Wyzwanie

Napisz program, który wyjścia Hello World, from line X!, gdzie Xjest numer linii, w kodzie źródłowym, rzeczywistego samej instrukcji print.

Zasady

• W tym kontekście chcemy, aby numer pierwszego wiersza instrukcji, która wyświetla łańcuch znaków do wyświetleniastdout
• Należy unikać po prostu przeszukiwania kodu źródłowego jako ciągu (pliku lub quine) w celu znalezienia numeru wiersza
• Jeśli do kodu źródłowego zostaną dodane dodatkowe białe znaki lub instrukcje (które nie zakłócają przepływu kodu), należy je odzwierciedlić w czasie wykonywania (po kompilacji, jeśli dotyczy)

Rekomendacje

Jeżeli przewidziane przez język, to może użyć wyjątki / stos ślady, aby osiągnąć ten cel. Staraj się używać kodu, który jest przenośny w różnych systemach / implementacjach, ale pamiętaj, że nie jest to wymagane. Odradzane jest używanie zdefiniowanych zmiennych __LINE__, chociaż dozwolone przez reguły.

Zwycięzca

• To konkurs popularności (zakończony 10 czerwca 2014 r.), W którym odpowiedź wybrana przez społeczność jako najwyższa zostanie ogłoszona zwycięzcą na podstawie aktualnych głosów w danym czasie

• Podczas głosowania weź pod uwagę kreatywność czyjejś odpowiedzi, jak skomplikowana lub interesująca . oraz trudności / ograniczenia w używanym języku programowania

Sinclair Basic

10 PRINT "Hello world, from line ";PEEK 23621;"!"

Witaj świecie, z linii 10!

Będzie to działać dla dowolnej linii, PEEKwprowadzając adres przechowujący bieżący numer linii, więc będą działać również:

341 PRINT "Hello world, from line ";PEEK 23621;"!"

Witaj świecie, z linii 341!

PODSTAWOWY

Myślę, że to robi wszystko, o co poproszono:

10 PRINT "Hello World, from line 10!"

Jawa

public class Hello{
    public static void main(String[] args) {
        System.out.println("Hello World, from line "+new Exception().getStackTrace()[0].getLineNumber()+"!");
    }
}

Perl

close STDERR;
open FOOBAR,">",\$_;


print!warn,'Hello World, from line ',/(\d+)\.$/,'!';

Nie tak krótki jak używanie __LINE__, ale może bardziej interesujący.

warnto narzędzie do debugowania, które wydaje polecenie STDERRwskazujące, w którym pliku i w jakiej linii wydano ostrzeżenie ... chyba STDERR że zostało wcześniej zamknięte lub w inny sposób niedostępne, w którym to przypadku ostrzeżenie jest wysyłane do ostatnio otwieranego pliku uchwyt - jest to zachowanie nieudokumentowane. Nie jestem pewien, czy lepiej byłoby go zaklasyfikować jako cechę czy błąd.

Tutaj STDERRjest zamknięty, a nowy uchwyt pliku zidentyfikowany jako FOOBARotwarty i skierowany do zmiennej $_. Jest to następnie analizowane w celu pobrania numeru wiersza ostrzeżenia, które jest osadzone w instrukcji print.

C ++

#include <iostream>
#include <utility>
#include <type_traits>

#define __(A,B,C,...) B##C##A
#define _(A,...) __(__VA_ARGS__, A)
template<unsigned...Is> struct v;
template<unsigned I0, unsigned... Is> struct v<I0, Is...>:v<I0-1,I0-1, Is...> {};
template<unsigned...Is> struct v<0,Is...>:std::integral_constant<unsigned, sizeof...(Is)> {};

int main() {
  std::cout << "Hello world from line " << v<_(EXTRACT,_(Q,_,E,_,$$main$$,),_(@22,,_,_),_(Z,N,L,I,_,,L),__STACK_TRACE__)>::value << "\n";
}

przykład na żywo

Lua

print("Hello world, from line "..debug.getinfo(1).currentline.."!")

DO#

C # 5.0 [CallerLineNumber]robi lewę:

using System;
using System.Linq;
using System.Runtime.CompilerServices;
namespace LineNumberConsole
{
    class Program
    {
        public static void Main()
        {
            Console.WriteLine("Hello World, from line {0}!", ToRoman(GetLineNumber()));
            Console.ReadLine();
        }

        private static int GetLineNumber([CallerLineNumber] int sourceLineNumber = 0)
        {
            return sourceLineNumber;
        }

        private static string ToRoman(int number)
        {
            // TODO: Copy some source code from http://pastebin.com/w0hm9n5W
            // Skipped here for brevity
            return number.ToString();
        }
    }
}

Wydajność

Hello World, from line X!

do

#include <stdio.h>
main(){
printf("Hello World, from line %d!", __LINE__);
}

Pyton

Przykład (10 linii, 213 znaków):

import sys
import traceback
lineno = None
while True:
    try:
        print 'Hello World, from line %d!' % lineno
        break
    except:
        lineno = traceback.tb_lineno(sys.exc_info()[2])
        continue

Spróbuj online tutaj . Można dodać kod zmieniający przepływ i białe znaki, a program wyświetli zaktualizowaną liczbę wierszy, a także tego fragmentu kodu można również użyć w dowolnym miejscu istniejącego programu. Oczekiwany wynik:

Hello World, from line 6!

Kolejny przykład (spróbuj online tutaj) aby pokazać, że działa po dodaniu kodu / białych znaków. Oczekiwany wynik:

Down we go...
Gotta catch 'em all.
Down we go...
Hello World, from line 11!
Awesome!

JavaScript

function getLine(n) {
   try {
      to
   } catch (dat) {
      var stack = dat.stack.split('\n');
       for (var i = 0; i < stack.length; i++) {
           if (~stack[i].indexOf ('getLine')) break;          
       }
      return dat.stack.split ('\n')[i + ~~n].match (/:(\d+)/)[1] - ~~window.hasOwnProperty ('__commandLineAPI')
   }
}
//Line 12
console.log ('Hello World, from line ' + getLine(1) + ' !')

Uwaga: Wyrażenia analizowane z poziomu konsoli dewelopera chrome zostaną umieszczone w withinstrukcji. Dlatego musimy zmniejszyć linię o jeden, jeśli tak jest

Python 3

import hashlib
with open(__file__) as f:
    line_num = 0
    for line in f.readlines():
        line = line.rstrip() # make it work with or without newline at the end
        line_num += 1
        if hashlib.sha256(bytes(line, "UTF-8")).hexdigest()[0:6] == 'cc46f7':
            print('Hello world, from line {}!'.format(line_num)) # cc46f7

Witaj świecie, z linii 8!

Ten samoczyszczący kod zawiera skrót, do którego odwołuje się sam. Suma SHA256 ostatniej linii (z początkową białą spacją i bez końcowej białej spacji) zaczyna się od cc46f7... . Kiedy haszy printlinię, stwierdza, że ​​hash odpowiada magicznej wartości, której szuka.

GNU COBOL

Powiedzieli, że nie da się tego zrobić. Właściwie to ja powiedziałem, że nie da się tego zrobić. Teraz zostało to zrobione, a przestarzała funkcja języka została ponownie zaimplementowana przy użyciu zastosowanej metody.

Pytanie brzmi:

Jeśli do kodu źródłowego zostaną dodane dodatkowe białe znaki lub instrukcje (które nie zakłócają przepływu kodu), należy je odzwierciedlić w czasie wykonywania (po kompilacji, jeśli dotyczy).

Każda ilość materiału może być wprowadzony przed trzech DISPLAYsekund, które powodują rozpoczęcie produkcji, w zasadzie poDISPLAY s będzie „przerwania przepływu kodu”, a więc to jest OK.

COBOL miał TRACEczasownik (instrukcję), który po prostu wyświetlał źródłowe numery wierszy podczas ich wykonywania (brak dostępu do numeru wiersza w programie). Mimo ograniczonego użycia zamieściłem implementację TRACE.

   ID Division.
   Program-ID. HIWHERE.
   ENVIRONMENT DIVISION.
   configuration section.
          source-computer. TinkerToy with debugging mode.
   Procedure Division.
   Declaratives.
   Debug-Declaratives Section.
       Use For Debugging on a b
       .
   Debug-Declaratives-Paragraph.
       Display Debug-Line "!"
       .
   End Declaratives
       .
   Main-Program Section.
       DISPLAY "Perform"
       Display "Hello World, from line " no advancing Perform b
       display "GO TO"
       Display "Hello World, from line " no advancing GO TO a
       .
   a.
       dISPLay "Fall through"
       Display "Hello World, from line " no advancing. b.
   The-Last-bit-OF-the-PROGRAM.
       GOBACK
       .

Dane wyjściowe to

Perform
Hello World, from line     18!
GO TO
Hello World, from line     20!
Fall through
Hello World, from line     23!

Jako przykład potęgi i elastyczności pisania języka, w tym przykładzie zastosowano jednocześnie małe i wielkie litery oraz całkowicie wielkie litery. Nie ma znaczenia, ponieważ podczas przetwarzania wszystko jest „składane” do WIELKIEGO LITERY.

Jedynym standardowym sposobem COBOL-a na uzyskanie źródłowego numeru wiersza w uruchomionym programie z uruchomionego programu jest użycie znaku DEBUGGING DECLARATIVE. Masz dostęp do rejestru specjalnego w obrębie SECTION, ściśle w obrębie jednego akapitu SECTION, oświadczenia takiego DEBUG-LINE. Zawiera on źródłowy numer wiersza czasownika (instrukcji), który spowodował przekazanie kontroli do określonej nazwy procedury (akapit lub SECTION).

Tak więc z PERFORM, lub GO TO, lub „przewiń” akapit w deklaratywnych deklaracjach SECTIONjest wykonywany.

OK, ale DISPLAYnie powoduje przeniesienia kontroli.

Nie ma problemu. Połóż to na tej samej linii co przeniesienie kontroli.

Problem, ponieważ jeśli do kodu źródłowego zostanie dodana „dowolna biała spacja lub instrukcje (które nie zakłócają przepływu kodu), należy to odzwierciedlić w czasie wykonywania (po skompilowaniu, jeśli dotyczy)”.

Tak więc, umieść go w tym samym wierszu, ale przed przekazaniem kontroli podziel zawartość DISPLAYna dwie części (pamiętaj: „W tym kontekście chcemy, aby numer pierwszego wiersza instrukcji, który wyświetla łańcuch” ) i wyprowadzają pierwszą część przed przekazaniem kontroli, a drugą część - od DEBUG-LINErazu po zakończeniu procedury debugowania.

Ostatni trudny bit dotyczy „upadku” („procedury” mogą być PERFORMedytowane, mogą być celem GO TOlub mogą być wprowadzane po prostu jako następny wiersz). W tym przypadku wstaw DISPLAY linię, która definiuje procedurę, ale przed definicją .

Nazwy „procedur” ( ai b) zostały znacznie skrócone, aby umożliwić ich dopasowanie do tej samej linii źródłowej co DISPLAY. Ściśle nazwa procedury w języku COBOL powinna zaczynać się gdzieś od kolumny ósmej do kolumny 11. Jednak składnia jest obecnie znacznie bardziej swobodna. Do tego stopnia, że ​​mogę zdefiniować nazwę procedury w tym samym wierszu, co jakiś kod. Nawet osadzony w kodzie. Wymagana jest ostrożność i okazjonalne kropki.

W PROCEDURE DIVISIONkażdym pokazanym kropce jest wymagany i nie jest już więcej.

Kompilować:

cobc -x -g hiwhere.cbl

Aby wykonać (linux):

COB_SET_DEBUG=Y ./hiwhere

Wreszcie zwrot TRACE (bez READY / RESET).

   ID Division.
   Program-ID. tRacE.
   ENVIRONMENT DIVISION.
   configuration section.
          source-computer. TinkerToy with debugging mode.
   Procedure Division.
   Declaratives.
   Debug-Declaratives Section.
       Use For Debugging on a
       .
   Debug-Declaratives-Paragraph.
       Display Debug-Line
       .
   End Declaratives
       .
   Main-Program Section.
  *    Just append "perform a" to a single-line statement.
       DISPLAY "1" . perform a
       Display "2" . perform a
       display "3" . perform a
  *    Or prepend "perform a." for a multi-line statement, or a
  *    statement which won't "come back". 
       perform a. GOBACK
       .
   a.
       CONTINUE
       .

Dane wyjściowe to:

1
    17
2
    18
3
    19
    20

Gdzie 1, 2 i 3 są wyprowadzane z trzech instrukcji DISPLAY, a 17, 18, 19 i 20 są numerami linii „wykonywalnych” (nie debugujących) linii.

Jawa

Korzystanie z zachowania śledzenia stosu wyjątku w celu uzyskania bieżącej linii. tak długo, jak Printstatement nie jest zniekształcony w wiele linii lub plik klas jest zniekształcony, powinien działać

public class PrittLnbr
{
    public static void main(String[] args)
    {
        System.out.println("Hello World, from line "+new Error().getStackTrace()[0].toString().split(":")[1]+"!");
    }
}

Pyton

import traceback, inspect
frame = inspect.currentframe()
print("Hello World, from line "+traceback.format_stack(frame)[0].split()[3][:-1]+"!")  

Perl

print 'Hello World, from line '.__LINE__.'!';

Jawa

public class HelloFrom {
    public static void main(String[] args) {
        System.out.println("Hello World, from line " + Thread.currentThread().getStackTrace()[1].getLineNumber() + "!");
    }
}

Pyton

import inspect
print ("Hello world from line %d!" % (inspect.getlineno(inspect.currentframe())))

Wydajność

Hello World from line 2!

Befunge

Zrobione dla zabawy.

>00g1+:00p"v"\10v  
    v-*45g00p\g <  
#v+1_$10g1vv,,,,<  
^<p000p01+<#>,,,^  
>" enil morf ,oll"v
@.,,,,,,,,,<^,"He"<

Warunkowo: lewy górny róg kodu musi wynosić 0 <x <20 i 0 <= y <62; i dwie pierwsze komórki muszą być puste.

przykład:

                         v                  

                         0                  
                         0                  
                         0                  
                         p                  
                         0                  
                         1                  
                         0                  
                         p                  
                         >00g1+:00p"v"\10v  
                             v-*45g00p\g <  
                         #v+1_$10g1vv,,,,<  
                         ^<p000p01+<#>,,,^  
                         >" enil morf ,oll"v
                         @.,,,,,,,,,<^,"He"<

Wyprowadziłby:

Cześć, z linii 10

do

Używając makra variadic, możemy wykonać funkcję drukowania, która automatycznie dodaje numer linii na końcu dowolnej instrukcji printf i zawsze drukuje na standardowe wyjście.

test.c:

#include <stdio.h>

#define printfl(format, ...) fprintf(stdout, format " From line %d\n", ##__VA_ARGS__, __LINE__)

int main() {
    printfl("Hello World! I have %d argument(s).", 1);
    return 0;
}

wyjścia:

% ./test
Hello World! I have 1 argument(s). From line 6

Uwaga: Odszedłem od wzorca, aby wykazać, że printfl jest nadal prawidłową funkcją wariadyczną; jeśli naprawdę zależy ci na formacie wyjściowym, zawsze możesz zmienić używane przeze mnie literały.

Grzmotnąć

#
# some comments to fill some lines...
#
echo "Hello World, from line $LINENO!"

Wydajność

Hello World, from line 4!

re

void main ()
{
    import std.stdio;
    writefln("Hello World, from line %d", __LINE__);
}

C lub C ++ oraz AWK

lineno.c:

// code or comments
// ....
#error Hello World, from line
// other code or comments

Stosowanie:

gcc lineno.c 2>&1 | awk '{ split($0,a,":"); ; printf("%s %s!\n", gensub(".*#error ","",1), a[2]); exit; }'

Wydajność:

Witaj, świecie, z linii 3

Uwagi:

• Żaden kod napisany przez użytkownika nie przeszukuje pliku.
• g ++ będzie działać na pliku c ++.

Nudne w Ruby:

puts "Hello World, from line #{__LINE__}!"

To nie jest oszustwo, prawda?

JavaScript

Jedna linia za pomocą śledzenia stosu.

(function (o) { console.log("Hello World, from line " + (Error.captureStackTrace(o) || o.stack.match(/\d+/)[0] - !!__commandLineAPI) + "!"); })({});

Kobra

class Program
    def main
        print 'Hello World, from line [System.Diagnostics.StackFrame(true).getFileLineNumber]!'

Rubin

File.write "hello.rb", "x=2\n"+"x+=1\n"*rand(rand(100))+'puts "Hello World, from line #{x}!"'
system "ruby hello.rb"
File.delete "hello.rb"

PowerShell

Tani ruch

Function LemmeGetDatError() {
    "Too busy chuggin along"
    "Then all of a sudden, I meet a new programmer"
    "And he's all like"
    Write-Output "$(Try {"Hello World from"; Throw "error" } Catch {$_.ScriptStackTrace.Split(":")[1]})"
}

LemmeGetDatError

PowerShell

$l=(Get-PSCallStack | ForEach{$_.Location})[0].split(' ')[-1]; "Hello World, from line $l!"

I:

try{ I AM ERROR. } catch { $l=$error[0].InvocationInfo.ScriptLineNumber; "Hello World, from line $l!" }

Oba działają w ten sposób:

PS C:\MyFolder> .\helloworld.ps1
Hello World, from line 1!

Pyton

import traceback

print 'Hello World, from line %i!' % traceback.extract_stack()[0][1]

Krótkie i słodkie.

Perl

Kolejny Perl:

use warnings;

$SIG{__WARN__} = sub { ($line = shift) =~ s/\D//g; };

$x=$x+1; print "Hello World, form line $line!\n";