Próbując odegrać kilka moich odpowiedzi w golfa, musiałem pisać duże liczby całkowite w jak najmniejszej liczbie znaków.

Teraz wiem, jak to zrobić najlepiej: sprawię , że napiszesz ten program.

Wyzwanie

• Napisz program, który po otrzymaniu dodatniej liczby całkowitej, wyprowadza program, który wypisuje go do standardowego lub równoważnego.
• Programy wyjściowe nie muszą być w tym samym języku co twórca.
• Dane wyjściowe muszą mieć maksymalnie 128 bajtów.
• Możesz zaakceptować dane wejściowe ze standardowego lub równoważnego (nie wejściowego funkcji)
• Możesz wyprowadzić wynikowy program do standardowego lub równoważnego.
• Liczba wyjściowa musi być w systemie dziesiętnym (podstawa 10)

Punktacja

Twój wynik jest równy najmniejszej dodatniej liczbie całkowitej, której Twój program nie może zakodować.

Wpis z największą liczbą punktów wygrywa.

Pyton 3 → CJam (163 ¹²² - 1) · 255/162 + 1 ≈ 1,213 x 10 ²⁷⁰

import sys
n = int(input())
for b in range(163, 1, -1):
    s = []
    m = n
    while m:
        m, r = divmod(m - 93, b)
        if m < 0:
            break
        s.append(r + 93)
    else:
        sys.stdout.buffer.write(b'"%s"%db' % (bytes(s[::-1]), b))
        break
else:
    sys.stdout.buffer.write(b'%d' % n)

Okazuje się, że każda liczba całkowita od 1023 do (163 ¹²² - 1) · 255/162 może być reprezentowana co najmniej w jeden sposób przez konwersję bazy b ≤ 163 z ciągu co najwyżej 122 znaków o kodach 93 do b + 92, zamiast zwykłych od 0 do b - 1. Pozwala to uniknąć kłopotliwych znaków 34 (podwójny cudzysłów) i 92 (odwrotny ukośnik) bez dodatkowego kodu wyjściowego.

Pyth, 252 ¹¹¹ ≈ 3,593 × 10 ²⁶⁶

Js[
"ixL-rC1`H``N"
N
s@L-rC1`H``NjQ252
N
"252")$import sys$$sys.stdout.buffer.write(J.encode('iso-8859-1'))$

Musiałem użyć trochę składni Pythona, ponieważ Pyth printnie może drukować iso-8859-1.

Liczba zostaje zakodowana w bazie 252 i reprezentuje każdą cyfrę w tej bazie jako znak iso-8859-1. Znaki \i "będą musiały uciekać, a zatem nie są używane. Char `nie jest używany, ponieważ gra w golfa ... A dodatkowo nie jest również używany bajt zerowy, kompilator Pyth zabrania go.

Dane wyjściowe to program z narzutem 17 bajtów:

ixL-rC1`H``N""252

Oto przykładowe użycie z największą możliwą liczbą:

Wyjaśnienie

programu wyjściowego.

ixL-rC1`H``N""252
    rC1`H          create the range of chars: ['\x01', '\x02', ..., '{}']
         ``N       creates a string containing the 3 chars " ' \
   -               remove strings which consists of these 3 chars
 xL         ""     determine the index of each char in "" (encoded number)
i             252  convert from base 253 to base 10

CJam, 254 ¹⁰⁹ × 1,34 x 10 ²⁶²

q~254b{_33>+_91>+c}%`"{_'[>-_'!>-}%254b"

Koduję liczbę w bazie 254 i reprezentuję każdą cyfrę w tej bazie jako znak ISO 8859-1, pomijam "i \. Dane wyjściowe mają narzut 19 bajtów, ""{_'[>-_'!>-}%254bwięc mogę reprezentować wszystko mniej niż 254 ^128–19 lub jawnie

13392914970384089616967895168962602841770234460440231501234736723328784159136966979592516521814270581662903357791625539571324435618053333498444654631269141250284088221909534717492397543057152353603090337012149759082408143603558512232742912453092885969482645766144

Jako przykład 6153501zostałby zakodowany jako

"abc"{_'[>-_'!>-}%254b

Oto program testowy, który drukuje zakodowaną liczbę całkowitą, a następnie drukuje jej długość, a następnie wykonuje ją od razu, aby pokazać jej ważność (pozwala to uniknąć kłopotów z koniecznością kopiowania znaków niedrukowalnych do nowego programu, co nie zawsze działa z tłumaczem online).

Perl, 10 ²¹⁶

print"print unpack'h*',q{",(pack'h*',<>),"}"

Również kodowanie bazowe 100, nieco bardziej eleganckie. Dane wyjściowe dla 12345678:

print unpack'h*',q{!Ce‡}

Separatory {i }odpowiednio odpowiadają wartościom szesnastkowym b7i d7, które nie mogą pojawić się na wejściu, a zatem nie trzeba ich zmieniać.

Jest 20 bajtów narzutu, pozostawiając 108 do kodowania, osiągając maksymalną wartość 10 ²¹⁶ -1.

Perl, 10 ²⁰⁶

print"ord=~print\$' for'",(map chr"1$_",<>=~/.{1,2}/g),"'=~/.|/g"

Proste kodowanie podstawowe 100. Dane wyjściowe dla 12345678wygląda następująco:

ord=~print$' for'p†œ²'=~/.|/g

Narzut ma 25 bajtów, pozostawiając 103 do kodowania, osiągając maksymalną wartość 10 ²⁰⁶ -1.

Wspólne Lisp, ^36114-1 ~ 2,62 × 10 ¹¹⁷

(lambda(x)(format t"(lambda()#36r~36r)"x))

Największa liczba to:

26211090351056720451093583540481701853293631870718869463290032123352304400278180911395999295248235620647499507894024942982768798735038336223481384090401380184000219444632784

Wystarczy użyć bazy 36. W przypadku największego wejścia wyjście o długości 128 bajtów to:

(lambda()#36rzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz)

CJam, 233 ¹¹⁴ ≈ 7,561⋅10 ²⁶⁹

ri233b{Kms/m]_34=+c}%s`"{iKms*}%233b"

Program wyjściowy "…"{iKms*}%233bdekoduje 8-bitowe znaki ciągu do bazowych 233 cyfr za pomocą n ↦ ⌊ n ⋅ sin 20⌋ = ⌊ n ⋅ 0,913⌋. Ta transformacja bywa zaskakująca bez konieczności wprowadzania krytycznych punktów kodowych 34 (podwójny cudzysłów) i 92 (odwrotny ukośnik) jako danych wejściowych.