Wkład:

Niepusta sekwencja liczb całkowitych większych niż zero, których długość jest większa niż 1.

Wydajność:

Największy iloczyn wszystkich elementów najdłuższego podsekwencji między minimum i maksimum elementów sekwencji łącznie z nimi samymi.

Uwaga:

Ponieważ elementy minimalne i maksymalne mogą być powtarzane, to do określonej odpowiedzi niezbędnej do znalezienia najdłuższej możliwej podsekwencji, na której jednym końcu jest minimum, a na drugim końcu maksymalne elementy sekwencji. Jeśli istnieje wiele najdłuższych podsekwencji, wybierz podciąg z największym produktem.

Przykłady:

Pierwszy przykład:

Wkład: [5, 7, 3, 2, 1, 2, 2, 7, 5]

Wydajność: 42

Objaśnienie: min == 1, max == 7. Istnieją 2 możliwe podciągi z min i max na końcach: [1, 2, 2, 7]i [7, 3, 2, 1]. Ich długość jest równa, więc porównując produkty: 7*3*2*1 == 42i 1*2*2*7 == 28. Ponieważ 42 >= 28, odpowiedź: 42.

Drugi przykład:

Wkład: [1, 2, 2, 2, 4, 3, 3, 1]

Wydajność: 32

Objaśnienie: min == 1, max == 4. 2 podsekwencje: [1, 2, 2, 2, 4]i [4, 3, 3, 1]. Długość [1, 2, 2, 2, 4]jest większa niż długość [4, 3, 3, 1]. produkt: 1*2*2*2*4 == 32=> odpowiedź brzmi 32.

Przykład 3d:

Wkład: [1, 2, 3, 4, 3, 3, 1]

Wydajność: 36

Krótkie wyjaśnienie: min == 1, max == 4. 2 podsekwencje: [1, 2, 3, 4]i [4, 3, 3, 1]. 1*2*3*4 == 24, 4*3*3*1 == 36, 36 >= 24=> Odpowiedź jest36 .

Czwarty przykład:

Wkład: [2, 2, 2]

Wydajność: 8

Objaśnienie: min == 2, max == 2. 2 różne podsekwencje: [2, 2]i [2, 2, 2]. Długość [2, 2, 2]jest większa niż długość [2, 2]. produkt: 2*2*2 == 8=> odpowiedź brzmi 8.

Więcej (losowych) przykładów:

>>>[7, 2, 3, 6, 8, 6, 2, 5, 4, 3]
288
>>>[3, 3, 8, 9, 1, 7, 7, 2, 2, 4]
9
>>>[3, 2, 6, 5, 4, 1, 8, 8, 7, 9]
4032
>>>[7, 4, 2, 8, 8, 3, 9, 9, 5, 6]
31104

Sprawdź swoje rozwiązanie:

Oto lambda Python 3 (788 bajtów) , która spełnia wymagania tego zadania:

lambda O: __import__('functools').reduce(__import__('operator').mul,O[[[slice(O.index(max(O)),len(O)-1-O[::-1].index(min(O))+1),slice(O.index(min(O)),(len(O)-1-O[::-1].index(max(O)))+1)][__import__('functools').reduce(__import__('operator').mul,O[O.index(min(O)):(len(O)-1-O[::-1].index(max(O)))+1],1)>=__import__('functools').reduce(__import__('operator').mul,O[O.index(max(O)):len(O)-1-O[::-1].index(min(O))+1],1)],slice(O.index(min(O)),(len(O)-1-O[::-1].index(max(O)))+1),slice(O.index(max(O)),len(O)-1-O[::-1].index(min(O))+1)][(len(range(O.index(min(O)),(len(O)-1-O[::-1].index(max(O)))+1))>len(range(O.index(max(O)),len(O)-1-O[::-1].index(min(O))+1)))-(len(range(O.index(min(O)),(len(O)-1-O[::-1].index(max(O)))+1))<len(range(O.index(max(O)),len(O)-1-O[::-1].index(min(O))+1)))]],1)

Zwycięzca:

Najkrótsze rozwiązanie wygra. Wszystkie języki programowania są akceptowane.

PS: Będę zadowolony z wyjaśnień dotyczących twoich rozwiązań

Galaretka , 14 bajtów

.ịạ/;L;P
ẆÇ€ṀṪ

Wypróbuj online!

Jak to działa

ẆÇ€ṀṪ     Main link. Argument: A (array)

Ẇ         Window; generate all substrings of A.
 ǀ       Map the helper link over the substrings.
   Ṁ      Take the maximum.
    Ṫ     Tail; select the last element.


.ịạ/;L;P  Helper link. Argument: S (array / substring)

.ị        At-index 0.5; select the last and first element of S.
  ạ/      Reduce by absolute difference.
    ;L    Append the length of S.
      ;P  Append the product of S.

Galaretka , 15 bajtów

NMpMr/€LÐṀịµP€Ṁ

TryItOnline!

W jaki sposób?

NMpMr/€LÐṀịµP€Ṁ - Main link: list of integers, L
           µ    - links to the left as a monadic chain with argument L
N               - negate elements of L
 M              - indexes of maximal elements (i.e. indexes of minimal elements of L)
   M            - indexes of maximal elements of L
  p             - Cartesian product of the min and max indexes
     /€         - reduce each list (all of which are pairs) with the dyad:
    r           -     range(a,b)  (note if a>b this is [a,a-1,...,b])
        ÐṀ      - filter keeping those with maximal
       L        -     length
          ị     - index into L (vectorises)   (get the values)
            P€  - product of a list for €ach
              Ṁ - maximum

Perl 6 , 108 bajtów

{max ([*] $_ for .[.grep(+.max(+*)) with (for .min,.max,.max,.min {.first($^a,:k).. .first($^b,:k,:end)})])}

R, 146 bajtów

z=apply(expand.grid(which(max(x<-scan())==x),which(min(x)==x)),1,function(y)c(prod(x[y[1]:y[2]]),abs(diff(y))));max(z[1,which(z[2,]==max(z[2,]))])

Trudne wyzwanie ze względu na wymaganą długość. Również denerwujące, ponieważ potencjalnie użyteczne wbudowane narzędzie which.maxzwraca indeks pierwszego napotkanego maksimum, co zmusza mnie do użycia which(max(x)==x)zamiast tego ... 3 razy. No cóż...

Czytelny:

x <- scan()

maxs <- which(max(x)==x)
mins <- which(min(x)==x)
q <- expand.grid(maxs,mins)
z <- apply(q,1,function(y){
  c(prod(x[y[1]:y[2]]), abs(diff(y)))
  })

max(z[1, which(z[2, ]==max(z[2, ]))])

PHP, 189 173 166 bajtów

<?foreach($a=$_GET[a]as$p=>$b)foreach($a as$q=>$c)$b>min($a)|$c<max($a)?:$r[$d=abs($p-$q)+1]=array_product(array_slice($a,min($p,$q),$d));ksort($r);echo max(end($r));

podobnie leniwy, ale o 33 bajty krótszy (musiał dodać 10 bajtów, aby zmienić fragment kodu w program):

1. Pętla $p/$bi $q/$cprzez tablicę; jeśli $b==mini $c==max,
   dodaj produkt podsekwencji do$r[sub-sequence length]
2. Sortuj $rwedług kluczy.
3. Wydrukuj maksymalną wartość ostatniego elementu.

Wywołaj w przeglądarce tablicę jako parametr GET a.
Przykład:script.php?a[]=5&a[]=7&a[]=3&a[]=2&a[]=1&a[]=2&a[]=2&a[]=7&a[]=5

Mathematica, 122 bajty

(g=#;Sort[{#.{-1,1},Times@@Take[g,#]}&/@Sort/@Join@@Outer[List,Sequence@@(Union@@Position[g,#@g]&/@{Max,Min})]][[-1,-1]])&

Zaskoczony, jak długo to się skończyło. Najpierw generuje iloczyn kartezjański wyglądu minimów i maksimów (zgodnie z odpowiedzią Jelly'ego Allana ), a następnie oblicza długości tych serii i ich produktów, a następnie wybiera odpowiedni, biorąc ostatni element posortowanych wyników.

JavaScript, 187 bajtów

f=
(l,M=Math,a=M.min(...l),z=M.max(...l),r=(m,n)=>[eval(l.slice(b=l.indexOf(m),c=l.lastIndexOf(n)+1).join`*`),M.abs(b-c)])=>(u=r(a,z),v=r(z,a),u[1]>v[1]?u[0]:v[1]>u[1]?v[0]:M.max(v[0],u[0]))


console.log([
  [5, 7, 3, 2, 1, 2, 2, 7, 5],
  [1, 2, 2, 2, 4, 3, 3, 1],
  [1, 2, 3, 4, 3, 3, 1],
  [2, 2, 2],
  [7, 2, 3, 6, 8, 6, 2, 5, 4, 3],
  [3, 3, 8, 9, 1, 7, 7, 2, 2, 4],
  [3, 2, 6, 5, 4, 1, 8, 8, 7, 9],
  [7, 4, 2, 8, 8, 3, 9, 9, 5, 6]
].map(a=>`[${a}] => ${f(a)}`).join`
`)