Napisz fragment kodu, funkcję, program ..., który jest zaciemniony w taki sposób, że na pierwszy rzut oka wygląda wyraźnie, że robi coś innego.

Na przykład: napisz trochę kodu, który dodaje dwie liczby, ale kiedy zapytasz kogoś „co to robi?”, Powie ci, że drukuje „Witaj, świecie!”.

Zasady

• Kod musi być czytelny dla kogoś, kto z grubsza zna język, którego używasz (unikaj wewnętrznego zaciemnionego języka, takiego jak APL, we własnym interesie).
• Kod musi zrobić coś nieoczekiwanego, czego czytelnik początkowo nie był w stanie przewidzieć.
• Gdy pytasz różnych czytelników, muszą mieć tę samą (błędną) opinię na temat tego, co robi kod.

Ocena

• Przeczytaj kody innych zawodników przez maksymalnie 10-20 sekund, aby dobrze zorientować się, co się tam dzieje.
• Dodaj komentarz na odpowiedź mówiąc, co myślę kod robi. Jeśli odpowiedź, którą chcesz udzielić, już tam jest, po prostu daj +1 komentarzowi. (jeśli przegapisz tę odpowiedź i dodasz kolejny komentarz, nie martw się, nie będzie liczony jako kolejna odpowiedź).
• Punkty będą oczekiwane w ten sposób: ( maxFalseOpinion- goodGuess) / totalOpinion(patrz przykład poniżej).
• Oceń innych zawodników fair play i nie komentuj własnego kodu.
• Dodaj tylko przydatne komentarze. Unikaj „Nie wiem” i „Dobry!”, Nie są brane pod uwagę przy ocenie, ale to kod, a nie oceny, muszą być zaciemnione.

Przykład oceny

Fragment dodaje dwie liczby. Komentarze mówią:

(3) Wyświetla „Witaj, świecie!”
(1) Odejmuje 2 liczby.
(2) Dodaje 2 liczby.

Całkowita liczba punktów to maksymalna liczba opinii (3) - liczba dobrych zgadnięć (2) podzielona przez całkowitą liczbę zgadnięć (3 + 1 + 2 = 6). Wynik: (3 - 2) / 6 = 1/6 = 16,67% .

WIĘCEJ INFORMACJI O PUNKTACH

Wydaje się, że ludzie mają problemy z ustaleniem punktów.

Oto idealny wynik:

printf('Hello World');

komentarze:
Wyświetla liczbę kliknięć przycisku. (17 komentarzy).
RAZEM: 17 komentarzy

Wynik: (17-0) / 17 = 1 = 100%

Oto kiepski wynik:

printf('Hello World');

komentarze:
Drukuje „Hello World”. (13 komentarzy).
RAZEM: 13 komentarzy

Wynik: (0–13) / 13 = -1 = -100%

Oto niezły wynik:

printf('Hello World');

komentarze:
wypisuje nazwę użytkownika. (2 komentarze).
Wyświetla aktualny czas (15 komentarzy).
Zwraca to, co wpisałeś bez modyfikacji. (3 komentarze).
Drukuje „Hello World” (1 komentarz).
RAZEM: 21 komentarzy

Wynik: (15 - 1) / 21 = 0,6666 = 66,67%
Wyjaśnianie:
15 to główne przypuszczenie, co ludzie mówią najczęściej. 1 to poprawna liczba domysłów. 21 to suma wszystkich komentarzy.

JavaScript

var а;
a = 1;
а++;
alert( a );

Odpowiedź: Wyprowadza 1. Poniższe komentarze wyjaśniają to całkiem dobrze - są tutaj dwie różne zmienne, a - „LATIN SMALL LETTER A” i а - „CYRILLIC SMALL LETTER A” .

Była 1 poprawna odpowiedź, 50 osób uważało, że daje 2, a przy 52 odpowiedziach wynik wynosi (50 - 1) / 52 = 49/52 = 94,23%

C, wynik 33,3%

#include <stdio.h>
int main(int ac, char **av) {
        const char *arg = av[1];
        #define valid_ch(ch) (ch!='&' && ch!='\\')  // All valid except & and \
        while (*arg)
        {
                if (valid_ch(*arg)) putchar(*arg);
                arg++;
        }
        puts("");
        return 0;
}

Biegać ./prog 'Hello & goodbye, world!'

Wynik

Prawidłowa odpowiedź to H\n( whilejest częścią komentarza, ponieważ wiersz kończy się na \, więc nie ma pętli), podanej przez 6 osób.
Najpopularniejszym błędem było Hello goodbye, world\n25 osób.
(25–6) / 57 = 33,3%.
Podziękowania dla Oliviera Dulaca za kłopoty z obliczeniami.

Pyton

a = []
for i in range(10):
    a.append(i * ++i)
for a[i] in a: 
    print(a[i])

Ocena

1. Dobra odpowiedź: drukuje 0 1 4 9 16 25 36 49 64 64, każdy numer w jednym wierszu.

2. Wyjaśnienie: Pomimo, że nikt nie otrzymał właściwej odpowiedzi, uważam to za nieudaną próbę, ponieważ nikt nie popełnił błędu, który zamierzałem. (Dodam prawdziwe wyjaśnienie później, jeśli nikt inny tego nie zrobi).

3. Liczba dobrych odpowiedzi: 0

4. Liczba osób z tą samą błędną odpowiedzią: 7

5. Całkowita liczba odpowiedzi: 11

6. Wynik: 63,64% (w zaokrągleniu do dwóch miejsc po przecinku)

Wyjaśnienie

Najpierw atworzona jest lista wypełniona wartościami i * ++i. W ++Pythonie nie ma operatora, ale istnieje +operator jednoargumentowy , który nie robi nic dla liczb całkowitych, a zastosowanie go dwa razy nadal nic nie robi. aZawiera więc kwadraty liczb całkowitych od 0do 9.

Postawiłem to ++na odwagę i miałem nadzieję, że większość wyborców pójdzie dalej, myśląc, że znaleźli pułapkę i wpadli w prawdziwą pułapkę. Nie wyszło. Niektórzy uważali, że ++to błąd składniowy, a inni wciąż szukali pułapki.

Pułapka Pułapka była na drugim miejscu dla pętli:

for a[i] in a: 
    print(a[i])

Byłem pewien, że większość ludzi pomyśli, że to wypisuje wszystkie a[i], tj. 0 1 4 9 16 25 36 49 64 81Każdy numer w jednej linii. To właśnie dostajesz z tą odmianą, na przykład:

for x in a: 
    print(x)

xma przypisane wartości a, a następnie xjest drukowane. W pierwszej wersji a[i]ma przypisane wartości a, a następnie a[i]jest drukowany. Różnica polega na tym, że w naszym przypadku mamy i == 9, a zatem wartość a[9]zmienia się za każdym razem za pośrednictwem pętli. Kiedy w końcu a[9]zostanie wydrukowany, ma wartość a[8]i dlatego 64jest drukowany ponownie.

JavaScript , wynik -100%

Nie wymyśliłem tego, zrobił to Gary Bernhardt, ale jest to jeden z moich ulubionych

alert(Array(16).join("wat?" - 1)+", BATMAN!")

Python, -54,8%

Odpowiedź: Podnosi SyntaxError: not a chance

from __future__ import braces

if (input() > 0) {
print 'You entered a positive number';
}
else {
print 'You didn\'t enter a positive number';
}

• Dobre domysły: 24
• Te same złe domysły: 7
• Łączna liczba domysłów: 31

Wyjaśnienie:

from __future__ import bracesjest jednym z pisanek w Pythonie. Ma to być żart, mówiąc, że Python nigdy nie użyje nawiasów klamrowych do określania zakresu w przyszłości.

Perl, 26,67%

Wyniki:

To drukuje: „Jestem ambiwalentny, jeśli chodzi o mówienie czegokolwiek”.

my $num1,$num2 = @_;brakuje nawiasów. Dlatego jest to równoważne z my $num1; $num2 = @_;. $num1niczego się nie ustawia.

Zatem $num1nigdy nie jest większa niż zero. Trochę o tajnym świecie ryb ukrytym poza ekranem jest, bodaj, czerwony śledź, więc ludzie myślą, że znaleźli „sztuczkę”.

Co więcej, operator trójskładnikowy jest wartością Per w Perlu: w 1 ? $a = 1 : $b = 2rzeczywistości oznacza (1 ? $a = 1 : $b) = 2. Który środek ($a = 1) = 2jest oceniany, ustawiając $ana 2. Wbrew pozorom drugi ciąg jest przypisany do $num1.

Jeśli się zastanawiasz, //to operator zdefiniowany lub. Jeśli zmienna podrzędna zwróci niezdefiniowaną wartość, łańcuch "Stuff did not happen."zostanie wydrukowany. Ale tak się nie dzieje. To było po prostu dać ludziom inną opcję.

Punktacja:

Całkowicie prawidłowe: 5

Łączna liczba domysłów: 30

Wynik: (13-5) / 30 = 26,67%

no warnings;
no strict;
no feature;
no 5.16;
no Carp;

sub do_mysterious_stuff
{
    my $num1,$num2 = @_;               

    if ($num1 > 0)
    {                                                                                                                  eval q; $num1="This is a secret fish world. Carp cannot be repressed!" or
       $num1 = "Hello, world!";
    }
    else
    {
        $num2 > 0 ? 
            $num1 = "What's up, world?": 
            $num2 = "I am ambivalent about saying anything at all.";
    }

    return $num1;
}

print do_mysterious_stuff(1,1) //"Stuff did not happen.";

PHP 52%

  $arg = 'T';
  $vehicle = ( ( $arg == 'B' ) ? 'bus' :
               ( $arg == 'A' ) ? 'airplane' :
               ( $arg == 'T' ) ? 'train' :
               ( $arg == 'C' ) ? 'car' :
               ( $arg == 'H' ) ? 'horse' :
               'feet' );
  echo $vehicle;

(Skopiowano dosłownie z stąd )

Wyjaśnienie i wynik

Prawidłowa odpowiedź to koń . To nie jest sztuczka ani sztuczka. Dziwnie, w ten sposób definiuje się trójskładnikowy operator w PHP.
3 wybrałem poprawną odpowiedź: koń ,
16 osób wybrało pociąg, który jest poprawny w dosłownie każdym innym wymyślonym języku, z wyjątkiem PHP. Łącznie
25 odpowiedzi, co daje wynik (16–3) / 25 = 52%

C ++ 28,9%

#include <iostream>

using namespace std;

void print( void ) {
  static int times = 0;

  switch( times ) {
  case 0:
     cout << "Hello";
     break;
  case 1:
     cout << "World";
     break;
  default:
     cout << "Goodbye";
     break;
  }
  times++;
}

int main(int cout, char* argv[]) {

  print();
  cout << '\n';
  print();
}

Rozwiązanie

Celem tego kodu jest nakłonienie użytkownika do myślenia, że ​​między wierszami „Witaj” i „Świat” zostanie wydrukowany znak nowej linii. Zauważ, że pierwszy parametr main ma nazwę cout. Ponieważ w zakresie main cout jest liczbą całkowitą, operator << faktycznie wykonuje operację przesunięcia w lewo z parametrem „\ n”, zamiast wypisywać nowy wiersz. Funkcja drukowania ma głównie na celu oderwanie się od parametrów wejściowych w main, ale także umożliwienie użycia std :: cout bez dodawania prefiksu przestrzeni nazw.

Wynik

Dzięki uprzejmości Alvina Wonga

• Łącznie 38 odpowiedzi:
• 12 myśli HelloWorld (biorąc pod uwagę, że minitech i zeel są takie same)
• 23 myśli Hello\nworld 3 myślałem o czymś innym.
• Wynik to (23–12) / 38 = 28,9%

Rubin, 100%

display = lambda { puts "Hello, world!" }
display()

Poprawna odpowiedź:

Drukuje „główny” bez nowej linii. Objaśnienie: W Ruby nie można wywoływać lambda przy użyciu normalnej składni nawiasów. Zamiast tego display () jest interpretowany jako wbudowana metoda, którą wszystkie obiekty mają: o.display drukuje o.to_s na standardowe wyjście. Metody wywoływane bez obiektu są interpretowane jako metody „main”, obiektu zawierającego moduł jądra.

Wynik: 3 z tej samej błędnej odpowiedzi, brak innych odpowiedzi.

Python, -28,13%

x = 0
while x < 10:
    if (x%2)==0: x += 2
else: x += 1

print x

Drukuje się, 11ponieważ elseblok należący do whilejest wykonywany po wyjściu z pętli.

• Maksymalna liczba fałszywych domysłów: 8
• Prawidłowe domysły: 17
• Całkowita liczba domysłów: 8 + 17 + 7 = 32

Wynik: (8-17) / 32 = -28,13%

Python: Ocena: -27%

name = "Robin"
seek = "Seek and find holy grail"
favorite_color = "blue"

from os import *

print "What is your name: %s" % name
print "What is your quest: %s" % seek
print "What is your favorite color: %s" % favorite_color

Program drukuje:

What is your name: <value of os.name> 
What is your quest: Seek and find holy grail
What is your favorite color: blue

Ocena: Wszystkie opinie: 22 12 poprawne 3 + 1 + 6 błędne [w przypadku odpowiedzi Bakuiru powiedziałbym, że było blisko, ale wciąż niepoprawne, ponieważ nazwa os jest ciągiem (nazwa os.uname jest funkcją)]

Ocena oparta na tym założeniu i moim zrozumieniu systemu oceny: maksymalna zła = 6 poprawna = 12 ocena = (6-12) / 22 = -27%

Pyton

import sys

class TwoPlusTwoIsFive(object):
  def __bool__(self):
    if 2 + 2 == 5:
      return True
    else:
      return False

two_plus_two_is_five = TwoPlusTwoIsFive()

if two_plus_two_is_five:
  print('{} is company'.format(sys.version[0]))
else:
  print('{} is a crowd'.format(sys.version[0]))

edytować:

wynik (8-1) / 9 == 77,7%

poprawne wyjście to „2 is company” na python 2, „3 is a crow” na python 3.

JavaScript, -46,7%

var getResult = function(n, notReadyYet) {
    alert("Calculating results...");
    if (notReadyYet) {
        setTimeout(getResult, 100, n);
    } else {
        sayResult(n);
    }
    return arguments.callee;
}

var sayResult = function(n) {
    if (n >= 10) {
        alert("That's a big number!");
    }
    if (n < 10) {
        alert("That's a small number.");
    }
    return n;
}

(function() {
    var input = parseInt(prompt("Please enter a number:"));
    var result = getResult(input, true);
    return result;
})();

Możesz go uruchomić tutaj gdy będziesz gotowy (zgadnij najpierw!). Jeśli przewiniesz wystarczająco daleko w panelu JS, zobaczysz kod z krótkim objaśnieniem.

Poprawna odpowiedź:

Po poproszeniu użytkownika o wpisanie numeru, wejdzie on w nieskończoną pętlę i wyświetli ostrzeżenie „Obliczanie wyników ...” aż do przekroczenia maksymalnego rozmiaru stosu wywołań (chociaż przykład jsfiddle zatrzyma się po około 20 razy). Jeśli jednak średnik zostanie umieszczony po nawiasie zamykającym funkcji sayResult, będzie działał jak mgibsonbr opisany w komentarzach.

Punktacja:

• Dobre odpowiedzi: 9
• Najpopularniejsze fałszywe opinie: 2
• Wszystkie odpowiedzi: 15

JavaScript

var a = [];
a.push( "Hello" );
a.concat( [ ", ", "world", "!" ] );
alert( a.join("") )

Odpowiedź: OstrzegaHello . concatSposób nie modyfikuje tablicę - to zwraca tablicę, która zawiera konkatenacji tablicy to wezwał i innych dostarczonych argumentów.

15 poprawnych, 26 błędnych, 41 odpowiedzi ogółem, a wynik to (26-15) / 41 = 11/41 = 26,83%

Python 33,3%

def Test():
    False = True
    True = False
    if False:
        return False
    elif True:
        return True
    else:
        return None

a = Test()
print a

Uwaga: Załóżmy, że jest to Python 2.x, a nie Python 3.

Po uruchomieniu kod wygenerował UnboundLocalError: local variable 'True' referenced before assignment.

Jawa

public class Puzzle {

    public static void main(String[] args) {
        String out = "Some ungodly gibberish";
        //char x = \u000a; out = out + " and then some more. ";
        System.out.println(out);
    }
}

Pierwsza próba codegolfa ...

dobra odpowiedź: drukuje Some ungodly gibberish and then some more. i nowa linia

Ocena:

• Maksymalna liczba domysłów 6
• Całkowita liczba domysłów 11
• liczba poprawnych domysłów 5 (0, jeśli jesteś w trybie pedanitc)

Wynik: 9% (55% w trybie pedantycznym)

C # 62,5%

int sum=0;
List<Task> threads = new List<Task>();
for (int i=1; i<=10; i++) {
  Task adder = new Task( ()=> sum += i );
  threads.Add( adder );
  adder.Start();
}
foreach (var t in threads ) { 
  t.Wait();
}
Console.WriteLine("Sum of all numbers in 1..10 is: "+sum);

To jest mój pierwszy golfowy kod.

Prawidłowa odpowiedź brzmiała: „coś między 55 a 110”. Dzieje się tak, ponieważ za każdym razem, gdy wykonywana jest instrukcja „sum + = i”, użyje bieżącej wartości i. Ten kod może nawet zostać wykonany po zakończeniu pętli for , w którym to punkcie ma wartość 11. To daje najwyższą możliwą wartość 110 (i możesz się upewnić, że ją zobaczysz, jeśli spowolnisz lambda podczas testowania). Najmniejszą możliwą wartością jest suma (1..10), która wynosi 55.

• Dobre odpowiedzi: 0
• Tylko w przybliżeniu dobre odpowiedzi: 5
• Liczba wyborów najpopularniejszej odpowiedzi: 5
• Wszystkie odpowiedzi: 8

wynik: ściśle mówiąc, nikt nie miał racji, więc wynik powinien wynosić (5-0) / 8 = 62,5%. Jeśli chcemy policzyć „w przybliżeniu dobrą” jako prawidłową odpowiedź, wynik wynosi (5–5) / 8 = 0%

Python, -83,3%

Odpowiedź: Drukuje, a < bjeśli dane wejściowe są równe, a = bjeśli pierwszy jest większy, a a > bdrugi jest większy.

a = input()
b = input()
print 'a', '<=>'[cmp(a, b)], 'b'

• Dobre domysły: 11
• Te same złe domysły: 1
• Łączna liczba domysłów: 12

Wyjaśnienie:

cmp(a, b)zwraca, 0jeśli oba argumenty są równe, 1jeśli pierwszy jest większy, a -1pierwszy jest mniejszy, dlatego drukowany jest niewłaściwy symbol porównania.

PHP, 100%

Po raz pierwszy wysyłając wiadomość do kodu, mam nadzieję, że nie jest tak źle.

function word_to_num($word) {
 switch ($word) {
  case "one":
   return 1;
  case "two":
   return 2;
  case "three":
   return 3;
  default:
   return "error";
 }
}
function print_word($num) {
 switch ($num) {
  case 1:
   print "hello";
   break;
  case 2:
   print "world";
   break;
  case "error":
  default:
   print " ";
  }
}

$words = array("one", 0, "two");
foreach ($words as $word) {
 $result = word_to_num($word);
 print_word($result);
}

poprawne wyjście to „hellohelloworld”

wynik to (10 - 0) / 10 = 1 = 100%

Perl: 100% (4-0) / 4

print (1 + 2) * 3, "\n"; 
#

Ten program wypisuje „3” bez nowej linii. Perl analizuje tę instrukcję jako

((print (1+2)) * 3, "\n")

więc tylko (1+2)argument jest przekazywany jako argument do print.

DO#

static void Main(string[] args)
{
     Console.WriteLine('H' + 'e' + 'l' + 'l' + 'o');
     Console.ReadLine();
}

CPython

if 'Hello' + 'World' is 'HelloWorld':
  print 'Hello'
if 'Hello' + 'World!' is 'HelloWorld!':
  print 'World!'

poprawne wyjście to „Hello”

wynik (14-3) / 19 == 57,9%

C (wynik: 4,45%)

Dobre domysły: 7
Maksymalna liczba błędnych domysłów: 6 + 2 = 8
Suma domysłów: 6 + 7 + 3 + 2 + 4 = 22

Rozwiązanie: ??/ to trójgranica dla \, więc nowa linia jest usuwana, a scanflinia jest komentowana. Dlatego program działa wiecznie, drukując Guess a number between 1 and 10:. Komentarze są cytatem z Mozarta (via fortune).

// Why not?/
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <time.h>

// What?/
int main(int argc, char** argv)
{
    // Why not?/
    int number;

    // Why should I not send it?/
    srand(time(NULL));

    while(1)
    {
        // Why should I not dispatch it?/
        printf("Guess a number between 1 and 10: ");

        // Why not??/
        scanf("%d", &number);

        // Strange! I don't know why I shouldn't/
        if(number == rand() % 10 + 1)
        {
            // Well, then/
            printf("You guessed right!\n");
            // You will do me this favor./
            exit(0);
        }
    }
}

Spoiler, jak skompilować i uruchomić:

gcc test.c -trigrafia

Jawa

public class Test {
    public static void main(String[] args) {
        String fmt = "%s - %04d\n";
        System.out.println(fmt.format("Padded value: ", 0x0c));
    }
}

Odpowiedź

Drukuje Padded value:(z nową linią).

formatMetoda String polega na tym static, że format jest przekazywany jako pierwszy parametr. Tj. Powyższe połączenie jest równoważne z:

        System.out.println(String.format("Padded value: ", 0x0c));

Liczba dobrych odpowiedzi: 2 Błędne odpowiedzi: 9

Wynik : (9-2) / 11 = 63%

do

#include <stdio.h>
#define SIX  1+5
#define NINE 8+1

int main()
{
    printf("%d\n", SIX * NINE);
}

Wynik = (3-16) / 19 == -68,4%

Nie zapomnij swojego ręcznika.

C ++

#include <cstdio>

int main()
{
    int f;

    f or (f = 0, f < 1000, ++f,
        printf("H ello world !\n"));

    return 0;
}

Wynik = (1 - 6) / 7 = -0,71428571428571 = -71,428571428571%

JavaScript

var x = 0;
var y = !x * 4;
var z = !y;
alert("Z = "+z);

Pyton

def greeting():
  try:
    return 'Hello World'
  finally:
    return 'HELL0 W0RLD'

print greeting().lower()

poprawne wyjście to „hell0 w0rld”

wynik (8-14) / 22 == -27,3%

R: 100%

Nie tak pomysłowe, ale może zaintrygować niektórych ludzi:

sum(data.frame(rep(1,10),stringAsFactors=TRUE))

Jak myślisz, jaki jest wynik?

Edytuj :

Odpowiedź brzmiała 20. Z powodu braku sw stringAsFactors(zamiast stringsAsFactors) argument nie jest rozpoznawany, więc funkcja tworzy nową kolumnę o nazwie stringAsFactors. Ze względu na recykling wektorów kolumna zawiera 10 razy, TRUEktóre są konwertowane na 1s w sumie, stąd w sumie 20, a nie 10.

Ta odpowiedź nie została podana w komentarzach. Podano 3 odpowiedzi (wszystkie mówią 10mniej więcej). Stąd wynik 100%, jak sądzę.

Tcl

Zainspirowany przez ugoren

foreach c [split [lindex $argv 0] {}] {
    # Don't print the invalid chars & and \
    if {$c in "& \\"} {continue}
    puts -nonewline $c
}

Przepraszam, zapomniałem przykładowego ciągu. Ok, uruchom jako

./charfilter.tcl „Witaj i do widzenia, świecie!”

Edytuj właściwe rozwiązanie: W ogóle nie filtruje. ( 6x )
Maksymalna zła odpowiedź: 4x
Całkowita liczba odpowiedzi: 10
Wynik: -0,2