Narcystyczne Liczba jest liczbą, która jest sumą swoich cyfr, każdy podniesiony do potęgi liczby cyfr.

Na przykład weź 153 (3 cyfry):

1 ³ + 5 ³ + 3 ³ = 1 + 125 + 27 = 153

1634:

1 ⁴ + 6 ⁴ + 3 ⁴ + 4 ⁴ = 1 + 1296 + 81 + 256 = 1634

Wyzwanie:

Twój kod musi pobierać dane wejściowe od użytkownika i generować wartość Prawda czy Fałsz w zależności od tego, czy podana liczba jest liczbą narcystyczną.

Błąd sprawdzania ciągów tekstowych lub innych nieprawidłowych danych wejściowych nie jest wymagany. Dopuszczalne jest 1 lub 0 dla wyjścia. Kod, który po prostu generuje listę liczb narcystycznych lub sprawdza dane wejściowe użytkownika względem listy, nie kwalifikuje się.

OEIS A005188

APL (15)

∆≡⍕+/(⍎¨∆)*⍴∆←⍞

Wyprowadzane, 1jeśli prawda i 0jeśli fałsz.

Wyjaśnienie:

• ∆←⍞: przeczytaj wiersz (jako znaki), zapisz w ∆
• (⍎¨∆)*⍴∆: oceń każdą postać ∆i podnieś ją do władzy⍴∆
• ∆≡⍕+/: sprawdź, czy dane wejściowe są równe reprezentacji ciągu ich sumy

GolfScript, 16 znaków

~.`:s{48-s,?-}/!

Dane wejściowe należy podać na STDIN, wartość wyjściowa wynosi 0 lub 1, co oznacza liczbę nie narcystyczną / narcystyczną.

Objaśnienie kodu:

~              # Evaluate the input to get a number
.              # Accumulator (initially the number itself)
`:s            # Convert number to string and assign to variable s
{              # Loop over characters of the string
  48-          # Reduce character value by 48
  s,           # Push length of input number
  ?            # Power
  -            # Subtract result from accumulator
}/
!              # Not! (i.e. iff accumulator was zero it was a narcissistic number)

Mathematica, 43 znaki

Tr[#^Length@#&@IntegerDigits@#]==#&@Input[]

Perl, 38 znaków

perl -lpe '$@=y///c;$s+=$_**$@for/./g;$_=$_==$s'

Dość prosta implementacja.

Oto nieco inna wersja, która mieści 35 znaków:

perl -lpe '$@=y///c;$s+=$_**$@for/./g;$_-=$s'

Ta wersja generuje fałszywą wartość, jeśli dane wejściowe są narcystyczne, w przeciwnym razie generuje wartość (zaakceptowaną przez Perl). Można argumentować, że ta wsteczna wersja mieści się w granicach opisu wyzwania, ale po zastanowieniu postanowiłem tego nie robić. Nie jestem tak zdesperowany, aby poprawić swój wynik. Jeszcze.

J, 23 znaki

(".=+/@("."0^#))(1!:1)1

(1!:1)1 to wprowadzanie z klawiatury (zwracanie ciągu).

".konwertuje dane wejściowe na liczbę; "0określa stopień (wymiar) 0, innymi słowy, biorąc każdy znak i konwertując go na liczbę.

^jest funkcją potęgową i #jest funkcją długości, w ten sposób przenosząc każdą cyfrę do potęgi długości łańcucha (równoważnie liczby cyfr).

+/jest tylko sumą i =porównuje sumę i liczbę.

Rubin, 34 + 5 = 39

Z flagami wiersza poleceń

ruby -nlaF|

Biegać

p eval [$F,0]*"**#{~/$/}+"+"==#$_"

Zwraca true lub false.

R, 71 69 66 56 48

Zmniejszony o 8 bajtów dzięki @Giuseppe ! Pomysł polegał na przeprowadzeniu podziału liczb całkowitych przed operacją modulo.

i=nchar(a<-scan()):0;a==sum((a%/%10^i%%10)^i[1])

(3-letnia) stara wersja z odpowiednim wyjaśnieniem:

i=nchar(a<-scan()):1;a==sum(((a%%10^i)%/%10^(i-1))^i[1])

a<-scan()przyjmuje liczbę (całkowitą, rzeczywistą, ...) jako dane wejściowe (powiedzmy 153na przykład).
istaje się wektorem zawierającym od 3 do 1 (liczba znaków wynosząca a3).
%%jest wektoryzowany, co a%%10^ioznacza amodulo 1000, 100 i 10: dlatego daje 153, 53, 3.
(a%%10^i)%/%10^(i-1)jest całkowitym podziałem tego wektora przez 100, 10, 1: dlatego też 1, 5, 3.
Podnosimy to, przy czym pierwszym elementem ijest liczba znaków (tutaj cyfr) a, tj. 3Dając w ten sposób wektor zawierający 1, 125, 27to, co my sumi porównujemy a.

Python 3, 56 bajtów

Niezbyt zaciemnione, ale proste rozwiązanie.

s = input()
print(int(s)==sum(int(c)**len(s)for c in s))

PHP, 80 74 66 znaków

Bardzo proste rozwiązanie PHP:

<?for(;$i<$l=strlen($a=$argv[1]);)$s+=pow($a[$i++],$l);echo$s==$a;

Zakłada się, error_reportingże nie zawiera powiadomień, w przeciwnym razie do zainicjowania $s=0;i potrzeba będzie kilku dodatkowych znaków $i=0.

Dzięki @manatwork za skrócenie wielu znaków.

Dc: 48 znaków

[1pq]Sr?d0rdZSz[d10/r10%lz^rSh+Lhd0!=c]dScx+=r0p

Przykładowy przebieg:

bash-4.1$ dc -e '[1pq]Sr?d0rdZSz[d10/r10%lz^rSh+Lhd0!=c]dScx+=r0p' <<< '153'
1

bash-4.1$ dc -e '[1pq]Sr?d0rdZSz[d10/r10%lz^rSh+Lhd0!=c]dScx+=r0p' <<< '1634'
1

bash-4.1$ dc -e '[1pq]Sr?d0rdZSz[d10/r10%lz^rSh+Lhd0!=c]dScx+=r0p' <<< '2013'
0

K, 24 23

{x=+/xexp["I"$'a]@#a:$x}

Ogolono 1 znak przy zmianie kolejności

{x=+/{x xexp#x}"I"$'$x}

R, 53 bajty

sum(scan(t=gsub("(.)","\\1 ",x<-scan()))^nchar(x))==x

Wyrażenie gsubregularne wstawia spacje między znakami, dzięki czemu scanfunkcja będzie mogła odczytać liczbę do wektora cyfr.

Kona, 18 lat

...

{x=+/(0$'u)^#u:$x}

PowerShell, 75 63 62 60 58

Edycja: Zaktualizowana według komentarza @ Iszi (uwaga: liczy się to, że $xnie istnieje)

Edycja: Dodano zmiany @ Danko.

[char[]]($x=$n=read-host)|%{$x-="$_*"*$n.length+1|iex};!$x

58 56 znaków

Jeśli wprowadzanie jest ograniczone do 10 cyfr (obejmuje wszystkie liczby int32)

($x=$n=read-host)[0..9]|%{$x-="$_*"*$n.length+1|iex};!$x

Python 2.x - 51

Ta sama koncepcja, co rozwiązanie crazedgremlin dla Pythona 3.x:

s=input();print s==sum(int(c)**len(`s`)for c in`s`)

C - 97 93 znaków

a,b;main(c){scanf("%d",&c);b=c;for(;c;c/=10)a+=pow(c%10,(int)log10(b)+1);printf("%d",a==b);}

Z wcięciem:

a,b;
main(c) { 
  scanf("%d",&c);
  b=c;
  for(;c;c/=10)
    a+=pow(c%10,(int)log10(b)+1);
  printf("%d",a==b);
}

Delfy - 166

uses System.SysUtils,math;var i,r,l:integer;s:string;begin r:=0;readln(s);l:=length(s);for I:=1to l do r:=round(r+power(strtoint(s[i]),l));writeln(inttostr(r)=s);end.

Z wcięciem

uses System.SysUtils,math;
var
  i,r,l:integer;
  s:string;
begin
  r:=0;
  readln(s);
  l:=length(s);
  for I:=1to l do
    r:=round(r+power(strtoint(s[i]),l));
  writeln(inttostr(r)=s);
end.

05AB1E , 7 bajtów ( niekonkurencyjny )

DSDgmOQ

Wypróbuj online!

-2 bajty dzięki @daHugLenny

Haskell 2010 - 76 znaków

main=do x<-getLine;print$(==x)$show$sum$map((^length x).(+(-48)).fromEnum)x

Awk: 40 39 znaków

{for(;i<NF;)s+=$(i+++1)**NF;$0=$0==s}1

Przykładowy przebieg:

bash-4.1$ awk -F '' '{for(;i<NF;)s+=$(i+++1)**NF;$0=$0==s}1' <<< '153'
1

bash-4.1$ awk -F '' '{for(;i<NF;)s+=$(i+++1)**NF;$0=$0==s}1' <<< '1634'
1

bash-4.1$ awk -F '' '{for(;i<NF;)s+=$(i+++1)**NF;$0=$0==s}1' <<< '2013'
0

Bash, 64 znaki

for((a=$1;a>0;s+=(a%10)**${#1},a/=10));do :; done;echo $[s==$1]

a = $ 1; p = $ {# a}; for ((; a> 0; a / = 10)); do s = $ ((s + (a% 10) ** p)); gotowe; echo $ ( (s == 1 USD))

Lua (101 znaków)

Lua nie jest znana z tego, że jest zwięzła, ale i tak fajnie było spróbować.

for n in io.lines()do l,s=n:len(),0 for i=1,l do d=n:byte(i)s=s+(d-48)^l end print(s==tonumber(n))end

Ulepszenia mile widziane.

JavaScript - 70 58 znaków

for(i in a=b=prompt())b-=Math.pow(a[i],a.length)
alert(!b)

Uwaga:

Jeśli testujesz to w konsoli deweloperskiej na Stack Exchange, pamiętaj, że dodano wiele niestandardowych właściwości String.prototype, które złamią to rozwiązanie, takie jak String.prototype.formatUnicorn. Testuj w czystym środowisku, takim jak na about:blank.

Java - 84 bajty

(a,l)->{int s=0;for(byte c:a.getBytes())s+=Math.pow(c-48,l);return a.equals(""+s);};

Wersja inna niż lambda: 101 bajtów:

boolean n(String a,int l){int s=0;for(byte c:a.getBytes())s+=Math.pow(c-48,l);return a.equals(""+s);}

Nazywany tak:

interface X {
    boolean n(String a, int l);
}

static X x = (a,l)->{int s=0;for(byte c:a.getBytes())s+=Math.pow(c-48,l);return a.equals(""+s);};

public static void main(String[] args) {
    System.out.println(n("153",3));
    System.out.println(n("1634",4));
    System.out.println(n("123",3));
    System.out.println(n("654",3));
}

Zwroty:

true
true
false
false

Japt , 14 9 7 bajtów

¶ì_xpZÊ

Wypróbuj online

Wyjaśnienie

Domniemane wprowadzenie liczby całkowitej U.

ì_

Konwertuj Una tablicę cyfr ( ì), przekaż ją przez funkcję i po niej przekonwertuj z powrotem na liczbę całkowitą.

xpZÊ

Zmniejsz przez dodanie ( x), podnosząc każdy element do potęgi ( p) długości ( Ê) tablicy w procesie.

¶

Sprawdź, czy wynik jest ściśle równy U.

F # - 92 znaki

let n=stdin.ReadLine()
n|>Seq.map(fun x->pown(int x-48)n.Length)|>Seq.sum=int n|>printf"%b"

Common Lisp - 116 102 znaków

(defun f(m)(labels((l(n)(if(> n 0)(+(expt(mod n 10)(ceiling(log m 10)))(l(floor n 10)))0)))(= m(l m))))

Sformatowany:

(defun f(m)
  (labels((l(n)
            (if(> n 0)
               (+(expt(mod n 10)(ceiling(log m 10)))
                 (l(floor n 10)))
               0)))
    (=(l m)m)))

Smalltalk - 102 99 znaków

[:n|a:=n asString collect:[:e|e digitValue]as:Array.^n=(a collect:[:each|each raisedTo:a size])sum]

W obszarze roboczym wyślij value:z numerem i wydrukuj go.

C #, 117

using System.Linq;class A{int Main(string[] a){return a[0].Select(c=>c-'0'^a[0].Length).Sum()==int.Parse(a[0])?1:0;}}

Haskell, 68 66 bajtów

d 0=[]
d n=mod n 10:d(div n 10)
sum.(\a->map(^length a)a).d>>=(==)

Stosowanie:

*Main> sum.(\a->map(^length a)a).d>>=(==) $ 1634
True