Skuteczność systemu odstępu powtórzeń (SRS) do zapamiętywania wzorców taktycznych w celu uzyskania długoterminowych umiejętności?

Po przeczytaniu artykułu 400 punktów Micheala de Mazy w 400 dni i pracy „ Trening w szachach: podejście naukowe” autorstwa Gobeta i Jansena doszedłem do wniosku, że skuteczny wzrost umiejętności szachowych dla graczy poniżej oceny klasy A (<1900) musi pochodzić z równego wzrostu umiejętności taktycznych. Jest to dość dobrze znane w społeczności szachowej, a większość ludzi, zapytanych, jak poprawić, wskaże taktykę.

Gdy zaakceptujemy ideę taktyki, która jest podstawą amatorskiego (<1900) doskonalenia, staje się ona prostą kwestią metod, wyników i wydajności. W związku z tym większość szachistów szuka książek i stron internetowych, które oferują „łamigłówki szachowe”. Niektóre z bardziej popularnych stron internetowych, CTS (Chess Tactics Server) i ChessTempo, oferują losowe układanki, uporządkowane według trudności. Korzystając z tych stron internetowych przez większą część dwóch lat, jednym z głównych problemów, które znalazłem, jest utrata „ostrości” lub „wizji planszy”, gdy przerywana jest regularność recenzji łamigłówek. Często nawet 1-tygodniowa przerwa może poważnie zaszkodzić wszelkim postępom w zakresie zdolności taktycznych, dlatego konieczne jest ciągłe codzienne ćwiczenie, aby utrzymać jakikolwiek wzrost.

Potem przeczytałem o Michealu de Maza (z artykułu Dana Heismana) i jego metodzie zwiększenia ponad 400 punktów rankingowych w nieco ponad rok. Sednem jego metody jest to, co nazywa „siedmioma okręgami”, w których wykonuje 7, przechodzi przez szachową księgę łamigłówek, w którym to momencie może natychmiast rozwiązać zagadki. Innymi słowy, on zapamiętany zagadki i ich rozwiązania przez wzroku .

Teraz uważam, że książka, którą wybrał „na pamięć” (Chess Manual of Combinations), miała większy wkład niż jego rzeczywista metoda (metoda ta jest bardzo nieefektywna, o czym będę mówić później), ale uważam również, że komponent zapamiętywania był niezbędne do trwałego (tj. trwałego) rozwoju szachów. Przeglądając Szachowy Podręcznik Kombinacji, widzę, że jest zgodny z wieloma zasadami określonymi w drugim artykule (szczególnie w odniesieniu do budowania pozycji od prostych do złożonych w celu stworzenia wewnętrznej hierarchii); jest również uporządkowany według tematu i poziomu trudności.

Pozostaje jednak pytanie, jaki jest najbardziej skuteczny sposób na zapamiętanie tego materiału? Z pewnością wykonanie siedmiu przejść przez książkę wydaje się być najbardziej nieefektywnym sposobem (zwykle jest to brutalna siła).

Jestem wielkim fanem oprogramowania do powtarzania w odstępach, takiego jak Anki, i myślę, że to oprogramowanie można połączyć z metodą zapamiętywania, aby uzyskać pewne znaczące wyniki, ale zanim zacznę takie przedsięwzięcie, chciałem zapytać, czy ktoś już próbował podobnego podejście (jeśli nie powtarzane w odstępach, przynajmniej zapamiętywanie zagadek) i jakie wyniki uzyskali (szczególnie jeśli było to ilościowe, tj. zmiany ocen).

Mam też „Anki-ed” Podręcznik kombinacji szachów (tylko Tom 1a, 2a jest w przygotowaniu) i zastanawiam się, czy ktokolwiek inny jest skłonny eksperymentować z tą metodą razem ze mną.

Niektóre doświadczenia:

• Trenowałem szachy z Anki i jest to z pewnością realny sposób na zrobienie tego. Chociaż myślę, że wolę grać rozwiązanie na (wirtualnej) płycie.

• Po trzech przejściach zazwyczaj jestem w stanie rozwiązać zagadki natychmiast, więc 7 podań wydaje się dość przesadne.

• Nie jestem pewien, czy naprawdę musisz zapamiętać konkretne pozycje. W końcu motywy i tak pojawiają się wciąż i znowu, a rozwiązywanie dokładnie tych samych pozycji może wciąż powodować, że nie będziesz już poszukiwał wyjątków. (Zauważyłem, że bardzo dużo z młodymi, którzy mają już dobre oko taktyczne.) Odgrywa to różnicę między taktycznym wzrokiem a obliczeniami: jeśli wykonasz zbyt wiele z tych ćwiczeń, twoje widzenie taktyczne poprawi się, ale twoje obliczenia pogorszą się. (Jak gra za dużo blitz.)

• Dla mnie osobiście wydaje się, że bardziej korzystne jest siedzenie przez pół godziny i rozwiązanie do końca głębokich i trudnych ćwiczeń zamiast „zapamiętywania” 200 łatwych pozycji taktycznych. Ale określiłeś <1900, a w tej dziedzinie siły szachowej ćwiczenia taktyczne z pewnością działają.

• Czytam trochę wątpliwe rzeczy o de Maza, których tu nie powtórzę. Ale wystarczy powiedzieć, że jego książki nie należy traktować jako studium naukowe ...

Dodatek: Z „wyjątkami” mam na myśli przypadki, w których oczywisty motyw taktyczny nie działa z jakiegoś głębszego powodu, a może z powodu przypadkowego szczegółu taktycznego. „Konkretny dowód”, że zapamiętywanie pozycji może mieć pewne negatywne skutki uboczne, opiera się głównie na doświadczeniu, że wielu graczy, którzy wykonują wiele taktyk, szybko, ale powierzchownie rozpoznaje możliwości taktyczne. (Wielu graczy boi się nadchodzić i przychodzić młodzi ludzie i ich umiejętność taktyczna, ale dla mnie, jeśli jestem w przyzwoitej formie taktycznej, zazwyczaj są to łatwe gry.) Obawiam się, że nie użyłem Anki wystarczająco długo, aby powiedzieć ci o długoterminowej „ostrości”. Ale w każdym razie jest to bardzo niewyraźna kwestia. Pewna rdza zawsze się gromadzi.

Jest to tylko anegdota, a korelacja nie jest tym samym co związek przyczynowy, ale kilka lat temu zacząłem używać programu do powtarzania z odstępem Mnemosyne do zapamiętywania

• Linie początkowe (tutaj kilka tysięcy kart)
• Pozycje z
  • Jusupow, Build Up Your Chess i in
  • Hellsten, Mastering Chess Strategy
  • Iwaszczenko, Podręcznik kombinacji szachów
  • Rosen, Trening końcowy w szachach
  • Moje własne gry, w których podjąłem złą decyzję

W tym czasie moja ocena USCF, która nigdy nie była tak duża jak dorosły, wzrosła z poniżej 1800 do ponad 2000.

Chess Position Trainer to pakiet oprogramowania, który wykorzystuje metodę powtarzania z odstępami, aby pomóc Ci nauczyć się ruchów dla obu otworów i tylko wybranego zestawu pozycji. Przechowuje informacje do trenowania jako pozycje, więc kolejność ruchów staje się dyskusyjna.

Jest to w rzeczywistości bardziej przydatne podejście do uczenia się otwarcia, ponieważ często stosuje się kolejność przesuwania, aby spróbować ustawić grę w pozycji, ale unikać niekorzystnych zmian, które mogą się pojawić, jeśli zostanie wybrana normalna kolejność. Tak więc gracze, którzy są najlepsi zarówno w wykrywaniu okazji do transpozycji, jak i rozpoznawaniu, kiedy to nastąpi, będą najlepiej przygotowani do wykonania najlepszego teoretycznego ruchu z tej pozycji.

Niestety harmonogram powtórzeń CPT nie jest regulowany. Tak więc, jeśli uważasz, że może to mieć jakąś zaletę, Anki jest dobrą opcją, jak wspomniał Christophe w komentarzu do innej odpowiedzi.

Będziesz musiał załadować dane do obu. CPT ma tę zaletę, że akceptuje grę PGN (lub plik gier) i automatycznie wykonuje wymagane szkolenie dla całego pakietu. W przypadku Anki musisz skonfigurować / zaimportować każdą pozycję, na której chcesz przetestować indywidualnie. Tak więc, przynajmniej w perspektywie krótko- i średnioterminowej, CPT jest mniej pracy przy mniej więcej takiej samej korzyści.

Po pierwsze, mówisz, że jest nieefektywny, ale w rzeczywistości jest to najskuteczniejszy sposób dla dorosłych na naukę czegokolwiek.

Używasz słowa „zapamiętaj”, które w ogóle nie jest dokładne. Rozpoznawanie wzorców to nie to samo, co zapamiętywanie.

Wygląda na to, że bardzo źle rozumiesz, co mówi MDLM.

W tym filmie IM David Pruess wyjaśnił, w jaki sposób szachista powinien nauczyć się taktyki. Mogę streścić to w jednym zdaniu: „Sposób, w jaki uczysz się podstawowych wzorców, polega na zapamiętywaniu , a nie ich rozwiązywaniu ”. I jeśli możesz podzielić się ze mną swoją talią, naprawdę to docenię. Nie wiem, jak cię tutaj PM