Utwórz program do poprawnego numerowania siatki krzyżówek.

Wejście

Dane wejściowe to nazwa pliku reprezentującego siatkę krzyżówki. Wejściowa nazwa pliku może być przekazana jako argument na standardowym wejściu lub w inny konwencjonalny sposób niż kodowanie na stałe.

Format pliku siatki: plik tekstowy. Pierwszy wiersz składa się z dwóch stałych całkowitych oddzielonych spacjami Mi N. Po tej linii są M wiersze składające się ze Nznaków (plus nowy wiersz) wybranych spośród [#A-Z ]. Znaki te są interpretowane w taki sposób, że '#' oznaczają zablokowany kwadrat, ' 'otwarty kwadrat w łamigłówce bez znanej zawartości, a dowolną literę otwarty kwadrat zawierający tę literę.

Wynik

Wynik będzie plikiem numeracji i może zostać wysłany na standardowe wyjście, do pliku, którego nazwa pochodzi od wejściowej nazwy pliku, do pliku określonego przez użytkownika lub do innego konwencjonalnego miejsca docelowego.

Format pliku numeracji Plik tekstowy. Linie zaczynające się od „#” są ignorowane i mogą być użyte do komentarzy. Wszystkie inne linie zawierać kartę wydzielił triplet i, m, ngdzie ioznacza liczbę drukowany na siatce i mi nreprezentują wiersza i kolumny na placu, gdzie powinien zostać wydrukowany. Liczba zarówno wierszy, jak i kolumn zaczyna się od 1.

Schemat numerowania

Prawidłowo numerowana siatka ma następujące właściwości:

1. Numeracja zaczyna się od 1.
2. Żadna kolumna ani zakres otwartych kwadratów nie jest numerowany. (Możesz założyć, że w problemie nie będzie odpowiedzi na pojedynczy znak).
3. Liczby będą napotykane w kolejności liczenia, skanując od górnego rzędu do dołu, biorąc każdy wiersz od lewej do prawej. (Tak więc każde przęsło poziome jest ponumerowane w jego lewym kwadracie, a każda kolumna jest ponumerowana w jego najwyższym kwadracie).

Testuj wejście i oczekiwane wyjście

Wejście:

5   5
#  ##
#    
  #  
    #
##  #

Dane wyjściowe (pomijając wiersze komentarza):

1       1       2
2       1       3
3       2       2
4       2       4
5       2       5
6       3       1
7       3       4
8       4       1
9       4       3
10      5       3

Na bok

Jest to pierwsze z wielu wyzwań związanych z krzyżówką. Planuję używać spójnego zestawu formatów plików w całym procesie i zbudować w tym czasie porządny zestaw narzędzi związanych z krzyżówkami. Na przykład kolejna układanka będzie wymagała wydrukowania wersji krzyżówki ASCII na podstawie danych wejściowych i wyjściowych tej układanki.

Rubin - 210 139 znaków

o=0
(n=(/#/=~d=$<.read.gsub("
",S='#'))+1).upto(d.size-1){|i|d[i]!=S&&(i<n*2||d[i-1]==S||d[i-n]==S)&&print("%d\t%d\t%d
"%[o+=1,i/n,i%n+1])}

Testowane z Ruby 1.9.

PHP - 175 znaków

<?for($i=$n=strpos($d=strtr(`cat $argv[1]`,"\n",$_="#"),$_)+$o=1;isset($d[$i]);++$i)$d[$i]!=$_&($i<$n*2|$d[$i-1]==$_|$d[$i-$n]==$_)&&printf("%d\t%d\t%d\n",$o++,$i/$n,$i%$n+1);

Python, 194 177 176 172 znaków

f=open(raw_input())
V,H=map(int,next(f).split())
p=W=H+2
h='#'
t=W*h+h
n=1
for c in h.join(f):
 t=t[1:]+c;p+=1
 if'# 'in(t[-2:],t[::W]):print"%d\t%d\t%d"%(n,p/W,p%W);n+=1

C ++ 270 264 260 256 253 znak

#include<string>
#include<iostream>
#define X cin.getline(&l[1],C+2)
using namespace std;int main(){int r=0,c,R,C,a=0;cin>>R>>C;string l(C+2,35),o(l);X;for(;++r<=R;o=l)for(X,c=0;++c<=C;)if(l[c]!=35&&(l[c-1]==35||o[c]==35))printf("%d %d %d\n",++a,r,c);}

Używać:

g++ cross.cpp -o cross
cat puzzle |  cross

Ładnie sformatowane:

#include<string>
#include<iostream>
// using this #define saved 1 char
#define X cin.getline(&l[1],C+2)

using namespace std;

int main()
{
    int r=0,c,R,C,a=0;
    cin>>R>>C;
    string l(C+2,35),o(l);
    X;

    for(;++r<=R;o=l)
        for(X,c=0;++c<=C;)
            if(l[c]!=35&&(l[c-1]==35||o[c]==35))
                printf("%d %d %d\n",++a,r,c);
}

Próbowałem odczytać całą krzyżówkę za jednym razem i użyć jednej pętli.
Ale koszt rekompensaty dla postaci \ n przewyższał wszelkie zyski:

#include <iostream>
#include <string>
#define M cin.getline(&l[C+1],R*C
using namespace std;

int main()
{
    int R,C,a=0,x=0;
    cin>>R>>C;
    string l(++R*++C,35);
    M);M,0);

    for(;++x<R*C;)
        if ((l[x]+=l[x]==10?25:0)!=35&&(l[x-1]==35||l[x-C]==35))
            printf("%d %d %d\n",++a,x/C,x%C);
}

Skompresowany: 260 znaków

#include<iostream>
#include<string>
#define M cin.getline(&l[C+1],R*C
using namespace std;int main(){int R,C,a=0,x=0;cin>>R>>C;string l(++R*++C,35);M);M,0);for(;++x<R*C;)if((l[x]+=l[x]==10?25:0)!=35&&(l[x-1]==35||l[x-C]==35))printf("%d %d %d\n",++a,x/C,x%C);}

C, 184 189 znaków

char*f,g[999],*r=g;i,j,n;main(w){
for(fscanf(f=fopen(gets(g),"r"),"%*d%d%*[\n]",&w);fgets(r,99,f);++j)
for(i=0;i++<w;++r)
*r==35||j&&i>1&&r[-w]-35&&r[-1]-35||printf("%d\t%d\t%d\n",++n,j+1,i);}

Nie ma tu wiele do powiedzenia; logika jest dość podstawowa. Program pobiera nazwę pliku na standardowe wejście w czasie wykonywania. (To tak denerwujące, że program musi pracować z nazwą pliku i nie może po prostu odczytać zawartości pliku bezpośrednio ze standardowego wejścia. Ale ten, kto płaci piperowi, wywołuje melodię!)

Dziwny fscanf()wzór to moja próba zeskanowania pełnej pierwszej linii, w tym nowej linii, ale bez uwzględnienia początkowych białych znaków w następnej linii. Jest powód, dla którego nikt nie używa scanf().

Referencyjne wdrożenie:

ok. 99 nieoszlifowanych i ponad 2000 znaków, w tym wciąż dostępne różne froby debugujące.

#include <stdio.h>
#include <string.h>

void printgrid(int m, int n, char grid[m][n]){
  fprintf(stderr,"===\n");
  for (int i=0; i<m; ++i){
    for (int j=0; j<n; ++j){
      switch (grid[i][j]) {
      case '\t': fputc('t',stderr); break;
      case '\0': fputc('0',stderr); break;
      case '\n': fputc('n',stderr); break;
      default: fputc(grid[i][j],stderr); break;
      }
    }
    fputc('\n',stderr);
  }
  fprintf(stderr,"===\n");
}

void readgrid(FILE *f, int m, int n, char grid[m][n]){
  int i = 0;
  int j = 0;
  int c = 0;
  while ( (c = fgetc(f)) != EOF) {
    if (c == '\n') {
      if (j != n) fprintf(stderr,"Short input line (%d)\n",i);
      i++;
      j=0;
    } else {
      grid[i][j++] = c;
    }
  }
}

int main(int argc, char** argv){
  const char *infname;
  FILE *inf=NULL;
  FILE *outf=stdout;

  /* deal with the command line */
  switch (argc) {
  case 3: /* two or more arguments. Take the second to be the output
         filename */
    if (!(outf = fopen(argv[2],"w"))) {
      fprintf(stderr,"%s: Couldn't open file '%s'. Exiting.",
          argv[0],argv[2]);
      return 2;
    }
    /* FALLTHROUGH */
  case 2: /* exactly one argument */
    infname = argv[1];
    if (!(inf = fopen(infname,"r"))) {
      fprintf(stderr,"%s: Couldn't open file '%s'. Exiting.",
          argv[0],argv[1]);
      return 1;
    };
    break;
  default:
    printf("%s: Number a crossword grid.\n\t%s <grid file> [<output file>]\n",
       argv[0],argv[0]);
    return 0;
  }

  /* Read the grid size from the first line */
  int m=0,n=0;
  char lbuf[81];
  fgets(lbuf,81,inf);
  sscanf(lbuf,"%d %d",&m,&n);

  /* Intialize the grid */
  char grid[m][n];
  for(int i=0; i<m; ++i) {
    for(int j=0; j<n; ++j) {
      grid[i][j]='#';
    }
  }

/*    printgrid(m,n,grid); */
  readgrid(inf,m,n,grid);
/*    printgrid(m,n,grid);  */

  /* loop through the grid  produce numbering output */
  fprintf(outf,"# Numbering for '%s'\n",infname);
  int num=1;
  for (int i=0; i<m; ++i){
    for (int j=0; j<n; ++j){
/*       fprintf(stderr,"\t\t\t (%d,%d): '%c' ['%c','%c']\n",i,j, */
/*        grid[i][j],grid[i-1][j],grid[i][j-1]); */
      if ( grid[i][j] != '#' &&
       ( (i == 0) || (j == 0) ||
         (grid[i-1][j] == '#') ||
         (grid[i][j-1] == '#') )
         ){
    fprintf(outf,"%d\t%d\t%d\n",num++,i+1,j+1);
      }
    }
  }
  fclose(outf);
  return 0;
}

PerlTeX : 1143 znaków (ale jeszcze nie grałem w golfa)

\documentclass{article}

\usepackage{perltex}
\usepackage{tikz}

\perlnewcommand{\readfile}[1]{
  open my $fh, '<', shift;
  ($rm,$cm) = split /\s+/, scalar <$fh>;
  @m = map { chomp; [ map { /\s/ ? 1 : 0 } split // ] } <$fh>;
  return "";
}

\perldo{
  $n=1;
  sub num {
    my ($r,$c) = @_;
    if ($r == 0) {
      return $n++;
    }
    if ($c == 0) {
      return $n++;
    }
    unless ($m[$r][$c-1] and $m[$r-1][$c]) {
      return $n++;
    }
    return;
  }
}

\perlnewcommand{\makegrid}[0]{
  my $scale = 1;
  my $return;
  my ($x,$y) = (0,$r*$scale);
  my ($ri,$ci) = (0,0);
  for my $r (@m) {
    for my $open (@$r) {
      my $f = $open ? '' : '[fill]';
      my $xx = $x + $scale;
      my $yy = $y + $scale;
      $return .= "\\draw $f ($x,$y) rectangle ($xx,$yy);\n";

      my $num = $open ? num($ri,$ci) : 0;
      if ( $num ) {
        $return .= "\\node [below right] at ($x, $yy) {$num};";
      }

      $x += $scale;
      $ci++;
    }
    $ci = 0;
    $x = 0;
    $ri++;
    $y -= $scale;
  }
  return $return;
}

\begin{document}
\readfile{grid.txt}

\begin{tikzpicture}
  \makegrid
\end{tikzpicture}

\end{document}

Potrzebuje pliku wywołanego grid.txtze specyfikacją, a następnie skompilować z

perltex --nosafe --latex=pdflatex grid.tex

Scala 252:

object c extends App{val z=readLine.split("[ ]+")map(_.toInt-1)
val b=(0 to z(0)).map{r=>readLine}
var c=0
(0 to z(0)).map{y=>(0 to z(1)).map{x=>if(b(y)(x)==' '&&((x==0||b(y)(x-1)==35)||(y==0||b(y-1)(x)==35))){c+=1
println(c+"\t"+(y+1)+"\t"+(x+1))}}
}}

kompilacja i wywołanie:

scalac cg-318-crossword.scala && cat cg-318-crossword | scala c

SKRYPT POWŁOKI

#!/bin/sh
crossWordFile=$1

totLines=`head -1 $crossWordFile | cut -d" " -f1`
totChars=`head -1 $crossWordFile | awk -F' ' '{printf $2}'`

NEXT_NUM=1
for ((ROW=2; ROW<=(${totLines}+1); ROW++))
do
   LINE=`sed -n ${ROW}p $crossWordFile`
   for ((COUNT=0; COUNT<${totChars}; COUNT++))
   do
      lineNumber=`expr $ROW - 1`
      columnNumber=`expr $COUNT + 1`
      TOKEN=${LINE:$COUNT:1}
      if [ "${TOKEN}" != "#" ]; then
      if [ ${lineNumber} -eq 1 ] || [ ${columnNumber} -eq 1 ]; then
          printf "${NEXT_NUM}\t${lineNumber}\t${columnNumber}\n"
          NEXT_NUM=`expr $NEXT_NUM + 1`
      elif [ "${TOKEN}" != "#" ] ; then
          upGrid=`sed -n ${lineNumber}p $crossWordFile | cut -c"${columnNumber}"`
          leftGrid=`sed -n ${ROW}p $crossWordFile | cut -c${COUNT}`
          if [ "${leftGrid}" = "#" ] || [ "${upGrid}" = "#" ]; then
          printf "${NEXT_NUM}\t${lineNumber}\t${columnNumber}\n"
          NEXT_NUM=`expr $NEXT_NUM + 1`
          fi
      fi
      fi
   done
done

próbki I / O:

./numberCrossWord.sh crosswordGrid.txt

1       1       2
2       1       3
3       2       2
4       2       4
5       2       5
6       3       1
7       3       4
8       4       1
9       4       3
10      5       3

Znaki ANSI C 694

Jest to wersja C, która szuka poziomych lub pionowych przebiegów dwóch spacji, które są albo skierowane ku krawędzi, albo przeciwko znakowi „#”.

Plik wejściowy jest pobierany ze standardowego wejścia i musi być:

<rows count> <cols count><newline>
<cols characters><newline> x rows
...

Wszelkie wskazówki dotyczące kompaktowania zostaną z wdzięcznością przyjęte.

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <ctype.h>

#define H '#'

char *p,*g;
int m=0,d=0,r=0,c=0,R=0,C=0;
void n() {
    while(!isdigit(d=getchar()));
    m=d-'0';
    while(isdigit(d=getchar()))
        m=m*10+d-'0';
}

int t() {
    return (((c<1||*(p-1)==H)&&c<C-1&&*p!=H&&p[1]!=H)||
            ((r<1||*(p-C-1)==H)&&r<R-1&&*p!=H&&p[C+1]!=H));
}

int main (int argc, const char * argv[]) 
{
    n();R=m;m=0;n();C=m;
    p=g=malloc(R*C+R+1);
    while((d=getchar())!=EOF) {
        *p++=d;
    }
    int *a,*b;
    b=a=malloc(sizeof(int)*R*C+R+1);
    p=g;m=0;
    while(*p) {
        if(t()) {
            *a++=++m;
            *a++=r+1;
            *a++=c+1;
        }
        if(++c/C) r++,p++;
        c-=c/C*c;
        p++;
    }
    while(*b) {
        printf("%d\t%d\t%d\n",*b,b[1],b[2]);
        b+=3;
    }
}

Dane wyjściowe dla podanego przykładu

1   1   2
2   1   3
3   2   2
4   2   4
5   2   5
6   3   1
7   3   4
8   4   1
9   4   3
10  5   3