę na nowy wiersz):

s="'";d='"';r=['print("s="+d+s+d+";d="+s+d+s+";r=["+s+r[1]+s+","+s+r[0]+s+"];eval(r[([11]+[0])[1]])")','print("print("+d+"Wrong language!"+d+")")'];eval(r[([11]+[0])[1]])

Program B (generuje program A w JavaScript, program C w Pythonie; zwróć uwagę na nowy wiersz):

s="'";d='"';r=['print("print("+d+"Wrong language!"+d+")")','print("s="+d+s+d+";d="+s+d+s+";r=["+s+r[1]+s+","+s+r[0]+s+"];eval(r[([11]+[0])[1]])")'];eval(r[([11]+[0])[1]])

Program C (wypisuje „Wrong language!” W dowolnym języku; ma także końcowy znak nowej linii, który nie liczy się w wyniku):

print("Wrong language!")

Zauważ, że używam tutaj niezwykłego dialektu JavaScript. Ludzie zwykle używają implementacji przeglądarki, ale mają one problemy z wyjściem, robiąc to w dziwny sposób (używając alert). Korzystam z pakietu Ubuntu, rhinoktóry jest implementacją JavaScript „offline” z innym zestawem bibliotek zaimplementowanych w typowej przeglądarce (ma to być język skryptowy do osadzenia); jest to godne uwagi, ponieważ zapewnia printinstrukcję w tym samym stylu, co na przykład Python 3.

Jest to „prawdziwy poliglot” w tym sensie, że oba języki wykonują te same obliczenia, w tej samej kolejności, nadając im to samo znaczenie. Oba mają ten sam AST (i dość proste jest stworzenie quilu poliglotycznego Python 3 + JavaScript poprzez redukcję tego programu). Nie ma kodu specyficznego dla jednego języka, co pomogłoby mi zmniejszyć długość. Nawiasem mówiąc, musisz użyć Python 3, abyś mógł używać średników do oddzielania instrukcji (jeśli używałeś nowego wiersza, musiałbyś uciec od nowego wiersza).

Program rozpoczyna się od zdefiniowania sznurki si dktóre posiadają pojedynczą i podwójną cytat cytat odpowiednio. Umożliwia to wypisywanie cudzysłowów bez konieczności wspominania ich później w kodzie źródłowym, unikając problemów ze zmianą znaczenia (które często wydają się stanowić problem z quinesami; głównym powodem, dla którego odpowiadam na tak wiele problemów quine w niedociążeniu, jest to, że łańcuchy zagnieżdżają się) .

Sercem programu jest tablica, rktóra zawiera główną część dwóch programów używanych przez wyzwanie; jeden z programów (ten, który pojawia się jako pierwszy w programie A, a drugi w programie B) jest prawie quine, który po prostu wyprowadza oryginalny program poprzez łączenie ze sobą kawałków (pobranych głównie od rsiebie, z kilkoma literałami łańcuchowymi) oraz inne wydruki program C. Aby program nie był prawdziwym quine (co uniemożliwiłoby wykrycie, że działaliśmy w złym języku), elementy rsą drukowane w odwrotnej kolejności; r[0]w programie A znajduje się r[1]w programie B i odwrotnie.

Wreszcie, wszystko, co jest konieczne, to evalużyć odpowiedniego elementu r. Dokonuje się tego za pomocą wyrażenia, ([11]+[0])[1]które generuje inną wartość w Pythonie 3 i JavaScript. Oba języki analizują to identycznie, ale mają różne wyobrażenia o tym, co dodatek dodaje do list:

  • Kiedy Python 3 dodaje [11]się [0], że zostanie [11, 0](złączenie list), a następnie biorąc drugi element listy ( [1]) daje nam całkowitą 0.

  • Kiedy JavaScript dodaje się [11]do [0]niego, otrzymuje się "110"(łączenie reprezentacji ciągów z listami), a następnie wzięcie drugiego znaku ciągu ( [1]) daje nam ciąg "1", którego JavaScript z przyjemnością używa jako indeksu do listy.

W związku z tym Python 3 uruchamia pierwszy element rw obu programach (generując prawie quinę podczas uruchamiania programu A i drukując program C podczas uruchamiania programu B); JavaScript uruchamia drugi element, a zatem traktuje program A i program B w drugą stronę.

Nawiasem mówiąc, jeśli uruchomisz program A w Rubim, wydrukuje on program B, chyba że bez końcowego znaku nowej linii. Jeśli uruchomisz program B w Rubim, wydrukuje on program C, chyba że bez końcowego znaku nowej linii. Innymi słowy, to rozwiązanie prawie działa z innym zestawem języków, zamieniając Python 3 na Ruby (jedynym powodem, dla którego nie usuwam po prostu nowej linii z programu B, aby uzyskać wynik 341, jest niespójność nowej linii w programie C zdyskwalifikuje zgłoszenie).

(I was working on a "true polyglot" like this for a different reason, which I've now posted as a challenge, and realised that the techniques could be adapted to this one as well.)


Should be 170 each, not 171...
noɥʇʎԀʎzɐɹƆ

1
It's 171, you have to count the newline too. (Normally you never leave on newlines in code-golf questions, but in quines, often having a newline at the end makes things easier.)

I added the trailing newlines for you. You have to use <pre><code>...</code></pre> for them to show up.
mbomb007

You can literally use anything to index into a list; JS actually converts whatever it is into a string first. "a"[0], "a"["0"], and "a"[[[[[[[["0"]]]]]]]] all accomplish the same thing.
ETHproductions

8

C/Python, 733 bytes + 733 bytes = 1466 bytes

Program A:

#define int char*
int
a1="#define print(X) main(){printf(d,13,13,34,a1,34,13,13,34,a2,34,13,13,34,b1,34,13,13,34,b2,34,13,13,34,c,34,13,13,34,d,34,13,b1,13,b2);}";
int
a2="print(c%(13,34,34))";
int
b1="#define print(X) main(){printf(c,13,34,34);};";
int
b2="print(d%(13,13,34,a1,34,13,13,34,a2,34,13,13,34,b1,34,13,13,34,b2,34,13,13,34,c,34,13,13,34,d,34,13,a1,13,a2))";
int
c="#define print(a) main(){puts(a);}%cprint(%cWrong language!%c)";
int
d="#define int char*%cint%ca1=%c%s%c;%cint%ca2=%c%s%c;%cint%cb1=%c%s%c;%cint%cb2=%c%s%c;%cint%cc=%c%s%c;%cint%cd=%c%s%c;%c%s%c%s";
#define print(X) main(){printf(d,13,13,34,a1,34,13,13,34,a2,34,13,13,34,b1,34,13,13,34,b2,34,13,13,34,c,34,13,13,34,d,34,13,b1,13,b2);}
print(c%(13,34,34))

Program B:

#define int char*
int
a1="#define print(X) main(){printf(d,13,13,34,a1,34,13,13,34,a2,34,13,13,34,b1,34,13,13,34,b2,34,13,13,34,c,34,13,13,34,d,34,13,b1,13,b2);}";
int
a2="print(c%(13,34,34))";
int
b1="#define print(X) main(){printf(c,13,34,34);};";
int
b2="print(d%(13,13,34,a1,34,13,13,34,a2,34,13,13,34,b1,34,13,13,34,b2,34,13,13,34,c,34,13,13,34,d,34,13,a1,13,a2))";
int
c="#define print(a) main(){puts(a);}%cprint(%cWrong language!%c)";
int
d="#define int char*%cint%ca1=%c%s%c;%cint%ca2=%c%s%c;%cint%cb1=%c%s%c;%cint%cb2=%c%s%c;%cint%cc=%c%s%c;%cint%cd=%c%s%c;%c%s%c%s";
#define print(X) main(){printf(c,13,34,34);};
print(d%(13,13,34,a1,34,13,13,34,a2,34,13,13,34,b1,34,13,13,34,b2,34,13,13,34,c,34,13,13,34,d,34,13,a1,13,a2))

Program C:

#define print(a) main(){puts(a);}
print("Wrong language!")

I used your hint of using C/C++ with Python. Not very concise, but still qualifying I suppose.


3
Why did you delete your account!? Why not stay here?
noɥʇʎԀʎzɐɹƆ

1
Explanation, please?
noɥʇʎԀʎzɐɹƆ

2
@CrazyPython If s?he deleted his/her account, how would they explain the code?
NoOneIsHere

7

Python 2 / Retina, 550 + 645 = 1373 1254 1221 1195 bytes

I'm not quite sure if the unichr and replace parts can be golfed more. I tried using Python 3, but a lot is lost by having to add parentheses and handle them. I tried setting R=unicode.replace and using that, but the output gets messed up.

Note that Retina has a trailing newline in its output by default, and this is not included in the programs. If someone says I need to remove it, that can be done trivially. Also, the Python code works in repl.it, but is not guaranteed to work on Ideone.com.

Also note that leading and trailing newlines are significant in the code below.

Program A (Python 2): 638 587 566 550 bytes (UTF-8)

Python 2, Retina

U=unichr;s=U(39)*3;_=u'''\n#U=unichr;s=U(39)*3;_=u%s.replace(U(9),U(96));print _%%(s+_+s).replace(U(10),U(92)+'n').replace(U(96),U(9)).replace(U(178),U(179)).replace(U(183),U(184)).replace(U(182),U(183))#|¶#·print"Wrong language!"·#?.*t|"·¶#{2}|^.¶\n#1 #\n\n#T ²-¹ _o  [^¹]\nn=chr(10);print n+n.join(['print"Wrong language!"','#?.*t|"'])+n\n'''.replace(U(9),U(96));print _%(s+_+s).replace(U(10),U(92)+'n').replace(U(96),U(9)).replace(U(178),U(179)).replace(U(183),U(184)).replace(U(182),U(183))#|
#¶print"Wrong language!"¶#?.*t|"¶
#{2}|^.

Program B (Retina): 735 667 655 645 bytes (ISO 8859-1)

Retina, Python 2


#U=unichr;s=U(39)*3;_=u'''\n#U=unichr;s=U(39)*3;_=u%s.replace(U(9),U(96));print _%%(s+_+s).replace(U(10),U(92)+'n').replace(U(96),U(9)).replace(U(178),U(179)).replace(U(183),U(184)).replace(U(182),U(183))#|·#¸print"Wrong language!"¸#?.*t|"¸·#{2}|^.·\n#1   #\n\n#T ³-¹ _o  [^¹]\nn=chr(10);print n+n.join(['print"Wrong language!"','#?.*t|"'])+n\n'''.replace(U(9),U(96));print _%(s+_+s).replace(U(10),U(92)+'n').replace(U(96),U(9)).replace(U(178),U(179)).replace(U(183),U(184)).replace(U(182),U(183))#|¶#·print"Wrong language!"·#?.*t|"·¶#{2}|^.¶
#1`#

#T`²-¹`_o`[^¹]
n=chr(10);print n+n.join(['print"Wrong language!"','#?.*t|"'])+n

Program C:

Python 2, Retina

This can actually be made shorter using #!`W.*! instead of the last two lines, but this makes A and B longer, because having ` in a line where there wasn't one means I need to handle it differently (because the first backtick in a line in Retina is a configuration delimiter).


print"Wrong language!"
#?.*t|"




Explanation:

Program C:

                        # Retina: replace nothing with the Python code string
print"Wrong language!"  # >> code is executed if run in Python
#?.*t|"                 # Comment w/ '?' for Retina to skip, then replace up to the 't',
                        #    as well as any quotation marks, with nothing

I wrote Program C first during my first attempt and kept it mostly the same. In Python, it prints the string and ignores the comment. In Retina, it replaces nothing with print"Wrong language!" and then removes the parts around Wrong language!.

To better understand the complex programs, let's look at simplified versions:

Program A (simplified):

print"\n#PYTHON\n#1`#\n\n#T`²-¹`_o`[^¹]\nn=chr(10);print n+n.join(['print"Wrong language!"','#?.*t|"'])+n\n"#|
#¶print"Wrong language!"¶#?.*t|"¶
#{2}|^.

When I started over from scratch, I used the PYTHON bit as a placeholder for the code that should print Program A. This simpler version made it easier to explain how both Program B and Program C would be printed.

The print and everything inside is what prints Program B, but first, lets see how Program C is printed, because that's simple. After the print"..." is #|. This trick saved LOADS of difficulty that I experienced in my first attempt. This allows Retina to replace nothing with the 2nd line, which will be Program C, except there's a # in front. The last 2 lines remove that first #. I used #{2} to prevent the stage from removing all occurrences of #. I cannot use #1`# like I used in Program B, because it causes problems to have that backtick in the first line of Program A.

Which brings me to my next task, printing Program B. You may have noticed another difference from the actual code. There aren't backticks in the actual code, since I replaced them with tabs. I had to substitute a character, because any backtick would make the earlier code a configuration string in Retina, causing the syntax to be invalid. I chose tabs because they're visible and the code point is a single digit (9). The code prints Program B as shown in the simplified version below.

Program B:


#PYTHON
#1`#

#T`²-¹`_o`[^¹]
n=chr(10);print n+n.join(['print"Wrong language!"','#?.*t|"'])+n

The first two lines will replace nothing with the Python code, but with a # in front and some characters slightly different. This part is omitted for clarity. The next stage removes that first #. Then, I use a Transliteration (T) stage #T`²-¹`_o`[^¹] to undo some of the replace operations seen in the complete Program A. Using this stage is a way to output a literal pilcrow in Retina, which might otherwise be impossible.¹ It replaces · with , and ³ with ². Occurrences of ¹ will stay the same due to them being ignored with [^¹].

Program A:

Newlines and tabs have been added for readability.

U=unichr;s=U(39)*3;

_=u'''
    \n#U=unichr;s=U(39)*3;

    _=u%s.replace(U(9),U(96));

    print _%%(s+_+s)
    .replace(U(10),U(92)+'n').replace(U(96),U(9)).replace(U(178),U(179))
    .replace(U(183),U(184)).replace(U(182),U(183))#|

    ¶#·print"Wrong language!"·#?.*t|"·
    ¶#{2}|^.
    ¶

    \n#1    #\n\n#T ²-¹ _o  [^¹]\nn=chr(10);print n+n.join(['print"Wrong language!"','#?.*t|"'])+n\n'''

.replace(U(9),U(96));

print _%(s+_+s)
.replace(U(10),U(92)+'n').replace(U(96),U(9)).replace(U(178),U(179))
.replace(U(183),U(184)).replace(U(182),U(183))#|

#¶print"Wrong language!"¶#?.*t|"¶
#{2}|^.

This follows the general structure of the following Python quine:

_='_=%r;print _%%_';print _%_

When you add things before or after, you have to put them in the string, too.

U=unichr;_='U=unichr;_=%r;print(_%%_).replace('','')';print(_%_).replace('','')

I wanted to use a triple-quoted string to make it easy to include quotation marks (avoiding the use of backslashes). s=U(39)*3; is the string '''. I also used %s instead of %r, in order to avoid some problems with newlines or other characters being escaped with backslashes.

U=unichr;s=U(39)*3;_='''U=unichr;s=U(39)*3;_=%s;print(s+_%%_+s).replace('','')''';print(s+_%_+s).replace('','')

So now, the replacements. The first replacement .replace(U(9),U(96)); is there to replace tabs with the backticks that we see in Program B. This replacement is done before string formatting, because the tabs need to remain tabs in Program A. The other replacements are simply to avoid using certain characters in the 2nd line of Program B:

.replace(U(10),U(92)+'n')   # Replace newlines with a backslash and 'n', for B to print A.
.replace(U(96),U(9))        # Replace backticks with tabs for the first part of B.
.replace(U(178),U(179))     # Replace '²' with '³', which will be undone with B's T stage
.replace(U(183),U(184))     # Replace '·' with '¸', which will be undone with B's T stage
.replace(U(182),U(183))     # Replace '¶' with '·', which will be undone with B's T stage

These last three replacements anticipate the Transliteration stage in Program B, in order to prevent those characters from being either removed or transliterated when they shouldn't be.

The only other part of the code is the code from Program B that is essentially copied character-for-character, except for the changes due to the replacements.



¹ Thanks to Martin for his tip on how to output a literal in Retina. It made everything so much easier.


4

Befunge/Python, 381+485 259+345 229+304 = 533 bytes

Program A: Try in Befunge | Try in Python

#>21g::35*:*::":"%\>:#$":"%#\ \#%":"/#::$#-g#1\_#+\#5:#5_v
#v"50g"g12"'<:#>!#,_@<'tnirp"g12">:#,_@"+55"print "::g12$<
#>21g"Wrong language!"21g"g05"21g"[+5+5:]"21g"+55>#">:#,_@
print'''print'<@_,#!>#:<'"Wrong language!"[+5+5:]'''

Program B: Try in Python | Try in Befunge

#>55+"]:5+5+["50g"!egaugnal gnorW"50g"'<:#>!#,_@<'tnirp">:#,_@
print """#>21g::35*:*::":"%\>:#$":"%#\ \#%":"/#::$#-g#1\_#+\#5:#5_v
#v"50g"g12"'<:#>!#,_@<'tnirp"g12">:#,_@"+55"print "::g12$<
#>21g"Wrong language!"21g"g05"21g"[+5+5:]"21g"+55>#">:#,_@
print'''print'<@_,#!>#:<'"Wrong language!"[+5+5:]'''"""

Program C: Try in Befunge | Try in Python

print'<@_,#!>#:<'"Wrong language!"[+5+5:]

Explanation

Program C: This relies on the fact that Befunge-93 ignores unsupported instructions, so while the p harmlessly write a zero at 0;0, the rest of the print is ignored up until the < instruction which reverse the direction. Then flowing from right to left, the +5+5 pushes a 10 (linefeed) on to the stack followed by the message string, and then a standard output sequence is executed to write out the string. In Python it's just printing two string literals that are concatenated together, but the first one (containing the Befunge code) is sliced off by the array reference at the end ([+5+5:]).

Program B: The first line is a fairly basic Befunge sequence to print out Program C. The only interesting thing is the way it generates quote characters using 50g (i.e. reading the character from memory) which is more efficient than calculating the ASCII code. The #> (a bridge over the direction instruction) is essentially a nop that prevents the code being seen by Python since # is the Python comment character. The Python interpretation starts on line two and is simply printing a multiline string containing the source code of Program A.

Program A: In Python the first three lines are again ignored because they start with #, while the last line simply prints out Program C. The Befunge code snakes back and forth across the first three lines, building up the source for Program B on the stack in reverse order. It starts with three quotes, then a sequence that makes a copy of Program A's source, and finally what is essentially a hard coded string with the opening print """ and the first line of Befunge code. It's then just a matter of writing it out with a standard output sequence.

Some points of contention:

  1. I've been told that a quine using the g command is not considered a proper quine as far as this community is concerned. I'm not sure if that rule would apply to this challenge as well, but if so, this answer might not be considered a proper solution either.

  2. While I've said that Befunge-93 ignores unsupported instructions, that's not technically defined in the specification, and you'll need to use the -q (quiet) command line option in the reference interpreter to avoid warnings in Program C. Most other interpreters will be fine, though, but some of the flakier ones could potentially crash. Also note that Befunge-98 reflects on unsupported instructions, so a 98 interpreter will just loop indefinitely.


Explanation, please?
noɥʇʎԀʎzɐɹƆ

Is the -q flag actually "quite", or did you mean "quiet"? Mm-yes, this flag is quite useful.
mbomb007

@mbomb007 Yes, that was a typo. Thanks for spotting that.
James Holderness

1
Funnily enough, -98 isn't bouncing off an unknown instruction. It's bouncing off the reflect instruction and the 0 that was put in the first cell
Jo King

1

Perl/JavaScript, 176 bytes + 176 bytes = 352 bytes

Don't think I can share 52 bytes off the underlying mechanism for the bounty, but I enjoyed building this. I think what I've produced meets the criteria...

Program A:

$P=1;$_='$L=eval("printf=console.log;J=``;q=_=>_+J;2")||1;$P?printf(q`$P=%s;$_=%s%s%s;eval($_)`,$P=$P==$L?J?2:1:0,$q=J?h^O:atob("Jw"),$_,$q):printf("Wrong language!")';eval($_)

Program B:

$P=2;$_='$L=eval("printf=console.log;J=``;q=_=>_+J;2")||1;$P?printf(q`$P=%s;$_=%s%s%s;eval($_)`,$P=$P==$L?J?2:1:0,$q=J?h^O:atob("Jw"),$_,$q):printf("Wrong language!")';eval($_)

Program C:

$P=0;$_='$L=eval("printf=console.log;J=``;q=_=>_+J;2")||1;$P?printf(q`$P=%s;$_=%s%s%s;eval($_)`,$P=$P==$L?J?2:1:0,$q=J?h^O:atob("Jw"),$_,$q):printf("Wrong language!")';eval($_)

Explanation

Uses my Perl/JavaScript polyquine as a basis but sets an additional variable $P which controls which program to generate. Uses the check that +[] is truthy in Perl, but falsy in JavaScript.

Korzystając z naszej strony potwierdzasz, że przeczytałeś(-aś) i rozumiesz nasze zasady używania plików cookie i zasady ochrony prywatności.
Licensed under cc by-sa 3.0 with attribution required.