Biorąc pod uwagę następujące dane wejściowe do programu:

1. Lista znaków początku bloku
2. Lista znaków końca bloku
3. Ciąg do sformatowania

sformatuj ciąg z blokami ograniczonymi dwoma wciętymi zestawami znaków.

Formatowanie odbywa się za pomocą dwóch spacji na poziom, a nawiasy są umieszczane, jak pokazano w poniższym przykładzie. Możesz założyć, że zestawy znaków otwierających i zamykających są rozłączne.

Np. Dla {[(<i }])>jako otwierające i zamykające zestawy znaków i następujący ciąg:

abc{xyz{text[note{comment(t{ex}t)abc}]}}

oczekiwane są następujące wyniki:

abc
{
  xyz
  {
    text
    [
      note
      {
        comment
        (
          t
          {
            ex
          }
          t
        )
        abc
      }
    ]
  }
}

Nie można zakodować na stałe listy znaków „w nawiasach”. Sposób podawania danych wejściowych nie jest jednak określony; mogą to być argumenty wiersza poleceń lub standardowe wejście, jak chcesz.

Ruby, 106 101 96 95

s,e,i=$*
i.scan(/[#{z=Regexp.quote s+e}]|[^#{z}]*/){|l|puts'  '*(s[l]?~-$.+=1:e[l]?$.-=1:$.)+l}

Dane wejściowe są dostarczane z wiersza poleceń.

Perl - 131 96 94 znaków

$i="";for$_(split/([\Q$ARGV[0]$ARGV[1]\E])/,$ARGV[2]){$i=~s/..// if/[\Q$ARGV[1]\E]/;print "$i$_\n"if$_;$i.='  'if/[\Q$ARGV[0]\E]/;}

Wydaje się, że przynajmniej powinno być miejsce na wyeliminowanie typowych wyrażeń, ale jest to szybkie ujęcie, które obsługuje ten przykład, a także hipotezę Joeya Adamsa dotyczącą arbitralnych nawiasów.

Rzeczywiście było wiele do zrobienia:

$_=pop;($s,$e)=map"[\Q$_\E]",@ARGV;for(split/($s|$e)/){print"  "x($i-=/$e/),"$_\n"if$_;$i+=/$s/}

... i jeszcze trochę więcej:

$_=pop;($s,$e)=map"[\Q$_\E]",@ARGV;map{print"  "x($i-=/$e/),"$_\n"if$_;$i+=/$s/}split/($s|$e)/

Matematyka (golf bez kodu)

indent[str_String]:=Module[{ind,indent,f},
ind=0;
indent[i_]:="\n"<>Nest["    "<>ToString[#]&,"",i];
f[c_] :=  (indent[ind] <> c <> indent[++ind]) /; StringMatchQ["[({",___~~c~~___];
f[c_] := ( indent[--ind] <> c <>indent[ind])  /; StringMatchQ["])}",___~~c~~___];
f[c_] := (c <>indent[ind])       /; StringMatchQ[";,",___~~c~~___];
f[c_] := c  ;
f /@ Characters@ str//StringJoin
]

Test

indent["abc{xyz{text[note{comment(t{ex}t)abc}]}}"]
abc
{
    xyz
    {
        text
        [
            note
            {
                comment
                (
                    t
                    {
                        ex
                    }
                    t
                )
                abc
            }

        ]

    }

}

Jako bonus można użyć następującej funkcji do sformatowania wyrażenia matematycznego

format[expr_] := indent[expr // FullForm // ToString]

EDYCJA (bez kodu golfowego) Zaktualizowano z dokładną szczegółową kontrolą nad sposobem renderowania znaków nowej linii

indent[str_String, ob_String, cb_String, delim_String] := 
  Module[{ind, indent, f, tab}, ind = 0; tab = "    ";
   indent[i_, tab_, nl_] := nl <> Nest[tab <> ToString[#] &, "", i];
   f[c_] := (indent[ind, "", " "] <> c <> indent[++ind, tab, "\n"]) /;StringMatchQ[ob, ___ ~~ c ~~ ___];
   f[c_] := (indent[--ind, "", " "] <> c <> indent[ind, tab, "\n"]) /;StringMatchQ[cb, ___ ~~ c ~~ ___];
   f[c_] := (c <> indent[ind, tab, "\n"]) /;StringMatchQ[delim, ___ ~~ c ~~ ___];
   f[c_] := c;
   f /@ Characters@str // StringJoin];
format[expr_] := indent[expr // InputForm // ToString, "[({", "])}", ";"];

format[Hold@Module[{ind, indent, f, tab}, ind = 0; tab = "    ";
 indent[i_, tab_, nl_] := nl <> Nest[tab <> ToString[#] &, "", i];
 f[c_] := (indent[ind, "", " "] <> c <> indent[++ind, tab, "\n"]) /;StringMatchQ[ob, ___ ~~ c ~~ ___];
 f[c_] := (indent[--ind, "", " "] <> c <> indent[ind, tab, "\n"]) /;StringMatchQ[cb, ___ ~~ c ~~ ___];
 f[c_] := (c <> indent[ind, tab, "\n"]) /;StringMatchQ[delim, ___ ~~ c ~~ ___];
 f[c_] := c;
 f /@ Characters@str // StringJoin]]

Wynik

Hold [
    Module [
         {
            ind, indent, f, tab }
        , ind = 0;
         tab = "    ";
         indent [
            i_, tab_, nl_ ]
         := StringJoin [
            nl, Nest [
                StringJoin [
                    tab, ToString [
                        #1 ]
                     ]
                 & , "", i ]
             ]
        ;
         f [
            c_ ]
         := StringJoin [
            indent [
                ind, "", " " ]
            , c, indent [
                ++ind, tab, "\n" ]
             ]
         /;
         StringMatchQ [
            ob, ___~~c~~___ ]
        ;
         f [
            c_ ]
         := StringJoin [
            indent [
                --ind, "", " " ]
            , c, indent [
                ind, tab, "\n" ]
             ]
         /;
         StringMatchQ [
            cb, ___~~c~~___ ]
        ;
         f [
            c_ ]
         := StringJoin [
            c, indent [
                ind, tab, "\n" ]
             ]
         /;
         StringMatchQ [
            delim, ___~~c~~___ ]
        ;
         f [
            c_ ]
         := c;
         StringJoin [
            f / @
                 Characters [
                    str ]
                 ]
             ]
         ]

JavaScript, 255 227 205 znaków

Hej, jego długość idealnie pasuje do bajtu! :RE

function(s,e,t){R=eval.bind(0,"Array(n).join(' ')");for(i=n=0,b=r='';c=t[i++];)~s.indexOf(c)?(r+=b,b='\n'+R(++n)+c+'\n '+R(++n)):~e.indexOf(c)?b+='\n'+((n-=2)?R()+' ':'')+c+'\n'+(n?R()+' ':''):b+=c;return r+b}

Jest to funkcja, podaj znaki początkowe, końcowe, a następnie tekst.

Python - 162 znaki

i=f=0
s=""
l,r,z=[raw_input()for c in'   ']
o=lambda:s+("\n"+"  "*i)*f+c
for c in z:
 if c in l:f=1;s=o();i+=1
 elif c in r:i-=1;f=1;s=o()
 else:s=o();f=0
print s

Python 2.7.X - 136 znaków

import sys
a,c=sys.argv,0
for i in a[3]:
 if not(i in a[2]):print ' '*c+i
 else:print ' '*(c-4)+i
 if i in a[1]:c+=4
 if i in a[2]:c-=4

Stosowanie : $ ./foo.py '(' ')' '(ab (cd (ef) gh) ij)' '

Wynikowy wynik:

(
    a
    b
    (
        c
        d
        (
            e
            f
        )
        g
        h
    )
    i
    j
)

C - 213 209

^{Nienawidzę głupich błędów ...>. <}

#include<stdio.h>
#include<string.h>
int main(int i,char**s){for(char q,r,c,t,a=0;~(c=getchar());t=q|r){q=!!strchr(s[1],c);a-=r=!!strchr(s[2],c);for(i=0;t|q|r&&i<2*a+1;putchar(i++?' ':'\n'));a+=q;putchar(c);}}

Czyta lewy parens z pierwszego argumentu wiersza poleceń, prawy parens z drugiego argumentu i wprowadza wcięcie na standardowe wejście.

Dość wydrukowane i skomentowane:

int main(int i, char **s) {
  for (char q, r, /* is left-paren? is right-paren? */
            c,    /* character read from input */
            t,    /* last char was a paren-char */
            a=0;  /* indentation */
       ~(c = getchar());
       t = q|r) {
         q = !!strchr(s[1],c);
    a -= r = !!strchr(s[2],c);
    for (i=0; t|q|r && i<2*a+1; putchar(i++? ' ' : '\n'));
    a += q;
    putchar(c);
  }
}

C ( 159 225 znaków)

#define q(s,c)strchr(s,c)
#define p(i,j,k)printf("\n%*s%c%c%*s",i,"",*s,k,j,"")
g(char*b,char*e,char*s){int i;for(i=0;*s;s++)q(b,*s)?p(i-2,i+=2,'\n'):q(e,*s)?q(b,*(s+1))||q(e,*(s+1))?p(i-=2,i-2,0):p(i-=2,i-2,'\n'):putchar(*s);}

Kosztowało mnie 66 dodatkowych znaków, aby naprawić błąd z pustymi liniami :( Szczerze mówiąc, potrzebuję nowego podejścia, ale na razie na to dzień.

#define p(i,j)printf("\n%*s%c\n%*s",i,"",*s,j,"")
f(char*b,char*e,char*s){int i;for(i=0;*s;s++){strchr(b,*s)?p(i-2,i+=2):strchr(e,*s)?p(i-=2,i-2):putchar(*s);}}

Raczej szybkie i brudne podejście. Ma błąd polegający na wytwarzaniu pustych linii między kolejnymi nawiasami zamykającymi, ale w przeciwnym razie działa (tak mi się wydaje). Wrócę do niego, aby znaleźć lepsze i czystsze rozwiązanie, w tym tygodniu.

char * b to nawias otwierający, char * e to zamykający zestaw nawiasów, a char * s to ciąg wejściowy.

Perl - 69 bajtów

TMTOWTDI upraszcza kod

#!perl -p
s/([[{(<])|([]})>])|\w+/"  "x($1?$t++:$2?--$t:$t)."$&
"/ge

Scala (2.9), 211 znaków

object P extends App{def x(j:Int)={"\n"+"  "*j}
var(i,n)=(0,"")
for(c<-args(2)){if(args(0).exists(_==c)){print(x(i)+c)
i+=1
n=x(i)}else{if(args(1).exists(_==c)){i-=1
print(x(i)+c)
n=x(i)}else{print(n+c)
n=""}}}}

Perl - 89 85 bajtów

Wersja odpowiedzi Hojunga Youna, która akceptuje znaki blokowe za pomocą dwóch argumentów.

#!perl -p
BEGIN{$b=pop;$a=pop}s/([$a])|([$b])|\w+/"  "x($1?$t++:$2?--$t:$t)."$&
"/ge

Nazywany jak:

perl golf.pl<<<'abc{xyz{text[note{comment(t{ex}t)abc}]}}' '[{(<' ']})>'

Python3, 184 182 znaków

import sys
_,p,q,t=sys.argv
i,f,x=0,1,print
for e in t:
 if e in p:f or x();x(' '*i+e);i+=2;f=1
 elif e in q:f or x();i-=2;f=1;x(' '*i+e)
 else:not f or x(' '*i,end='');f=x(e,end='')

Przykład:

$ python3 ./a.py '{[(<' '}])>' 'abc{xyz{text[note{comment(t{ex}t)abc}]}}'
abc
{
  xyz
  {
    text
    [
      note
      {
        comment
        (
          t
          {
            ex
          }
          t
        )
        abc
      }
    ]
  }
}

Groovy, 125

p=args;i=0;s={a,b->"\n"+"\t"*(b?i++:--i)+a+"\n"+"\t"*i};p[0].each{c->print p[1].contains(c)?s(c,1):p[2].contains(c)?s(c,0):c}

Możesz zapisać skrypt w pliku indent.groovy i wypróbować go z:
groovy indent.groovy "abc {xyz {text [note {comment (t {ex} t) abc}]}}" "{[(" ") ]} ”

Python - 407

from sys import*;o=argv[1];c=argv[2];t=argv[3];p=0;n=False;a=lambda:h not in e;b=lambda s:print(s+(" "*p)+h);r="";e=o+c
for h in t:
 for k in o:
  if h==k:
   if(r in e)and(r!=""):b("")
   else:b("\n")
   p+=2;n=True;break
 for k in c:
  if h==k:
   p-=2
   if(r in e)and(r!=""):b("")
   else:b("\n")
   n=True;break
 if a()and n:print((" "*p)+h,end="");n=False
 elif a():print(h,end="")
 r=h

Nie golfowa wersja programu:

import sys

open_set = sys.argv[1]
close_set = sys.argv[2]
text = sys.argv[3]
spaces = 0
newline = False
a = lambda : char not in b_set
b = lambda s: print(s + (" " * spaces) + char)
prev = ""
b_set = open_set + close_set

for char in text:
    for bracket in open_set:
        if char == bracket:
            if (prev in b_set) and (prev != ""):
                b("")
            else:
            b("\n")
        spaces += 2
        newline = True
        break
    for bracket in close_set:
        if char == bracket:
            spaces -= 2
            if (prev in b_set) and (prev != ""):
                b("")
            else:
                b("\n")
            newline = True
            break
    if a() and newline:
        print((" " * spaces) + char, end="")
        newline = False
    elif a():
        print(char, end="")
    prev = char

Argumentami programu są (w kolejności): nawiasy otwierające, nawiasy zamykające i tekst do wcięcia.

Przykład ($ jest wierszem poleceń):

$ python indent.py "{[(<" "}])>" "abc{xyz{text[note{comment(t{ex}t)abc}]}}"
abc
{
  xyz
  {
    text
    [
      note
      {
        comment
        (
          t
          {
            ex
          }
          t
        )
        abc
      }
    ]
  }
}

D (300)

C[] i(C,S)(ref S s,C p){if(!*s)return[];static C[] w;w~=" ";C[] r;C c=s[0];while(c!=p){s=s[1..$];r~=(c=='{'||c=='['||c=='<'?"\n"~w~c~"\n"~i(s,cast(char)(c+2)):c=='('?"\n"~w~c~"\n"~i(s,')'):[c]);c=*s;}w=w[1..$];if(*s)s=s[1..$];c=*s;return" "~w~r~"\n"~w~(c=='}'||c==']'||c=='>'||c==')'?[p]:p~"\n"~w);}

wymaga łańcucha zakończonego znakiem null do sprawdzenia granic (w przeciwnym razie if(*s)należy zmienić na if(s.length))

Jawa

Non codegolf version! Zakładając, że mamy tę wersję split (), która zawiera ograniczenia,

public static String indent(String input, String openPars,
        String closingPars) {
    String re = "["
            + (openPars + closingPars).replace("[", "\\[").replace("]",
                    "\\]") + "]";
    String[] split = inclusiveSplit(input, re, 0);
    int indent = 0;
    StringBuilder sb = new StringBuilder();
    for (String string : split) {
        if (StringUtils.isEmpty(string))
            continue;
        if (closingPars.indexOf(string) != -1) {
            indent--;
        }
        sb.append(StringUtils.repeat(" ", indent * 2));
                    sb.append(string);
                    sb.append("\n");
        if (openPars.indexOf(string) != -1) {
            indent++;
        }
    }
    String string = sb.toString();
    return string;
}

C 284 Postacie inne niż spacja

Nie jestem fanem zaciemniania, ale cóż ...

#include<cstdio>
#include<cstring>
#define g printf
#define j char
int main(int a,j**b){int c=0;for(j*f=b[3];*f!='\0';++f){if(strchr(b[1],*f)!=0){g("\n%*c\n%*c",c,*f,c+2,'\0');c+=2;}else if(strchr(b[2],*(f))!=0){c-=2;g("\n%*c",c,*f);if(strchr(b[2],*(f+1))==0)g("\n%*c",c,'\0');}else putchar(*f);}}

Zastosowanie: ./program start_brackets end_brackets string_to_parse

php (187) (153)

function a($s,$o,$e){while(''!=$c=$s[$i++]){$a=strpbrk($c,$o)?2:0;$b=strpbrk($c,$e)?2:0;echo ($a+$b||$r)?"\n".str_pad('',$t-=$b):'',$c;$t+=$a;$r=$a+$b;}}

Funkcja przyjmuje ciąg znaków, otwierając ograniczniki, kończąc ograniczniki jako argumenty.

C, 256

Parametry:

• mi jest końcowym char,
• n jest wcięciem,
• b klamry otwierające,
• d klamry zamykające.

Zerwałem kod, aby uniknąć poziomego paska przewijania.

#define r char
#define P(c) putchar(c);
#define N P(x)
#define W printf("%*s",n,"");
r*s,x='\n';i(r e,int n,r*b,r*d){r*t=s,*p;int l=0;W while(*s!=e)    
{if(p=strchr(b,*s)){if(s!=t){N W}P(*s++)N i(d[p-b],n+2,b,d); N W 
P(*s++);l=1;}else{if(l){N W l=0;}P(*s++)}}}

Cały program ma 363 znaki.

#include <stdlib.h>
#include <string.h>
#include <stdio.h>
#define r char
#define P(c) putchar(c);
#define N P(x)
#define W printf("%*s",n,"");
r*s,x='\n';i(r e,int n,r*b,r*d)
{r*t=s,*p;int l=0;W while(*s!=e)
{if(p=strchr(b,*s)){if(s!=t){N W}
P(*s++)N i(d[p-b],n+2,b,d); N W
P(*s++);l=1;}else{if(l){N W l=0;}
P(*s++)}}}main(int c,r*v[]){s =
v[3];i('\0',0,v[1],v[2]);}

VB.net (? C)

Język nie jest odpowiedni do gry w golfa, więc zastosowałem nietypowe podejście. Używanie nasłuchiwania śledzenia do wysyłania danych do konsoli.

Imports System.Diagnostics.Debug
Module Module1
  Sub Main(args() As String)
    IndentText(args(0), args(1), args(2)) 'openings, closings, text)
  End Sub
  Sub IndentText(o As String, e As String, t As String)
    Dim x = 0
    Listeners.Add(New Diagnostics.ConsoleTraceListener)
    IndentSize = 2
    For Each c In t
      If o.Contains(c) Then
        WriteLine("")
        WriteLine(c)
        Indent()
        x = 1
      ElseIf e.Contains(c) Then
        If x = 0 Then WriteLine("")
        Unindent()
        WriteLine(c)
        x = 1
      Else
        Write(c)
        x = 0
      End If
    Next
  End Sub
End Module

Używa argumentów wiersza polecenia jako danych wejściowych

args(0) is the indenting chars
args(1) is the undenting chars
args(2) is the text to be indented.

PowerShell, 146 bajtów

param([char[]]$s,[char[]]$e,[char[]]$f)$f|%{}{if($_-in$s){$o;'  '*$i+$_;$o='  '*++$i;}elseif($_-in$e){$o;'  '*--$i+$_;$o='  '*$i}else{$o+=$_}}{$o}

Niegolfowane wyjaśnienie

param([char[]]$start,             # Cast as array of Chars
      [char[]]$end,
      [char[]]$string)
$string | foreach-object { } {    # For every char in string. Empty Begin block
    if ( $_ -in $start ) {        # If char is in start
        $o                        # Print stack ($o)
        '  ' * $i + $_            # Newline, indent, insert start char
        $o = '  ' * ++$i          # Set stack to ident (incremented)
    } elseif ( $_ -in $end ) {    # If char is in end
        $o                        # Print stack
        '  ' * --$i + $_          # Newline, decrement indent, insert end char
        $o = '  ' * $i            # Set stack to indent
    } else {
        $o+ = $_                  # Otherwise add character to stack
    }
} { $o }                          # Print remaining stack (if any)

C, 181 znaków

#define d(m,f)if(strchr(v[m],*s)){puts("");for(j=f;j--;)printf("  ");}
i;main(j,v,s)char**v,*s;{for(s=v[3];*s;s++){d(1,i++)d(2,--i)putchar(*s);d(1,i)if(!strchr(v[2],*(s+1)))d(2,i)}}

Prawie najprostsze podejście, jakie można sobie wyobrazić. Iteruj przez ciąg (v [3]), jeśli jest to lewy nawias klamrowy (zgodnie z definicją w v [1]), zwiększ poziom wcięcia, jeśli jest to prawy nawias klamrowy (zgodnie z definicją w v [2]), zmniejsz poziom wcięcia .

C, 114 121

main(i,x,s,c){while(~(c=getchar()))(s=x)|(x=2*!!strchr("(){}[]<>",c))?s=c-1&x,i-=x-2*s,printf("\n%*c",i-s,c):putchar(c);}

Niezbyt fajne, ale rozwiązanie ... pusta linia może pojawić się przed / po w zależności od tego, czy dane wejściowe zaczynają się / kończą nawiasami.

Dzięki nowym ograniczeniom takie podejście jest prawie bezużyteczne do gry w golfa.