Wydrukuj / wydrukuj ten blok tekstu:
1234567890
2468013579
3691470258
4815926037
5049382716
6172839405
7306295184
8520741963
9753108642
0987654321
Dopuszczalne formaty obejmują:
Jednak lista liczb całkowitych jest niedopuszczalna, ponieważ ostatni wiersz nie jest liczbą całkowitą.
To jest golf golfowy . Najkrótsza odpowiedź w bajtach wygrywa. Obowiązują standardowe luki .
Odpowiedzi:
Mod[1##,11]~Mod~10&~Array~{10,10}
Wypróbuj online! (Korzystanie z matematyki.)
Komórka o indeksie 1 (x,y)ma wartość((x*y) % 11) % 10
Zaoszczędzony bajt dzięki Luisowi. Ciągle zapominam, że &jest to skrót do powielania i transponowania.
10:&*11\10\
Za pomocą algorytmu @ Martin: x*y % 11 % 10
Wyjaśnienie:
10 % Pust 10 to the stack. Stack: 1
: % 1-based range. Stack: [1 2 3 ... 10]
& % Duplicate range. Stack: [1 2 3 ... 10],[1 2 3 ... 10]
% Transpose last range. Stack [1 2 3 ... 10],[1;2;3 ...10]
* % Multiply with broadcasting. Stack: [1 2 3 ...;2 4 6...] (10-by-10 array)
11 % Push 11 to the stack. Stack [1 2 3 ...;2 4 6 ...], 11
\ % Modulus.
10 % Push 10 to the stack.
\ % Modulus
% Implicit display
Ten sam bytecount:
10t:&*11\w\
t!*przez&*
10|11|∘.×⍨⍳10Port mojej odpowiedzi Mathematica .
∘.×⍨ ⍝ Multiplication table of...
⍳10 ⍝ The list from 1 to 10.
11| ⍝ mod 11.
10| ⍝ mod 10.Liczba bajtów zakłada kodowanie ISO 8859-1.
10$*
1
,1$`
,1+
$_¶
(?<=(¶?.+)+)1
$#1$*
1{10}1?
,(1*)
$.1
Kolejna implementacja ...% 11% 10 algorytmu. Zabawne jest to, że wykonywanie wyrażeń regularnych polega na tym, że możemy zająć się oboma obliczeniami modulo naraz.
10$*
Zainicjuj ciąg do dziesięciu 1sekund.
1
,1$`
Zastąp każdy z nich przecinkiem, jednym i przedrostkiem przed tym. Daje to ,1,11,...,1111111111, tj. Jednoargumentowy zasięg.
,1+
$_¶
Teraz zamień każdy z elementów zakresu na cały ciąg znaków, a następnie na linię. To daje nam siatkę 10x10 liczb jednostkowych wskazujących bieżącą kolumnę.
(?<=(¶?.+)+)1
$#1$*
Dopasuj każdy 1i określ, który wiersz jest włączony, powtarzając grupę jeden razy. Zamień na 1tyle 1s. Mnoży to wartości w każdym wierszu przez indeks oparty na 1 wierszu.
1{10}1?
Teraz zróbmy mod 11, mod 10 w jednym kroku. Aby wykonać mod 11 , zwykle po prostu usuwamy wszystko 1{11}z łańcucha, który ma pozostać z resztą. A potem usuwamy 1{10}. Ale jeśli po prostu usuniemy dziesięć 1s plus inne, jeśli to możliwe, zachłanność silnika regex zrobi dla nas mod 11 tak długo, jak to możliwe, a jeśli nie, to spróbuje przynajmniej mod 10 .
,(1*)
$.1
Na koniec konwertujemy każdą liczbę na dziesiętną, zastępując ją długością.
_=>[...1e9+''].map((_,a,b)=>b.map((_,c)=>-~a*++c%11%10))
Zaoszczędź 4 bajty dzięki Shaggy i 8 bajtów dzięki Arnauld.
_=>[...a=Array(10)].map((_,x)=>[...a].map((_,y)=>(x+1)*++y%11%10)). Zapisujesz mi 4 bajty, ja oszczędzam 4 bajty :)
map()i jeszcze 3 bajty, używając 1e9+''zamiast Array(10). To prowadzi do _=>[...1e9+''].map((_,x,a)=>a.map((_,y)=>-~x*++y%11%10)).
1e9podstęp. Nie znałem tego. Myślałem o użyciu trzeciego argumentu, ale z jakiegoś powodu go nie użyłem.
Okazuje się, że to była moja 200 (nieodwołana) odpowiedź tutaj :)
Wygląda na to, że to ta sama formuła, którą zauważył Martin .
Aõ
£®*X%B%A
Przetestuj ( -Rflaga tylko do celów wizualizacji)
Aõ :Generate an array of integers from 1 to 10, inclusive.
£ :Map over each element in the array, returning...
® :Another map of the same array, which...
*X :Multiplies the current element of the inner function by the current element of the outer function...
%B :Modulus 11...
%A :Modulus 10.
:Implicit output of resulting 2D array
-Rflagi
o->{String r="";for(int x=0,y;++x<11;r+="\n")for(y=0;++y<11;r+=x*y%11%10);return r;}Używa tego samego algorytmu, co odpowiedź Mathematica @MartinEnder : 1-indeksowana x*y%11%10.
Wyjaśnienie:
o->{ // Unused Object parameter and String return-type
String r=""; // Result-String
for(int x=0,y;++x<11; // Loop (1) from 1 to 11 (exclusive)
r+="\n") // And append a new-line after every iteration
for(y=0;++y<11; // Inner loop (2) from 1 to 11 (exclusive)
r+=x*y%11%10 // And append the result-String with `x*y%11%10`
); // End of inner loop (2)
// End of loop (1) (implicit / single-line body)
return r; // Return result-String
} // End of method-6 bajtów dzięki offcialaimm.
Wykorzystuje algorytm Martina, którego nie rozumiem, skąd tak szybko go wymyślił. o0
r=range(1,11)
print[[x*y%11%10for y in r]for x in r]r=range(1,11)oszczędza 6 bajtów
ezamiast% T
1:10%o%1:10%%11%%10Najmniej wyglądający „R” fragment kodu R, jaki kiedykolwiek napisałem. Wykorzystuje ten sam algorytm, co odpowiedź Martina Endera (i prawie wszystkie pozostałe odpowiedzi). x %o% yjest taki sam jak outer(x, y).
Ｆχ«ＦχＩ﹪﹪×⁺¹ι⁺¹κ¹¹χ⸿
Korzysta ze wzoru Martina .
»s i chociaż możesz użyć ωzamiast tego ””, możesz zapisać całą wiązkę bajtów, używając ⸿tego, co wtedy się stanie Ｆχ«ＦχＩ﹪﹪×⁺¹ι⁺¹κ¹¹χ⸿. (Zanim się dowiem, ⸿zasugerowałbym, Ｊ⁰ιco pozwoliłoby zaoszczędzić wiele bajtów.)
⸿Jest operatorem odwrotnym, co robi na końcu kodu bez argumentów? Czy to jest udokumentowane?
⮌jest operatorem odwrotnym, ⸿jest move cursor to start of next lineznakiem (podobnie jak, ¶ale może być w osobnym ciągu).
f(x,y){for(x=0;x++<10;puts(""))for(y=0;y++<10;putchar(x*y%11%10+48));}[|?[|?a*b%11%z';
To oczywiście wykorzystuje Metodę Martina. To tłumaczy na ten kod QBasic .
[| FOR A = 1 to 10 ([ starts a FOR loop, | delimits the list of arguments;
a FOR loop with 0 args loops from 1 to 10 by default with increment 1.
? PRINT a newline
[| Start a second FOR loop from 1-10, iterator b
? PRINT
a*b%11%z the result of Martin's formula.
'; and suppress newlines/tabs/spaces
_=>{var r="";for(int x=0,y;++x<11;r+="\n")for(y=0;++y<11;r+=x*y%11%10);return r;}Ten sam algorytm jak większość innych odpowiedzi i zasadniczo port C # odpowiedzi Java @Kevins .
12345678902468013579369147025848159260375049382716
.*
$&$&
O$^50>`.
.{10}
$&¶
10,{){\)*11%10%}+10,%}%`
-13 dzięki sprytnej sztuczce, którą zasugerował Martin Ender .
{-> ;, }-> `), możesz przynajmniej upuścić pierwszy [.
{){\)*11%10%}+10,/n}10,/
/. ;)
int blk +-> {int space contents-of-blk}.
+sztuczkę ... chociaż nieco
10$*T
M!&`T+
m`$
;110$*T10$*
1
09876543210
m`(?<=^\1;\1{0,9}(T+))T
C
(?<!C.{108})\S
TS F~u0+*i>i%
TS - [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9]
F~u0+*i>i% - for i in ^:
~u0+ - "01234567890"
* - ^ * i
i> - ^[i:]
i% - ^[::i]
for(;9>=$y++||9>=$x+=$y=print"
";)echo($x+1)*$y%11%10;for(;$x++<=9;print"
")for($y=0;$y++<=9;)echo$x*$y%11%10;().
for(;<0>$y++||10>$x+=$y=print"\n";)echo($x+1)*$y%11%10;
for($x=1;11>++$y||11>$x+=$y=print"\n";)echo$x*$y%11%10;
1":(10|11|*&>:)"0/~@(i.@9:)
Używa tej samej sztuczki, co w odpowiedzi Matematyki Martina Endera .
1un@i/
/10<@i/01234567890/jl10<qnc0a^t>jtl%n>(Dość) prosta implementacja odpowiedzi Rod's Python.
1un !initialize register n to 1!
@i/<nl>/ !insert a newline!
10< !loop for 10 rows!
@i/01234567890/ !insert the mysterious string of digits!
j !move point to start of buffer!
l !move forward past the newline!
10< !loop for 10 digits on a line!
qnc !move point forward by n characters!
0a^t !print the character at point!
> !end inner loop!
j !move point to start of buffer!
t !print (empty) line!
l !move to start of digit string!
%n !increment register n (for next line)!
> !end outer loop!Użycie wstawianych końców <ESC> i znaku kontrolnego dla polecenia ^ T pozwoliłoby na zapisanie innego trzy pięć bajtów, kosztem czytelności.
Użycie formuły mod-11 / mod-10 Martina faktycznie wydłuża go do 43 bajtów przy użyciu elementów sterujących dla ^ A i ^ T, głównie dlatego, że TECO nie ma operatora mod.
0ur10<%run10<qn-10"g-11%n'qn\r0a^Tqr%n>^a
^A>Mod 11 jest wykonywany w sposób ciągły, zwiększając liczbę w qn o -11, gdy tylko przekroczy 10. qn\r0a^TSekwencja wstawia liczbę do bufora edycyjnego jako cyfry dziesiętne, cofa się za ostatnią cyfrę, pobiera ją z bufora i wpisuje, zasadniczo robi mod-10.
Spodziewałem się, że będzie krótszy. No cóż.