„Nagroda Nobla w dziedzinie matematyki została przyznana kalifornijskiemu profesorowi, który odkrył nowy numer! Liczba jest wybielona, ​​a jego zdaniem należy do przedziału od 6 do 7.” - George Carlin

W tym wyzwaniu wydrukujesz wszystkie liczby całkowite, włącznie, w podanym zakresie wejściowym. Drukuj liczby rosnąco lub malejąco zgodnie z ich kolejnością wprowadzania. Oznacza to, że dla wejścia [n1, n2], wydrukować rosnąco jeśli n1 < n2, malejąco jeśli n1 > n2.

Ponieważ bleenjest to teraz liczba całkowita, można go użyć jako danych wejściowych. Musi być również uwzględniony w danych wyjściowych, pomiędzy 6i, w 7stosownych przypadkach. Zauważ też, że -bleenistnieje od -7 do -6.

Wejście

Dwie [n1, n2]liczby całkowite z zakresu [-10, 10] włącznie, poprzez wybór wybranego języka programowania.

(Dane wejściowe mogą również zawierać bleeni -bleen!)

Wynik

Wydrukuj wszystkie liczby całkowite, zaczynając od n1i kończąc na n2, w tym nowo odkryte bleenmiędzy 6 a 7. Dane wyjściowe mogą być zakresem liczb oddzielonych znakami w jakiejś formie obsługiwanej przez Twój język - to znaczy przecinkami lub spacjami. Jedna końcowa przestrzeń wyjściowa jest w porządku.

Przykłady

Input:  1 10
Output: 1 2 3 4 5 6 bleen 7 8 9 10 

Input:  -9 -4
Output: -9 -8 -7 -bleen -6 -5 -4

Input:  -8 bleen
Output: -8 -7 -bleen -6 -5 -4 -3 -2 -1 0 1 2 3 4 5 6 bleen

Input:  9 1
Output: 9 8 7 bleen 6 5 4 3 2 1

Input:  2 -bleen
Output: 2 1 0 -1 -2 -3 -4 -5 -6 -bleen

Input:  -bleen 0
Output: -bleen -6 -5 -4 -3 -2 -1 0

Input:  bleen bleen
Output: bleen

Input:  2 2
Output: 2

Dodatkowe uwagi

Możesz napisać program lub funkcję i użyć dowolnej standardowej metody otrzymywania danych wejściowych i zapewniania danych wyjściowych.

Możesz używać dowolnego języka programowania , ale standardowe luki nie są dozwolone.

To jest golf golfowy , więc wygrywa najkrótsza ważna odpowiedź - mierzona w bajtach .

Python 3, 132 130 bajtów

r=round
bleen=6.1
m=1.08
a,b=eval(input())
d=1-2*(a>b)
print(*[[r(i/m),"-bleen"[i>0:]][i*i==49]for i in range(r(m*a),d+r(m*b),d)])

Pobiera dane wejściowe w następującym przykładowym formacie:

-8, bleen

Rubin, 114 100 98 bajtów

Dane wejściowe to tablica z [n1, n2]. (Jeśli muszą to być dwa oddzielne argumenty, +1 bajt, aby zmienić funkcję arg z gna *g. Bleen musi być łańcuchem,. "bleen"Wyprowadza tablicę zakresu. Sugerowany przez @Jordan z jego (?) Początkową wersją dającą -7 bajtów, ale potem grałem w golfa jeszcze 7.

Wypróbuj online.

->g{a=*-10..-7,?-+b='bleen',*-6..6,b,*7..10;x,y=g.map{|v|a.index v}
y<x ?a[y..x].reverse: a[x..y]}

Oryginalna pełna wersja programu, która odczytuje dane wejściowe z ARGV:

b='bleen'
a=[*-10..-7,?-+b,*-6..6,b,*7..10].map &:to_s
x,y=$*.map{|v|a.index v}
puts y<x ?a[y..x].reverse: a[x..y]

Pyth , 35 bajtów

K++L\-P_J++`M7"bleen"`M}7TJ@LK}FxLK

Zestaw testowy.

Pierwsza część, tj. K++L\-P_J++`M7"bleen"`M}7TJ, Generuje tę tablicę:

['-10', '-9', '-8', '-7', '-bleen', '-6', '-5', '-4', '-3', '-2', '-1', '0', '1', '2', '3', '4', '5', '6', 'bleen', '7', '8', '9', '10']

a następnie przechowuje w K.

Druga część, tzn. @LK}FxLKZnajduje podlistę wskazaną przez dane wejściowe.

Python 3, 157 145 123 108 115 139 161 158 153 bajtów

Oszczędności 22 dzięki Lynn. 17 uratowanych dzięki shooqie. 3 zapisane dzięki ljeabmreosn. 5 zapisanych dzięki Geoff Reedy.

a,b=eval(input())
s='-'
c='bleen'
d=a<b
l=list(map(str,range(-10,11)))[::[-1,1][d]]
x=l.insert
y=l.index
x(4,d*s+c)
x(18,(1^d)*s+c)
print(l[y(a):y(b)+1])

Dane wejściowe jak '-10', '8'. Wskazówki są mile widziane dla początkujących.

Dodano 7 do konta -bleen. Dodano 15, aby uwzględnić odwrócone dane wejściowe, takie jak '8','-10'. Dodano dużą uwagę do 21 odwróconym wejściowych znaków na bleenżywo -bleen.

Rubin, 141 bajtów

->*a{
l="bleen"
s=13
a,b=a.map{|n|2*n rescue s*(n<=>?b)}
b,a,r=a,b,1if b<a
o=(a..b).map{|n|n==s ?l:n==-s ??-+l:n/2}.uniq
puts r ?o.reverse: o}

Bez golfa

lambda do |*args|
  bleen = "bleen"
  subst = 13 # This will stand in for "bleen"

  a, b = args.map {|arg|
    begin
      # Double the number
      2 * arg
    rescue
      # It wasn't a number, so it's "bleen" or "-bleen"; replace it with 13 or -13
      subst * (arg <=> "b")
    end
  }

  if b < a
    # If the range isn't ascending, reverse it and remember that we did
    b, a, reverse = a, b, 1
  end

  # Step through the range, replacing 13 and -13 with "bleen" and "-bleen" and
  # halving everything else
  result = (a..b).map {|n|
    if n == subst
      bleen
    elsif n == -subst
      "-" + bleen
    else
      n / 2
    end
  }.uniq # Drop duplicates

  # Reverse the result if the range was descending
  puts reverse ? result.reverse : result
end

Partia, 239 186 bajtów

@set/ableen=1431655772,a=%1*3,b=%2*3,c=b-a^>^>31^|1
@for /l %%i in (%a%,%c%,%b%)do @((if %%i==20 echo bleen)&(if %%i==-20 echo -bleen)&set/aj=%%i%%3,k=%%i/3&cmd/cif %%j%%==0 echo %%k%%)

Działa przez zapętlanie od 3*%1do, 3*%3a następnie dzielenie przez trzy i drukowanie liczb bez reszty, jednak ustawienie bleentej magicznej liczby powoduje przepełnienie liczb całkowitych i 20zamiast tego używana jest wartość . Jest to następnie drukowane w odpowiednim punkcie pętli.

JavaScript (ES6), 158

Niezłe wyzwanie, trudne do gry w golfa. Prawdopodobnie metody zakresu stosowane w odpowiedziach w Pythonie i Ruby mogłyby uzyskać lepsze wyniki nawet w JS.

(a,b)=>(c=x=>x<-6?x-1:x>6?x+1:1/x?x:x<'b'?-7:7,a=c(a),b=c(b),d=b>a?1:-1,a-=d,e=x=>x-7?x-(x>7):'bleen',[...Array(d*(b-a))].map((x=a+=d)=>x<0?'-'+e(-x):e(x)))  

Mniej golfa

(a,b)=>(
  c=x=>x<-6?x-1:x>6?x+1:1/x?x:x<'b'?-7:7,
  a=c(a),b=c(b),
  d=b>a?1:-1,
  a-=d,
  e=x=>x-7?x-(x>7):'bleen',
  [...Array(d*(b-a))].map((x=a+=d)=>x<0?'-'+e(-x):e(x))
)  

Test

f=(a,b)=>(c=x=>x<-6?x-1:x>6?x+1:1/x?x:x<'b'?-7:7,a=c(a),b=c(b),d=b>a?1:-1,a-=d,e=x=>x-7?x-(x>7):'bleen',[...Array(d*(b-a))].map((x=a+=d)=>x<0?'-'+e(-x):e(x)))  

function go(){
  var a=A.value,b=B.value
  // make them numeric if possible
  a=isNaN(a)?a:+a
  b=isNaN(b)?b:+b
  
  O.textContent=f(a,b)
}  
go()

A <select id=A onchange='go()'>
<option>-10<option>-9<option>-8<option>-7<option>-bleen<option>-6<option>-5<option>-4<option>-3<option>-2<option>-1<option>0
<option>1<option>2<option>3<option>4<option>5<option>6<option>bleen<option>7<option>8<option>9<option>10
</select>
B <select id=B onchange='go()'>
<option>-10<option>-9<option>-8<option>-7<option>-bleen<option>-6<option>-5<option>-4<option>-3<option>-2<option>-1<option>0
<option>1<option>2<option>3<option>4<option>5<option>6<option>bleen<option>7<option>8<option>9<option selected>10
</select>
<pre id=O></pre>

Swift 2.2, 342 bajtów

func a(x:String,y:String){var k="bleen",a=Int(x) ?? (x==k ?(x==y ? -9:6):-6),b=Int(y) ?? (y==k ?6:-6),t=0,s=[Any](),f=Int(x)==nil ?x:"";if a>b{t=a;a=b;b=t};for i in a...b{if i==7 && a != 7{s.append(k)};s.append(i);if -i==7 && b != -7{s.append("-"+k)}};for v in t==0 ?s:s.reverse(){f+=" \(v)"};if Int(y)==nil&&b>0{f+=" \(y)"};print(x==y ?x:f)}

Przetestuj to za pomocą Swift Sandbox IBM

Bez golfa

func bleen(x: String, y: String){
    var k = "bleen",
        a = Int(x) ?? (x == k ? (x == y ? -9 : 6) : -6),
        b = Int(y) ?? (y == k ? 6: -6),
        t = 0,
        s = [Any](),
        f = Int(x) == nil ? x : ""

    if a > b{
        t = a
        a = b
        b = t
    }

    for i in a...b{
        if i == 7 && a != 7{s.append(k)}
        s.append(i)
        if -i == 7 && b != -7{s.append("-" + k)}
    }

    if Int(y) == nil && b > 0{s.append(y)}

    for v in t == 0 ? s : s.reverse(){
        f+="\(v) "
    }

    print(x == y ? x : f)
}

Java, 271 bajtów

int p(String w){if(w.contains("b"))return w.length()<6?7:-7;int i=Integer.decode(w);return i<-6?i-1:i>6?i+1:i;}void b(String s,String f){Integer l=p(s),r=p(f);for(r+=l<r?1:-1;l!=r;l-=l.compareTo(r))System.out.print(l==-7?"-bleen ":l==7?"bleen ":l+(l<-7?1:l<7?0:-1)+" ");}

Niegolfowany z przypadkami testowymi:

class Bleen {
     static int p(String w) {
         if(w.contains("b"))
             return w.length() < 6 ? 7 : -7;
         int i = Integer.decode(w);
         return i < -6 ? i-1 : i>6 ? i+1 : i;
     }

     static void b(String s, String f) {
         Integer l = p(s), r = p(f);
         for(r += l<r ? 1 : -1; l != r; l -= l.compareTo(r))
             System.out.print(l == -7 ? "-bleen " : l == 7 ? "bleen ": l+(l < -7 ? 1 : l<7 ? 0 : -1)+" ");
     }

     public static void main(String[] args) {
         b("1","10"); System.out.println();
         b("-9","-4"); System.out.println();
         b("-8", "bleen"); System.out.println();
         b("9", "1"); System.out.println();
         b("2", "-bleen"); System.out.println();
         b("-bleen", "0"); System.out.println();
         b("bleen", "bleen"); System.out.println();
         b("2", "2"); System.out.println();
     }
}

Zadzwoń b (początek, koniec). Ponieważ parametry są łańcuchami, przekształcenie ich w wartości int zajmuje dużo miejsca. Zasadniczo program traktuje 7 i -7 jako bleen i -bleen.

Java 7, 251 bajtów

import java.util.*;String b(Object...a){String q="bleen",r="";List l=new ArrayList();int j=-10,i,z,y,t;while(j<11)l.add(j++);l.add(4,"-"+q);l.add(18,q);z=l.indexOf(a[0]);y=l.indexOf(b[1]);if(y<z){t=z;z=y;y=t;}for(i=z;i<=y;)r+=l.get(i++)+" ";return r;}

Inne podejście, które jest krótsze niż już istniejąca odpowiedź Java 7 .
Ponadto niefortunnie jest, że parametry potencjalnie nie są uporządkowane, co powoduje dodanie niektórych bajtów do ich zamiany.

Przypadki bez golfa i testy:

Wypróbuj tutaj.

import java.util.*;
class Main{
  static String b(Object... a){
    String q = "bleen",
           r = "";
    List l = new ArrayList();
    int j = -10, i, z, y, t;
    while(j < 11){
      l.add(j++);
    }
    l.add(4, "-"+q);
    l.add(18, q);
    z = l.indexOf(a[0]);
    y = l.indexOf(a[1]);
    if(y < z){
      t = z;
      z = y;
      y = t;
    }
    for(i = z; i <= y; ){
      r += l.get(i++) + " ";
    }
    return r;
  }

  public static void main(String[] a){
    System.out.println(b(1, 10));
    System.out.println(b(-9, -4));
    System.out.println(b(-8, "bleen"));
    System.out.println(b(9, 1));
    System.out.println(b(2, "-bleen"));
    System.out.println(b("-bleen", 0));
    System.out.println(b("bleen", "bleen"));
    System.out.println(b(2, 2));
  }
}

Wynik:

1 2 3 4 5 6 bleen 7 8 9 10 
-9 -8 -7 -bleen -6 -5 -4 
-8 -7 -bleen -6 -5 -4 -3 -2 -1 0 1 2 3 4 5 6 bleen 
1 2 3 4 5 6 bleen 7 8 9 
-bleen -6 -5 -4 -3 -2 -1 0 1 2 
-bleen -6 -5 -4 -3 -2 -1 0 
bleen 
2 

Scala, 223 bajty

object B extends App{val b="bleen"
val L=((-10 to -7)++List(s"-$b")++(-6 to 6)++List(b)++(6 to 10)).map(""+_)
val Array(s,e)=args.map(L.indexOf(_))
println((if(s<=e)L.slice(s,e+1)else L.slice(e,s+1).reverse).mkString(" "))}

JavaScript (ES6), 178 bajtów

 (s,e)=>{q='bleen';t=[];for(i=-10;i<11;i++)t.push(i);t.splice(4,0,'-'+q);t.splice(18,0,q);s=t.indexOf(s);e=t.indexOf(e);s>e&&t.reverse()&&(e=22-e)&&(s=22-s);return t.slice(s,e+1)}

Spróbuj

EDYCJA: Poprawka dla odwrotnego zamówienia. Dzięki Patrick, przegapił ten warunek

Python 3, 126 bajtów

Dane wejściowe są w formie -5, 'bleen'

l=list(range(-10,11))
c='bleen'
s=l.insert
t=l.index
s(4,'-'+c)
s(18,c)
i,j=map(t,eval(input()))
d=1-2*(i<j)
print(l[i:j+d:d])

R , 110 107 bajtów

Dzięki Cyoce za grę w golfa 3 bajty.

a=function(x,y){e=c(-10:-7,"-bleen",-6:6,"bleen",6:10)
b=function(d)which(e==as.character(d))
e[b(x):b(y)]}

Buduje całą listę w kolejności, wybiera odpowiednie. Funkcja w środku o nazwie „b” wydawała się najłatwiejszym sposobem, aby tak się stało. Zastosuj itp

JavaScript (przy użyciu zewnętrznej biblioteki) (343 bajtów)

(a,b)=>{r="bleen";s="-"+r;c=d=>d==r?7:(d==s?-7:d);i=c(a);j=c(b);m=Math.min(i,j);n=Math.max(i,j);w=i<=j?_.RangeTo(i,j):_.RangeDown(i,Math.abs(j-i)+1);g=i<j?6:7;if(n>-7&&m<-6){w=w.InsertWhere("-bleen",x=>x==-7)}if(m<8&&n>6){w=w.InsertWhere("bleen",x=>x==g)}if(a==r||b==r){w=w.Where(x=>x!=7)}if(a==s||b==s){w=w.Where(x=>x!=-7)}return w.ToArray()}

Link do lib: https://github.com/mvegh1/Enumerable

Zrzut ekranu:

Python 2, 100 bajtów

Pierwsze cztery linie generują listę [-10, -9, -8, -7, 'bleen', -6, -5, -4, -3, -2, -1, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 'bleen', 7, 8, 9, 10]. Następny wiersz pobiera dane wejściowe i przechowuje je w si e. Ostatnie dwa wiersze używają .index()i notują wycinanie listy, aby uzyskać prawidłowy zakres.

a=range(-10,11)
b="bleen"
c=a.insert
c(17,b)
c(4,b)
s,e=eval(input())
d=a.index
print a[d(s):d(e)+1]

Działa tak samo jak odpowiedź Dziurawej Zakonnicy, ale rozwija się niezależnie. Ukradnij metodę wprowadzania z orlp.

Nie golfowany:

array = range(-10, 11)
array.insert(17, "bleen")
array.insert(4, "bleen")
start, end = eval(input())
print array[array.index(start):array.index(end) + 1]