Odbijanie się w szyku

25

Wprowadzenie

Tablice mogą być również postrzegane jako pole dla odbijającej się piłki. To oczywiście brzmi bardzo niejasno, więc oto przykład danych wejściowych:

[1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9]
[9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1]
[1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9]

Wyzwanie polega na wygenerowaniu odbijanych tablic . Są one wykonane z ukośnych wzorów, które odbijają się od krawędzi pola. Ta ścieżka jest skierowana w górę . Ścieżka dla pierwszej odbitej tablicy (w której ścieżka jest bezpośrednio odbijana od egde), jest następująca:

[1, -, -, -, 5, -, -, -, 9]
[-, 8, -, 6, -, 4, -, 2, -]
[-, -, 3, -, -, -, 7, -, -]

Od lewej do prawej spowoduje to [1, 8, 3, 6, 5, 4, 7, 2, 9]. To nasza pierwsza odrzucona tablica. Ścieżka dla drugiej odbitej tablicy:

[-, 2, -, -, -, 6, -, -, -]
[9, -, 7, -, 5, -, 3, -, 1]
[-, -, -, 4, -, -, -, 8, -]

To powoduje [9, 2, 7, 4, 5, 6, 3, 8, 1]. Ścieżka dla trzeciej odbitej tablicy to:

[-, -, 3, -, -, -, 7, -, -]
[-, 8, -, 6, -, 4, -, 2, -]
[1, -, -, -, 5, -, -, -, 9]

To powoduje [1, 8, 3, 6, 5, 4, 7, 2, 9]. Tak więc trzy odbite tablice to:

[1, 8, 3, 6, 5, 4, 7, 2, 9]
[9, 2, 7, 4, 5, 6, 3, 8, 1]
[1, 8, 3, 6, 5, 4, 7, 2, 9]

Zadanie

Biorąc pod uwagę co najmniej 1 tablicę zawierającą tylko nieujemne liczby całkowite, wszystkie tablice mają tę samą długość, wypisują wszystkie tablice odbite.

Przypadki testowe

Przypadek testowy 1:

Input:                       Output:
[1, 2, 3, 4, 5]              [1, 7, 3, 9, 5]
[6, 7, 8, 9, 0]              [6, 2, 8, 4, 0]


Input:                       Output:
[1, 2, 3, 4, 5]              [1, 2, 3, 4, 5]


Input:                       Output:
[0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0]     [0, 9, 0, 9, 0, 9, 0, 100]
[9, 9, 9, 9, 9, 9, 9, 100]   [9, 0, 9, 0, 9, 0, 9, 0]
[0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0]     [0, 9, 0, 9, 0, 9, 0, 100]


Input:                       Output:
[0, 1, 2, 3, 4, 5]           [0, 7, 14, 9, 4, 11]
[6, 7, 8, 9, 10, 11]         [6, 1, 8, 15, 10, 5]
[12, 13, 14, 15, 16, 17]     [12, 7, 2, 9, 16, 11]


Input:                       Output:
[0, 0, 0, 0, 0, 0]           [0, 2, 2, 6, 2, 6]
[1, 2, 3, 4, 5, 6]           [1, 0, 3, 2, 5, 2]
[2, 2, 2, 2, 2, 2]           [2, 2, 0, 4, 2, 4]
[9, 8, 7, 6, 5, 4]           [9, 2, 3, 0, 5, 2]

To jest golf golfowy , więc wygrywanie z najmniejszą ilością bajtów wygrywa!

code-golf  array-manipulation 
— Adnan
źródło
2
Galaretka wygrywa to.
— lirtosiast
Czy możesz dodać testową tablicę z trzema tablicami, w której ostatnia tablica jest inna niż pierwsza, oraz walizkę z czterema tablicami?
— ETHprodukcje
1
Nie mogę znaleźć opisu problemu. Czy ktoś może mi powiedzieć, gdzie to jest?
— feersum
Tak. Nie mogę znaleźć opisu zadania.
— feersum
1
@LuisMendo to jedyny sposób na odbicie, w linii 0 nie może pójść więcej
— edc65

Odpowiedzi:

7

Pyth, 17 bajtów

>lQC.e.>bkC+_PtQQ

Wyjaśnienie:

                      implicit: Q=input
>                     First
  l Q                   len(Q) elements of the
  C .e                  Transpose of enumerated map lambda b,k:
       .>                 Rotate the kth element rightwards by
          b
          k               k.
       C +              Transpose of: Q concatenated to
           _ P t Q        itself reversed without first and last elements.
           Q

Wypróbuj tutaj .

— lirtosiast
źródło
7

JavaScript (ES6), 70

a=>a.map((r,k)=>r.map((e,j)=>(a[k-=d]||a[d=-d,k-=d+d]||r)[j],d=1,++k))

TEST

F = a=>a.map((r,k)=>r.map((e,j)=>(a[k-=d]||a[d=-d,k-=d+d]||r)[j],d=1,++k))

test = [{
  I: [
    [1, 2, 3, 4, 5],
    [6, 7, 8, 9, 0]
  ],
  O: [
    [1, 7, 3, 9, 5],
    [6, 2, 8, 4, 0]
  ]
}, {
  I: [
    [1, 2, 3, 4, 5]
  ],
  O: [
    [1, 2, 3, 4, 5]
  ]
}, {
  I: [
    [0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0],
    [9, 9, 9, 9, 9, 9, 9, 100],
    [0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0]
  ],
  O: [
    [0, 9, 0, 9, 0, 9, 0, 100],
    [9, 0, 9, 0, 9, 0, 9, 0],
    [0, 9, 0, 9, 0, 9, 0, 100]
  ]
}, {
  I: [
    [0, 1, 2, 3, 4, 5],
    [6, 7, 8, 9, 10, 11],
    [12, 13, 14, 15, 16, 17]
  ],
  O: [
    [0, 7, 14, 9, 4, 11],
    [6, 1, 8, 15, 10, 5],
    [12, 7, 2, 9, 16, 11]
  ]
}, {
  I: [
    [0, 0, 0, 0, 0, 0],
    [1, 2, 3, 4, 5, 6],
    [2, 2, 2, 2, 2, 2],
    [9, 8, 7, 6, 5, 4]
  ],
  O: [
    [0, 2, 2, 6, 2, 6],
    [1, 0, 3, 2, 5, 2],
    [2, 2, 0, 4, 2, 4],
    [9, 2, 3, 0, 5, 2]
  ]
}];

console.log = x => O.textContent += x + '\n';

test.forEach(t => {
  var r = F(t.I),
    ok = r.join `\n` == t.O.join `\n`
  console.log((ok ? 'OK' : 'KO') + '\nInput\n' + t.I.join `\n` + '\nOutput\n' + r.join `\n` + '\n')
})
<pre id=O></pre>
Rozwiń fragment kodu

— edc65
źródło
2

Ruby (2.2.2p95), 124 bajty

->*a{b=a.length;b<2?a:b.times.map{|i|d=i>0?-1:1;c=i;a[0].length.times.map{|j|r=a[c][j];c+=d;d*=-1if c==0||c==a.length-1;r}}}

To może być prawdopodobnie znacznie lepsze. Dowiem się, jak później!

— Connor Clark
źródło
2

Japt, 55 49 41 39 bajtów

Wow, to było zarówno podstępne, jak i szalenie zabawne.

C=2*Nl -2Nw £YoY+Ul)£NgLmX%CC-X%C)gY} ·

Przetestuj online!

Dane wyjściowe w odwrotnej kolejności do przykładów. To nieznacznie się zepsuje na wejściach powyżej 100 tablic; mam nadzieję, że nie robi to zbyt dużej różnicy.

           // Implicit: N = array of input arrays, U = first input array, J = -1, L = 100
           // Let's use the first example. 3 input arrays, each of length 9.
C=2*Nl -2  // Set variable C to 2*N.length - 2. In the example, C is 4.
Nw      }  // Reverse N and map each index Y to:
YoY+Ul)    //  Create the range [Y...U.length+Y).
           //  The first time through (Y=0), we have   [0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8]
£       }  //  Map each item X and index Y to:
X%C        //   Take X mod C.                          [0, 1, 2, 3, 0, 1, 2, 3, 0]
C-X%C      //   Take C - (X mod C).                    [4, 3, 2, 1, 4, 3, 2, 1, 4]
Lm         //   Take the minimum of these and 100.     [0, 1, 2, 1, 0, 1, 2, 1, 0]
Ng         //   Get the array at the resulting index.
gY         //   Get the item at index Y in this array. [1, 8, 3, 6, 5, 4, 2, 7, 9]
·          // Join the result with newlines. I guess this isn't necessary, but it helps with readability.

Wersja niekonkurencyjna, 36 bajtów

C=J+Nl)òC±C ®óUl)£NgLmX%CC-X%C)gY} ·

Zaimplementowałem te dwie funkcje liczbowe przed wyzwaniem:

  • ò- to samo co o, ale zwraca [X..Y]zamiast[X..Y)
  • ó- to samo co o, ale zwraca [X..X+Y)zamiast[X..Y)

Ale z powodu niewłaściwego położenia 0były one wadliwe i zawsze zwracały puste tablice. To już zostało naprawione.

Przetestuj online!

— ETHprodukcje
źródło
2

Python 2, 107 106 108 105 104 bajtów

(Upuściłem dodatkowe pareny) (Zła lokalizacja początkowa (ب_ب)) (już miał listę o tej długości)

def b(a):
 r,e=len(a)-1,enumerate
 print[[a[abs((i-o-r)%(r*2or 1)-r)][i]for i,_ in e(q)]for o,q in e(a)]

Legalne jest wprowadzanie danych wejściowych jako argumentu funkcji, prawda? Po raz pierwszy przesyłam odpowiedź na kod golfowy.

— Orez
źródło
Tak, to jest legalne :)
— Adnan
1

APL, 33 znaki

{(⍳≢⍵){0⌷(⍺-⍳≢⍉⍵)⊖⍵⍪1↓¯1↓⊖⍵}¨⊂↑⍵}

Załóżmy ⎕IO ← 0. Chodzi o to, że ruch odbijający można uzyskać przez proste przesunięcie w górę matrycy, jeśli pierwotna matryca jest powiększona wzdłuż pierwszego wymiaru, a matryca jest odwrócona z wygolonym pierwszym i ostatnim rzędem. Graficznie:

1 - - - - - 1 - - - -
- 2 - - - 2 - 2 - - -
- - 3 - 3 - - - 3 - 3
- - - 4 - - - - - 4 -

z

1 - - - - - 1 - - - -
- 2 - - - - - 2 - - -
- - 3 - - - - - 3 - -
- - - 4 - - - - - 4 -
- - - - 3 - - - - - 3
- - - - - 2 - - - - -

W APL reversei upward rotatesą tym samym symbolem: ⊖.

— lstefano
źródło
UŻYJ PIERWSZEGO STEFANO. ⊃zamiast 0⌷.
— Zacharý
Obawiam się, że „first” i „0⌷” dają dwa bardzo różne wyniki po zastosowaniu do zagnieżdżonej tablicy. Wypróbuj sam. Pierwszy vs. 0⌷
— lstefano
1

Clojure, 125 bajtów

Wow, to nagromadzone postacie dość szybko.

(fn[v](let[H(count v)r range R(r H)](for[i R](map #((v %2)%)(r(count(v 0)))(drop i(cycle(concat R(reverse(r 1(dec H))))))))))

Próbuję zapisać bajty, letdefiniując często używane wartości.

— NikoNyrh
źródło
Korzystając z naszej strony potwierdzasz, że przeczytałeś(-aś) i rozumiesz nasze zasady używania plików cookie i zasady ochrony prywatności.
Licensed under cc by-sa 3.0 with attribution required.