Weź macierz dodatnich liczb całkowitych jako dane wejściowe i niech wybuchnie!
Sposób eksplodowania macierzy polega na dodaniu zer wokół każdego elementu, w tym granic zewnętrznych.
Formaty wejścia / wyjścia są jak zawsze opcjonalne!
1
-----
0 0 0
0 1 0
0 0 0
--------------
1 4
5 2
-----
0 0 0 0 0
0 1 0 4 0
0 0 0 0 0
0 5 0 2 0
0 0 0 0 0
--------------
1 4 7
-----
0 0 0 0 0 0 0
0 1 0 4 0 7 0
0 0 0 0 0 0 0
--------------
6
4
2
-----
0 0 0
0 6 0
0 0 0
0 4 0
0 0 0
0 2 0
0 0 0
Odpowiedzi:
f={t=_this;c=count(t select 0);e=[0];i=0;while{i<c*2}do{e=e+[0];i=i+1};m=[e];i=0;while{i<count t}do{r=+e;j=0;while{j<c}do{r set[j*2+1,(t select i)select j];j=j+1};m=m+[r,e];i=i+1};m}
Nie golfowany:
f=
{
// _this is the input matrix. Let's give it a shorter name to save bytes.
t = _this;
c = count (t select 0);
// Create a row of c*2+1 zeros, where c is the number of columns in the
// original matrix.
e = [0];
i = 0;
while {i < c*2} do
{
e = e + [0];
i = i + 1
};
m = [e]; // The exploded matrix, which starts with a row of zeros.
i = 0;
while {i < count t} do
{
// Make a copy of the row of zeros, and add to its every other column
// the values from the corresponding row of the original matrix.
r = +e;
j = 0;
while {j < c} do
{
r set [j*2+1, (t select i) select j];
j = j + 1
};
// Add the new row and a row of zeroes to the exploded matrix.
m = m + [r, e];
i = i + 1
};
// The last expression is returned.
m
}
Zadzwoń z:
hint format["%1\n\n%2\n\n%3\n\n%4",
[[1]] call f,
[[1, 4], [5, 2]] call f,
[[1, 4, 7]] call f,
[[6],[4],[2]] call f];
Wydajność:
W duchu wyzwania:
-1 bajt dzięki Erikowi Outgolferowi (nie trzeba używać zamienionych argumentów do łączenia)
j00,0jµ€Z$⁺
Wypróbuj online! Lub zobacz pakiet testowy .
Monadyczny link przyjmujący i zwracający listy list.
j00,0jµ€Z$⁺ - Link: list of lists, m
⁺ - perform the link to the left twice in succession:
$ - last two links as a monad
µ€ - perform the chain to the left for €ach row in the current matrix:
j0 - join with zeros [a,b,...,z] -> [a,0,b,0,...,0,z]
0,0 - zero paired with zero = [0,0]
j - join [a,0,b,0,...,0,z] -> [0,a,0,b,0,...,0,z,0]
Z - and then transpose the resulting matrix
j00,0jµ€Z$⁺
FTXdX*0JQt&(
Dane wejściowe to macierz z ;separatorem wierszy.
FT % Push [0 1]
Xd % Matrix with that diagonal: gives [0 0; 0 1]
X* % Implicit input. Kronecker product
0 % Push 0
JQt % Push 1+j (interpreted as "end+1" index) twice
&( % Write a 0 at (end+1, end+1), extending the matrix. Implicit display
Ov"y ®î íZ c p0Ã"²
Przetestuj online! (Używa -Qflagi, aby wynik był łatwiejszy do zrozumienia.)
Podobne do odpowiedzi Jelly, ale o wiele dłużej ...
Zewnętrzna część kodu jest tylko obejściem symulującym działanie Jelly ⁺:
" "² Repeat this string twice.
Ov Evaluate it as Japt.
Sam kod to:
y ® î íZ c p0Ã
y mZ{Zî íZ c p0} Ungolfed
y Transpose rows and columns.
mZ{ } Map each row Z by this function:
Zî Fill Z with (no argument = zeroes).
íZ Pair each item in the result with the corresponding item in Z.
c Flatten into a single array.
p0 Append another 0.
Powtórzony dwukrotnie proces ten daje pożądany wynik. Wynik zostanie domyślnie wydrukowany.
₁₁
Tm»o:0:;0
Pobiera i zwraca tablicę liczb całkowitych 2D. Wypróbuj online!
Taki sam pomysł jak w wielu innych odpowiedziach: dodaj zera do każdego wiersza i transponuj dwukrotnie. Operacja na rzędzie jest realizowana za pomocą złożenia.
₁₁ Main function: apply first helper function twice
Tm»o:0:;0 First helper function.
m Map over rows:
» Fold over row:
o Composition of
: prepend new value and
:0 prepend zero,
;0 starting from [0].
This inserts 0s between and around elements.
T Then transpose.
r=Riffle[#,0,{1,-1,2}]&/@Thread@#&;r@*r
Wypróbuj w piaskownicy Wolfram! Nazwij to jak „ r=Riffle[#,0,{1,-1,2}]&/@Thread@#&;r@*r@{{1,2},{3,4}}”.
Podobnie jak wiele innych odpowiedzi, działa to poprzez transpozycję i riffowanie zer w każdym rzędzie, a następnie powtórzenie tego samego. Zainspirowany żelową odpowiedzią Jonathana Allana , ale tylko dlatego, że najpierw zobaczyłem tę odpowiedź.
4 bajty zapisane dzięki @ZacharyT
5 bajtów zapisanych dzięki @KritixiLithos
{{⍵↑⍨-1+⍴⍵}⊃⍪/,/2 2∘↑¨⍵}
1,1,⍴⍵, prawda?
{{⍵↑⍨-1 1+⍴⍵}⊃⍪/,/2 2∘↑¨⍵}o 26
1 1+!
1+działałoby?
wusunięta i jedno niechciane miejsce [a,b]tak jak a,bpodczas dołączania do listydef f(a):
m=[(2*len(a[0])+1)*[0]]
for i in a:r=m[0][:];r[1::2]=i;m+=r,m[0]
return mwi zapisać 2 bajty: repl.it/JBPE
m+=[r,w]
[j,0]na j,0i [r,m[0]na r,m[0]?
forwcięcie pętli na pojedynczą kartę.
def a(b):
z='00'*len(b[0])+'0'
r=z+'\n'
for c in b:
e='0'
for d in c:e+=str(d)+'0'
r+=e+'\n'+z+'\n'
return r
Pierwszy raz w golfa! Nie najlepsze, ale jestem dość dumny, jeśli sam mogę to powiedzieć!
+=i =otoczone są przestrzenie, które mogą być usunięte. Ponadto robienie tego +=dwa razy z rzędu można uprościć w jednym oświadczeniu, na przykłade+=str(d)+'0'
forpętlę w jedną linię for d in c:e+=str(d)+'0', ale możesz chcieć iść z mapą łączenia (str, d)) + „0” , in which case it becomes pointless to define e w ogóle.
zi rna tej samej linii ( ;pomiędzy nimi), oszczędzając bajt wcięcia.
Dziękujemy Jarko Dubbeldam i Giuseppe za bardzo cenne komentarze!
Kod
f=function(x){a=dim(x);y=array(0,2*a+1);y[2*1:a[1],2*1:a[2]]=x;y}
Dane wejściowe dla funkcji muszą być macierzą lub tablicą dwuwymiarową.
Test
f(matrix(1))
f(matrix(c(1,5,4,2),2))
f(matrix(c(1,4,7),1))
f(matrix(c(6,4,2)))
Wydajność
> f(matrix(1))
[,1] [,2] [,3]
[1,] 0 0 0
[2,] 0 1 0
[3,] 0 0 0
> f(matrix(c(1,5,4,2),2))
[,1] [,2] [,3] [,4] [,5]
[1,] 0 0 0 0 0
[2,] 0 1 0 4 0
[3,] 0 0 0 0 0
[4,] 0 5 0 2 0
[5,] 0 0 0 0 0
> f(matrix(c(1,4,7),1))
[,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [,6] [,7]
[1,] 0 0 0 0 0 0 0
[2,] 0 1 0 4 0 7 0
[3,] 0 0 0 0 0 0 0
> f(matrix(c(6,4,2)))
[,1] [,2] [,3]
[1,] 0 0 0
[2,] 0 6 0
[3,] 0 0 0
[4,] 0 4 0
[5,] 0 0 0
[6,] 0 2 0
[7,] 0 0 0
a=dim(x)*2+1zamiast nrowi ncolbyłoby lepsze. Możesz wtedy zrobić y=matrix(0);dim(y)=ai 2*1:a[1],2*1:a[2].
y=array(0,a)byłby jeszcze krótszy.
2*1:a[1]Ponieważ :ma wyższy priorytet niż*
(a=ArrayFlatten)@{o={0,0},{0,a@Map[{{#,0},o}&,#,{2}]}}&
o={0,0}można zmniejszyć doo=0{,}
Dane wejściowe jako tablica 2D, dane wyjściowe jako ciąg
<?foreach($_GET as$v)echo$r=str_pad(0,(count($v)*2+1)*2-1," 0"),"
0 ".join(" 0 ",$v)." 0
";echo$r;Wejście i wyjście jako tablica 2D
<?foreach($_GET as$v){$r[]=array_fill(0,count($v)*2+1,0);$r[]=str_split("0".join(0,$v)."0");}$r[]=$r[0];print_r($r);lambda l:map(g,*map(g,*l))
g=lambda*l:sum([[x,0]for x in l],[0])Funkcja gprzeplata dane wejściowe między zerami. Główna funkcja transponuje dane wejściowe podczas stosowania g, a następnie robi to ponownie. Być może istnieje sposób na uniknięcie powtórzeń w głównej funkcji.
a=>(g=a=>(r=[b],a.map(v=>r.push(v,b)),b=0,r))(a,b=a[0].map(_=>0)).map(g)Wstawianie zer poziomo i pionowo to bardzo podobne operacje. Chodzi tutaj o użycie tej samej funkcji g () dla obu kroków.
a => // a = input array
(g = a => // g = function that takes an array 'a',
( // builds a new array 'r' where
r = [b], // 'b' is inserted at the beginning
a.map(v => r.push(v, b)), // and every two positions,
b = 0, // sets b = 0 for the next calls
r // and returns this new array
))(a, b = a[0].map(_ => 0)) // we first call 'g' on 'a' with b = row of zeros
.map(g) // we then call 'g' on each row of the new array with b = 0Ａ⪪θ;αＡ””βＦ⁺¹×²Ｌ§α⁰Ａ⁺β⁰βＡ⁺β¶βＦα«βＡ0δＦιＡ⁺δ⁺κ⁰δ⁺䶻β
Dane wejściowe to pojedynczy ciąg oddzielający wiersze średnikiem.
≔Ｅ⪪θ;⪫00⪫ι0θＦθ⟦⭆ι0ι⟧⭆⊟θ0ale nawet unikając StringMap nadal myślę, że można to zrobić w 27 bajtach.
Wprowadź jako wiersze ciągów od cin , Wyjście do cout
import std.core;int main(){using namespace std;int i;auto&x=cout;string s;while(getline(cin,s)){for(int j=i=s.length()*2+1;j--;)x<<0;x<<'\n';for(auto c:s)x<<'0'<<c;x<<"0\n";}for(;i--;)x<<'0';}
Int32[,] m Matryca do rozbiciaInt32[,] Rozłożona matryca(int[,] m)=>{int X=m.GetLength(0),Y=m.GetLength(1),x,y;var n=new int[X*2+1,Y*2+1];for(x=0;x<X;x++)for(y=0;y<Y;y++)n[x*2+1,y*2+1]=m[x,y];return n;}( int[,] m ) => {
int
X = m.GetLength( 0 ),
Y = m.GetLength( 1 ),
x, y;
var
n = new int[ X * 2 + 1, Y * 2 + 1 ];
for( x = 0; x < X; x++ )
for( y = 0; y < Y; y++ )
n[ x * 2 + 1, y * 2 + 1 ] = m[ x, y ];
return n;
}// Takes an matrix of Int32 objects
( int[,] m ) => {
// To lessen the byte count, store the matrix size
int
X = m.GetLength( 0 ),
Y = m.GetLength( 1 ),
x, y;
// Create the new matrix, with the new size
var
n = new int[ X * 2 + 1, Y * 2 + 1 ];
// Cycle through the matrix, and fill the spots
for( x = 0; x < X; x++ )
for( y = 0; y < Y; y++ )
n[ x * 2 + 1, y * 2 + 1 ] = m[ x, y ];
// Return the exploded matrix
return n;
}using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Text;
using System.Threading.Tasks;
namespace TestBench {
public static class Program {
private static Func<Int32[,], Int32[,]> f = ( int[,] m ) => {
int
X = m.GetLength( 0 ),
Y = m.GetLength( 1 ),
x, y,
a = X * 2 + 1,
b = Y * 2 + 1;
var
n = new int[ a, b ];
for( x = 0; x < X; x++ )
for( y = 0; y < Y; y++ )
n[ a, b ] = m[ x, y ];
return n;
};
public static Int32[,] Run( Int32[,] matrix ) {
Int32[,]
result = f( matrix );
Console.WriteLine( "Input" );
PrintMatrix( matrix );
Console.WriteLine( "Output" );
PrintMatrix( result );
Console.WriteLine("\n\n");
return result;
}
public static void RunTests() {
Run( new int[,] { { 1 } } );
Run( new int[,] { { 1, 3, 5 } } );
Run( new int[,] { { 1 }, { 3 }, { 5 } } );
Run( new int[,] { { 1, 3, 5 }, { 1, 3, 5 }, { 1, 3, 5 } } );
}
static void Main( string[] args ) {
RunTests();
Console.ReadLine();
}
public static void PrintMatrix<TSource>( TSource[,] array ) {
PrintMatrix( array, o => o.ToString() );
}
public static void PrintMatrix<TSource>( TSource[,] array, Func<TSource, String> valueFetcher ) {
List<String>
output = new List<String>();
for( Int32 xIndex = 0; xIndex < array.GetLength( 0 ); xIndex++ ) {
List<String>
inner = new List<String>();
for( Int32 yIndex = 0; yIndex < array.GetLength( 1 ); yIndex++ ) {
inner.Add( valueFetcher( array[ xIndex, yIndex ] ) );
}
output.Add( $"[ {String.Join( ", ", inner )} ]" );
}
Console.WriteLine( $"[\n {String.Join( ",\n ", output )}\n]" );
}
}
}146 bytes- Wstępne rozwiązanie.(int[,] m)=>, m=>wystarczy, jeśli podasz, że twoja odpowiedź mto int-array 2D. Można także zmienić ,x,się ,x=0,i pozbyć się x=0w inicjalizacji dla pętli do -1 bajt. I możesz usunąć y++z wewnętrznej pętli, zmieniając =m[x,y];na =m[x,y++];na dodatkowy bajt -1. Ale daj +1 ode mnie, a jeśli utworzę port Twojej odpowiedzi, jest on również krótszy niż moja obecna odpowiedź Java. :)
n=input()
a=[[0]*(2*len(n[0])+1)for i in[0]+2*n]
for l,v in zip(a[1::2],n):l[1::2]=v
print aMonity o macierz, zwraca zamkniętą macierz.
{⍺⍀⍵\a}/⍴∘0 1¨1+2×⍴a←⎕a←⎕ szybka na matrycy i przypisać do A
⍴ wymiary a (wiersze, kolumny)
2× pomnóż przez dwa
1+ Dodaj jeden
⍴∘0 1¨ używać każdego z r eshape (cyklicznie) numery odpowiednio zerem i jedynką
{… }/ Zmniejsz, wstawiając następującą anonimową funkcję między dwiema liczbami:
⍵\a rozwiń * kolumny a według prawego argumentu
⍺⍀a rozwiń * wiersze tego zgodnie z lewym argumentem
* 0 wstawia kolumnę / wiersz zer, 1 wstawia oryginalną kolumnę danych / wiersz
m->{int a=m.length,b=m[0].length,x=0,y,r[][]=new int[a*2+1][b*2+1];for(;x<a;x++)for(y=0;y<b;r[x*2+1][y*2+1]=m[x][y++]);return r;}Wejście i wyjście jako int[][].
-33 bajtów, tworząc port odpowiedzi C # @auhmaan .
Wyjaśnienie:
m->{ // Method with 2D integer-array as parameter and return-type
int a=m.length, // Current height
b=m[0].length, // Current width
x=0,y, // Two temp integers
r[][]=new int[a*2+1][b*2+1]; // New 2D integer-array with correct size
for(;x<a;x++) // Loop (1) over the height
for(y=0;y<b; // Inner loop (2) over the width
r[x*2+1][y*2+1]=m[x][y++] // Fill the new array with the input digits
); // End of inner loop (2)
// End of loop (1) (implicit / single-line body)
return r; // Return result 2D integer-array
} // End of method"vy0ý0.ø})"©.V€Sø®.Vø»
Właściwie używa tego samego kodu 2x, więc mogę zapisać go jako ciąg i użyć Eval dla -10 bajtów.