Musisz utworzyć poliglot, który wyprowadza kwadrat danych wejściowych w jednym języku i pierwiastek kwadratowy danych wejściowych w innym języku. Najkrótsza odpowiedź w bajtach wygrywa!
Musisz mieć dokładność co najmniej 3 miejsc po przecinku, a wartość wejściowa zawsze będzie dodatnia.
Odpowiedzi:
U
Pierwiastek kwadratowy w Jolf, kwadrat w MATL.
Wypróbuj online! (MATL)
Wypróbuj kod Jolf. Działa tylko w przeglądarce Firefox.
Oba mają 1 bajt, ponieważ zarówno MATL, jak i Jolf używają stron kodowych ASCII / rozszerzonego ASCII, więc wszystkie polecenia mają 1 bajt.
#include<math.h>
float f(float n){auto p=.5;return pow(n,2-p*3);}Oryginalna odpowiedź:
#include<math.h>
float f(float n){return pow(n,sizeof('-')-1?2:.5);}W obu wersjach C produkuje, n^2a C ++ produkuje sqrt(n).
autooznacza „przydział na stosie”. Słowo kluczowe jest dość bezużyteczne, ponieważ i tak jest domyślne, więc C ++ zmieniło jego przeznaczenie na coś innego. Jednak w języku C nie wyraża żadnej opinii na temat typu p(jest to klasa pamięci, a nie typ), więc jest intdomyślnie liczony (domyślnie takie intzachowanie jest obecnie odradzane i prawdopodobnie istnieje tylko dlatego, że niektóre z poprzedników C w ogóle nie miały typów danych, ale kompilatory nadal to rozumieją). I oczywiście (int)0.5wynosi 0
n^2.
lambda n:n**(1/2or 2)Python 2.x produkuje n^2, Python 3.x produkuje sqrt(n).
2 bajty zapisane dzięki @Dennis!
or?
/wykonuje dzielenie całkowite ( 1/2==0). W Py3 dokonuje podziału zmiennoprzecinkowego ( 1/2==0.5). 0Jest falsey.
*.
2sable oblicza kwadrat. Wypróbuj online!
Galaretka oblicza pierwiastek kwadratowy. Wypróbuj online!
* Read the input twice and compute the product of both copies.
This pushes the square of the input.
. Unrecognized token (ignored).
. Numeric literal; yield 0.5.
* Raise the input to the power 0.5.
This yields the square root.
#/*
lambda n:n**.5;'''*/
float a(i){return i*i;}//'''Python: Wypróbuj online!
Działa przy użyciu komentarzy do polyglot. Reszta jest dość objaśniająca.
Pierwszy raz używając C!
stdio.hw takim przypadku?
Zwraca kwadrat w Ohm, pierwiastek kwadratowy w Galaretce.
Ohm i Jelly używają różnych jednobajtowych stron kodowych, więc program będzie wyglądał inaczej w każdym kodowaniu.
xdx zrzut zrzutu programu:
00000000: fd7f 0a ...
Za pomocą strony kodowej Jelly wygląda to tak:
’
½
Galaretka zajmuje najniższy wiersz jako główny link i ignoruje inne linki, chyba że są specjalnie wywoływane. Więc tutaj po prostu robi pierwiastek kwadratowy ( ½) i niejawnie go wyprowadza.
Przy użyciu strony kodowej Ohma (CP437) wygląda to tak:
²⌂◙
²jest funkcją kwadratową ⌂i ◙oba są niezdefiniowane, więc program po prostu podnosi niejawnie odczytane dane wejściowe i niejawnie je wyprowadza.
½bajt, do czego służy ²mapa? Czy to tylko śmieci są nadal ignorowane? I odwrotnie dla Ohma? Wtedy wydaje się, że to 2 bajty.
²w Ohm jest w punkcie kodowym 5. Kod w punkcie 5 w Galaretce jest %i nie robi nic, więc nie ma znaczenia, jaki jest pierwszy wiersz. Załóżmy, że ½w Galaretce jest 27, a kod 27 w Ohmie jest Ji nie robi nic, więc nie ma znaczenia, co jest drugim wierszem. Zatem jeśli masz plik 00000101<newline>00011011, ma on 3 bajty. Chyba jedynym problemem jest to, że nowa linia znajduje się w innym miejscu na stronach kodowych.
float f(float n){return n//*
/sqrt(n)//*/1*n
;}Wymaga -lmflagi (+3)
C89 produkuje n^2, C99 produkuje sqrt(n). Aby przetestować w C89, wypróbuj online!
Nakłonienie C89 do wykonania sqrtwersji powinno zająć mniej kodu, ale nalega na niejawne zadeklarowanie sqrtfunkcji za pomocą ints, więc jest to najlepsze, co mogłem zrobić.
@(x)x^(2-3*any(version>60)/2)
Daje to kwadrat w Octave i pierwiastek kwadratowy w MATLAB.
Wyjaśnienie:
Składnia jest oczywiście identyczna w MATLAB i Octave (przynajmniej dla tego małego fragmentu kodu).
To tworzy anonimową funkcję:
@(x) % Take x as input
x^( ) % Raise x to the power of ...
version % Returns the version number
% 4.2.0 in Octave,
% '9.2.0.538062 (R2017a)' in MATLAB
version>60 % 'R' is larger than 60. All others are smaller
3*any(version>60)/2 % Checks if there is an 'R' and multiplies it by 1.5 if it is.
2-3*any(version>60) % 2-1.5*(is there an 'R')
sqr(x)
Pierwiastek kwadratowy w Basic i kwadratowy w Delphi.
Za pomocą debugera możesz sprawdzić wyrażenie, spełniając w ten sposób wszelkie wymagania wyjściowe!
x? Nie możesz założyć, że jest zapisany do wartości. Ale możesz faktycznie usunąć (x)i oznaczyć ją jako zwracającą funkcję.
Program składa się z następujących bajtów:
FD B9 74
05AB1E oblicza pierwiastek kwadratowy, kwadraty Fireball.
Objaśnienie (05AB1E - ý¹t):
ý Pushes an empty string to the stack (not entirely sure why)
¹ Push first input
t Square root
Objaśnienie (Kula ognia - ²╣t):
² Square input
╣ Unassigned
t Unassigned
Czasami pomaga mieć niekompletny język;)
To było naprawdę trudniejsze niż się spodziewałem! Jestem dość zaskoczony, jak długi jest mój kod.
eval(['alert((_=prompt())*_)','echo$argv[1]**.5'][+![]]);Jak to działa?
Działa to poprzez wybranie z tablicy kodu do uruchomienia.
Wykrywanie PHP i JavaScript odbywa się za pomocą +![].
W PHP [](pusta tablica) jest wartością fałszywą, podczas gdy w JavaScript jest wartością prawdziwą (obiekty (oprócz null) są zawsze prawdziwe, a nawet new Boolean(false)prawdziwe!).
Ale muszę uzyskać wartość liczbową, więc po prostu używam not( !) i przekonwertowałem ją na liczbę całkowitą (z +).
Teraz PHP daje wartość 1, podczas gdy JavaScript daje 0.
Umieszczenie kodu w tablicy, przy tych indeksach, pozwoli nam wybrać odpowiedni kod dla pożądanego języka.
Można tego użyć jako [JS,PHP][+![]], aby uzyskać kod odpowiedniego języka.
W poprzednich poliglotach użyłem '\0'=="\0", który jest truew JavaScript (ponieważ \0jest analizowany jako bajt NULL) i falsew PHP ( '\0'nie będzie analizowany jako bajt NULL, porównując literał ciąg \0z bajtem NULL).
Cieszę się, że udało mi się zredukować tę kontrolę do +!'0'.
Jeszcze bardziej cieszę się z @rckd , który zredukował go do obecnej wersji!
Od tego momentu evaljest to po prostu wymagany kod.
PHP
PHP wykona echo$argv[1]**.5(ekwiwalent echo sqrt($argv[1]);, pierwiastek kwadratowy z liczby), otrzymując wartość z drugiego argumentu i wyświetli ją na standardowym wyjściu.
JavaScript
Wykonuje się JavaScript alert((_=prompt())*_), który wyświetla kwadrat w liczbie alert.
Dziękujemy @rckd za zapisanie 1 bajtu i @ user59178 za zapisanie 3 bajtów!
echo$argv[1]**.5zamiastecho sqrt($argv[1])
nqƓ½
nq # Ignored by Jelly, push n**2 in 05AB1E then quit.
Ɠ½ # Ignored by 05AB1E due to quit, push sqroot of input in Jelly.
Myślę, że ktoś inny miał rację, ponieważ znaki UTF-8 nie współużytkują tej samej operacji na stronach kodowych, które technicznie są 2-bajtowe do zakodowania. Jednak patrząc na to pod kątem zrzutu heksadecymalnego:
6e 71 93 0a
W kodowaniu CP1252 05AB1E powoduje to:
nq“\n
Oznacza to, że nadal będzie generować kwadrat i wyjść, ignorując resztę. Gdy te bajty są kodowane przy użyciu strony kodowej Jelly:
nqƓ½
Który jest pierwotnie zamierzonym kodem, po uruchomieniu powoduje pożądany wynik pobrania danych wejściowych i pobrania sqrt.
Ɠi ½wymaga dwóch bajtów do zakodowania. Jednak sekwencja bajtów 6e 71 93 0a( nqƓ½dla Galaretki, nq“\ndla CP-1252) powinna działać w obu językach.
½przebywający na obu stronach kodowych nie pozwala na zaliczenie go jako pojedynczego, ponieważ zakładam, że są to różne operacje? Nadal jestem rozmyślany na temat całej strony kodowej.
6e 71 93 0awięc nie ma „teoretycznie” roszczenia 4 bajtów. Wystarczy odebrać 4 bajty. Tak się składa, że w standardowym kodowaniu 05AB1E odczytuje jedną rzecz, która robi to, co chcesz, podczas gdy w standardowym kodowaniu Jelly, czyta inną, która robi to, co chcesz. Nawiasem mówiąc, tylko dlatego, że 2 kodowania mogą kodować ten sam znak, nie oznacza, że znak będzie taki sam w obu z nich. Pomyśl tylko o kodowaniu, takim jak szyfr numeryczny z już udostępnioną tabelą odnośników, i mam nadzieję, że da ci to dobry początkowy model mentalny.
ld_*GX^!
Oblicza kwadrat w CJam ( Wypróbuj online! ) I pierwiastek kwadratowy w MATL ( Wypróbuj online! ).
ld e# Read input line and interpret as a double
_ e# Duplicate
* e# Multiply. Pops the input number twice, pushes its square
G e# Push 16
X e# Push 1
^ e# Bitwise XOR. Pops 16 and 1, and pushes 17
! e# Negate. Pops 17, pushes 0
e# Implicitly display. This prints the squared input with decimals,
e# immediately followed by the 0 coming from the negate operation
e# Even if the square of the input number is an integer, say 5,
e# it is displayed as 5.0, so including an extra 0 always gives a
e# correct result
l % Push 1. This is a number or equivalently a 1×1 array
d % Consecutive differences. Pops 1, pushes [] (empty array)
_ % Negate (element-wise). This leaves [] as is
* % Implicitly input a number and push it. Multiply (element-wise):
% pops [] and the input number, pushes []
G % Push input number again
X^ % Square root. Pops number, pushes its square root
! % Transpose. For a number (1×1 array) this does nothing
% Implicitly display. The stack contains [] and the result; but
% [] is not displayed at all
( """ )
fsqrt
\ """);lambda n:n*nWypróbuj online: Python 2 (kwadrat) | Naprzód (sqrt)
To ewaluuje do anonimowej funkcji w Pythonie i wbudowanej funkcji fsqrtw Forth. Python może mieć funkcję o nazwie fdla 2 bajtów więcej, umieszczając f=przed lambda.
Program Forth przyjmuje literał zmiennoprzecinkowy , który w Forth musi być zapisany w notacji naukowej. Pi obcięte do 3 miejsc po przecinku ( 3.141) można zapisać w następujący sposób:
3141e-3
f=a=>eval(`try{eval("a**2")}catch(e){Math.sqrt(a)}`)
Zwraca kwadrat danych wejściowych w ES7 i pierwiastek kwadratowy w ES6. Całkiem trudne do przetestowania, chyba że masz starszą przeglądarkę, która obsługuje ES6, ale nie ES7.
f=a=>eval(`try{eval("a**2")}catch(e){Math.sqrt(a)}`)
console.log(f(4));ECHO"$argv[1]"**2;#];rdmq
Oblicza kwadrat w PHP i pierwiastek kwadratowy w CJam. Musi być uruchomiony przy użyciu -rPHP.
Podnosi argument pierwszego wiersza poleceń ( $argv[1]) do potęgi 2 i wysyła go. Tutaj $argv[1]jest faktycznie wstawiany jako zmienna wbudowana w łańcuch, który jest rzutowany na liczbę przed wykonaniem potęgowania. To dlatego, żev nie jest to poprawna instrukcja w CJam i spowoduje błąd podczas analizy, ale umieszczenie jej w łańcuchu nie spowoduje żadnych problemów.
# rozpoczyna komentarz, więc wszystko po nim jest ignorowane.
Pierwsza część kodu ECHO"$argv[1]"**2;#przekazuje wiele wartości i wykonuje szereg operacji, z których wszystkie są całkowicie bezużyteczne. Jedyną ważną rzeczą jest to, że nie powodują żadnych błędów, ponieważ zaraz po ];tym następuje owinięcie całego stosu w tablicę, a następnie odrzucenie go.
Następnie odczytuje podwójną wartość z input ( rd) i otrzymuje pierwiastek kwadratowy (mq ) i domyślnie wyprowadza go.
;float f(float x){return sqrt(x);}char*
F="_this^2";
W skrypcie OFP średnik na początku wiersza powoduje, że wiersz ten jest komentarzem, podczas gdy C nie przejmuje się dodatkowym średnikiem.
DO:
Język skryptowy OFP:
Zapisz jak init.sqsw folderze misji, a następnie zadzwoń za pomocą hint format["%1", 2 call F].
Wynik: 
Języki 2D!
/&:*.@
>in:o#p;
/&:*.@
/ divide top two (no-op)
& read decimal input
: duplicate
* square
. output
@ terminate
/ mirror up, then right
>in:o#p;
i read line of input
n cast to number
:o# square root
p print
; terminate
Człowieku, naprawdę dobrze się bawię ze strukturą linków Jelly.
:*n;
½
Oblicza kwadrat w> <> i pierwiastek kwadratowy w Galaretce .
-vMoim zdaniem użycie jest zgodne z [najczęściej głosowaną odpowiedzią [( codegolf.meta.stackexchange.com/a/11431/44874 ) w meta-pytaniu dotyczącym tej sprawy. ><>Interpreter tego potrzebuje -vi jest to dla nich najprostszy możliwy pw.
0//1or exec("function=lambda a:(lambda b:a);x=0")
y=2//2/2
f=(function(x)(x**y))//1 or(lambda x:x**y)Pierwiastek kwadratowy w JS, kwadrat w Pythonie.
Działa w przeglądarce Firefox (testowanej na FF 52) i wymaga (function(x) x)(42) === 42poprawnej składni. Wymaga również ES7 dla **operatora.
x=>x**yzamiast tego użyć ? A może Python się tym zadławi?
functionnie jest słowem kluczowym, jest to prawidłowy identyfikator. Właśnie przypisałem mu funkcję noop (wewnątrz execinstrukcji).
Aktualizacja: Muszę przyznać się do porażki. Odpowiedź bash / sh Digital Trauma jest o wiele bardziej elegancka niż ta.
bc -l<<<"sqrt($1^(($(kill -l|wc -l)*3-3)/7+1))"produkuje bash, produkuje n^2sh sqrt(n).
bcjest potrzebny tylko, aby sqrtmożna go było obliczyć. Różnica w zachowaniu polega na bashu i sh.
OK, technicznie rzecz biorąc, „sh”, którego używam, to wciąż bash, ale bash w trybie „POSIX” (co się dzieje, jeśli wywołujesz /bin/shzamiast /bin/bashw systemach, gdzie /bin/shjest alias bash). Jeśli tak jest w twoim systemie, możesz przetestować za pomocą:
/bin/bash prog.sh 4
/bin/sh prog.sh 4Jest to oparte na jednej z różnic wyjaśnionych tutaj: https://www.gnu.org/software/bash/manual/html_node/Bash-POSIX-Mode.html
kill -l(wyświetla listę możliwych sygnałów; niczego nie zmienia) w bashi sh. Jest to jedna z wielu różnic, które można znaleźć tutaj: gnu.org/software/bash/manual/html_node/Bash-POSIX-Mode.html
input a
?a^2'^.25
W QBasic wymaga liczby i wypisuje ją do kwadratu. Reszta kodu jest ignorowana, ponieważ QBasic postrzega go jako komentarz (' ).
QBIC używa tej samej instrukcji wejściowej. Następnie wydrukował tę samą liczbę do kwadratu, a następnie podniósł do potęgi jednej czwartej, skutecznie zrootując ją dwukrotnie. Wynika to 'z dosłowności kodu: czysty kod QBasic, który nie jest analizowany przez QBIC.
EDYCJA: Jest to bajt krótszy do odwrócenia operacji.
RTa
²
Galaretka rozpoczyna wykonywanie na dole kodu („głównego linku”) i sprawdza, czy potrzebuje czegoś wyższego: rozpoznaje komendę do kwadratu i pośrednio dba o dane wejściowe i wyjściowe.
Pip wykonuje górną linię, podnosząc do kwadratu (domyślnie odczytany z linii cmd) var a i domyślnie drukuje to. Dolna linia jest ignorowana.
PRTaVS.
Uzyskaj kwadrat liczby w języku Wolfram i uzyskaj pierwiastek kwadratowy w PHP;
n^2
echo sqrt(_GET["n"]);
Pierwsza linia to język Wolfram. Po pierwsze, jesteś tym, który zmienia nw pasku wyszukiwania w Wolfram Alpha, więc kod jest również wejściem. Następnie wygeneruje odpowiedź po naciśnięciu Enter
n^2
Druga linia to PHP, Pobiera pierwiastek kwadratowy z n, który należy wprowadzić w pasku adresu (np. Ppcg.php.net?n=213, gdzie 213 jest wartością n)
echo sqrt($_GET["n"]);
p=^4 :
bc<<<"sqrt($1)$p"Na komputerze Mac shjest bashuruchomiony w trybie POSIX i w tym przypadku, jak na https://www.gnu.org/software/bash/manual/html_node/Bash-POSIX-Mode.html :
Instrukcje przypisania poprzedzające specjalne wbudowane POSIX pozostają w środowisku powłoki po zakończeniu wbudowanego
Zatem dla shzmiennej zmienna pma wartość ^4po :uruchomieniu, ale dla bashzmiennej pma tę wartość tylko podczas: uruchomienia, a następnie jest pusta.
Będąc nadal naprawdę bashpod przykryciem, niektóre bashizmy, takie jak<<< tustringi, nadal działają zarówno w przypadku bash, jak i sh.
Na Ubuntu 16.01 shjest dowiązaniem symbolicznym do dash, które nie robi <<<ciągów znaków. Mamy więc zamiast tego:
p=^4 :
echo "sqrt($1)$p"|bcTen program wyrównuje dane wejściowe w Kardynale i pobiera pierwiastek kwadratowy w Oktawie
%:=t.
disp(sqrt(input("")))
Tak więc% jest komentarzem jednowierszowym w Octave, więc po prostu pobiera dane i drukuje pierwiastek kwadratowy
disp(sqrt(input("")))
Aby program Kardynał nie napotkał błędu dzielenia przez zero i umarł, program
%:=t.
został przesunięty o spację, która jest ignorowana przez oba programy
Program rozpoczyna się od%
Otrzymuje dane wejściowe i przechowuje wartość jako aktywną:
Ustawia nieaktywną na równą aktywnej =
Mnoży aktywną przez nieaktywną t
Na koniec wyprowadza aktywną wartość.
<body onload=alert(<?=$x*$x.')>'.sqrt($x)?>
Dane wejściowe wyglądają następująco:
<?php $x = 10; ?>
Trochę samo wyjaśniające, ale czy to pasuje do zasad? Mój pierwszy kod do golfa :-)
alert(<?=$x*$x.')>'.sqrt($x)?)
Nie konkuruje, ponieważ:
＋iⓟ CGL jest technicznie poprawnym językiem. x=>x**2
//-₂
Proste: anonimowa funkcja strzałki, która zwraca pierwszy argument podniesiony do kwadratu. Nienazwany kod języka jest komentowany.
Non-breaking space przed pierwszą linią działa jak komentarz. Nie /ma operacji. W -drugim wierszu oznacza zmniejszenie aktualnego numeru stosu, który domyślnie wynosi 0. To ustawia go na -1, gdzie zapisywane są dane wejściowe. ₂Zastępuje pierwszy element w bieżącym stosie z jej pierwiastek kwadratowy, co jest teraz, gdzie wejście jest umieszczony. Domyślnie bieżący stos jest wyprowadzany, generując pierwiastek kwadratowy z danych wejściowych.