Kiedy i dlaczego wynaleziono en passant?

Poza roszowaniem jedynym „dziwnym” ruchem, jaki szachy mogą kiedykolwiek wykonać, jest en passant . Wydaje mi się trochę dziwne, że ktoś pomyślał, że tak „inny” ruch był tak ważny, aby uwzględnić go w legalnych ruchach. Kiedy i dlaczego to się stało?

Z Wikipedii :

Umożliwienie przechwytywania w sposób pasywny jest jedną z ostatnich poważnych zmian zasad w szachach europejskich, które nastąpiły między 1200 a 1600, wraz z wprowadzeniem pierwszego ruchu o dwa pola dla pionków, roszowania oraz nieograniczonego zasięgu dla królowych i biskupów (Davidson 1949 : 14,16,57). Hiszpański mistrz Ruy López de Segura ustanawia regułę w swojej książce Libro de la invencion liberal y arte del juego del axedrez (Golombek 1977: 108). W większości miejsc zasada en passant została przyjęta, gdy tylko reguła zezwala pionkowi na przesunięcie się o dwa pola w pierwszym ruchu, ale nie została powszechnie zaakceptowana, dopóki zasady włoskie nie zostały zmienione w 1880 r. (Hooper i Whyld 1992: 124–25) .

Motywacją en passant było uniemożliwienie nowemu dodanemu pierwszemu ruchowi o dwa pola pionkom umożliwienia pionkowi uchwycenia się przez pionka wroga. W szczególności reguła pozwala pionkowi na piątej pozycji gracza na złapanie pionka przeciwnika na sąsiednim pliku, który przesuwa się o dwa pola w pierwszym ruchu, tak jakby przesunął tylko jeden kwadrat (Davidson 1949: 16). Azjatyckie warianty szachowe, z powodu ich oddzielenia od szachów europejskich przed tym okresem, nie zawierają żadnego z tych ruchów.

Obecnie dostępne odpowiedzi nie wyjaśniają w pełni motywacji tej reguły. Jedna odpowiedź zacytowała ten fragment Wikipedii:

Motywacją en passant było uniemożliwienie nowemu dodanemu pierwszemu ruchowi o dwa pola pionkom umożliwienia pionkowi uchwycenia się przez pionka wroga.

To prawda, ale nie do końca dociera do sedna sprawy: przekazywane pionki są niezwykle potężne. Przekazany pionek to pionek, którego pionek przeciwny nigdy nie może być zablokowany ani schwytany. Wszystkie pozostałe są równe, jeśli jedna strona ma przełożonego pionka, a druga nie, zwykle wygrywa.

Rozważ tę strukturę pionków:

Biały ma przekazany pionek w pliku elektronicznym, ponieważ nie ma czarnych pionków, które mogłyby powstrzymać go przed osiągnięciem ósmej rangi i kolejkowania. Czarne będą musiały polegać na swoich innych pionkach (nie pokazano na zdjęciu), aby powstrzymać pionka przed kolejowaniem, co oznacza, że ​​te pionki nie będą dostępne do robienia czegokolwiek innego.

Z drugiej strony pionek czarnego nie jest pionkiem przekazanym, ponieważ pionek pionowy białego ostatecznie go złapie, jeśli spróbuje królować. Oznacza to, że pionki bieli nie zostaną przywiązane, próbując zatrzymać pionka G.

Teraz spójrz na pionka czarnego. To nie jest pionek przekazany, ponieważ musi przejść obok pionka b, zanim będzie mógł królować. Gdyby jednak pionek a mógł przejść o dwa pola do przodu, a zasada en passant nie istniałaby, byłby to pionek przekazany, ponieważ czarny mógłby przesunąć go do a5 bez schwytania. Ale skoro reguła en passant istnieje, próba tego byłaby strasznym błędem, ponieważ biały przechwyciłby pionka en passant i nagle biały miałby przełożonego pionka na kartotece.

Zasadniczo zasada en passant pozwala ci przesunąć pionka do piątej rangi bez obawy, że przeciwnik ominie go pionkiem, przesuwając się o dwa pola.

W „prawdziwej” wojnie, jeśli jedna armia poruszy jednostkę sąsiadującą z armią wroga, prawdopodobnie sprowokuje „powrót” armii wroga. W szachach ten „ogień” wyraża się poprzez chwytanie.

En passant to rekompensata za to, że pionek może przejść o dwa pola w pierwszym ruchu. Jednostka, która maszerowała w „podwójnym czasie” prawdopodobnie odpocząłaby po połowie podróży, a następnie wznowiła marsz do celu.

Załóżmy więc, że pionek przemierza jeden kwadrat, odpoczywa, a następnie próbuje zakończyć swój marsz na drugi kwadrat. Ale jeśli na sąsiednim pliku znajduje się pionek wroga, pionek ten może rozpocząć „pojedynek” z pionkiem maszerującym, gdy spoczywa. Doprowadziłoby to do przechwytywania pasywnego.