Jakie są przykłady awansowania pionka na gawron lub biskupa?

Rozumiem teorię i widziałem przykłady gier końcowych, w których pionek awansowany na królową tworzy remis, a gracz zwykle awansuje na wieżę. Moje pytanie brzmi: czy kiedykolwiek miało to miejsce w grze na poziomie międzynarodowym?

Instancje pionka awansowanego na rycerza byłyby interesujące, ale tak naprawdę nie były celem tego pytania. Interesują mnie ważne gry, w których pionek został awansowany na wieżę lub na biskupa.

Wpis wikipedia o promocji daje pozycję od 2006 roku gra w szachy Championship irlandzkiego, w której awans do królowej pozwoliłaby pat:

Ten sam wpis wskazuje również na grę z 1972 roku między Aronem Reshko i Olegiem Kamińskim, w której awans na królową lub wieżę pozwoliłby na impas, a awans na rycerza byłby niewystarczający do wygrania:

Awans na wieże i biskupa jest bardzo rzadki w grze światowej klasy. Awans rycerza jest bardziej powszechny, ale nie tak bardzo jak promocja królowej. Wygląda na to, że promocja Rycerza jest popularna, gdy awans na dowolny inny element skutkowałby jej natychmiastowym schwytaniem, gdzie jako promocja Rycerza często byłaby używana do rozwidlenia Króla i innego elementu, co skutkowałoby zyskiem materialnym.

Oto kolejny przykład promocji wieża i promocji biskupa z samej gry. Ani specyficzny promocja była dość absolutnie konieczne (zobaczysz co mam na myśli), ale żaden z nich nie był w ogóle niepotrzebna underpromotion albo.

W grze Sajtar-Benko (Budapeszt 1954) następująca pozycja została osiągnięta po 85...Kh6:

W tym przypadku awans do królowej jest impasem, a awans do biskupa pozwala Blackowi na złapanie pozostałego pionka za pomocą remisu z powodu niewystarczającej ilości materiału. Tak więc jedyne promocje, które wygrywają tutaj to 86.g8=N+(która jest długa, długotrwała wygrana po 86...Kg5 87.Nf6) i 86.g8=R!. Niestety, żadne niedomówienie nie jest absolutnie konieczne, ponieważ białe mogą zamiast tego wygrać bardziej prozaicznie, po prostu uwalniając pułapkę impasu z, powiedzmy, 86.g5+po czym awansują do królowej. Mimo to promocja wieży jest posunięciem Sajtara i jest również najlepsza, uzyskując partnera na trzy.

Następna pozycja pochodzi z gry Tomic-Winzbeck (Dortmund Open 1993) :

Grali czarne 43...Rxd8, na co odpowiadali białe 44.cxd8=B!, ponieważ awans na królową lub wieżę przyniósłby impas. Podobnie jak poprzednio, podczas gdy awans na coś mocniejszego zrezygnowałby z remisu, zdarza się również, że awans biskupa nie był jedyną opcją: promocja rycerza również tutaj wygrałaby dość łatwo. Mimo to faktycznie rozegrano promocję biskupa i jest ona najbardziej naturalna, od razu zagrażająca 45.Bf6#. Czarny zrezygnował po awansie, ale mógł postawić jeszcze jedną nie tak subtelną pułapkę, grając 44...Bf7, kiedy 45.Bxf7??znów byłby impas. Zamiast tego białe musiałyby grać w coś podobnego 45.Bf6+ Kg8 46.Bxf7+ Kxf7 47.Bd8i wygrywać z dodatkowym biskupem.

To trochę nie na temat, ale skoro mówimy o promocjach biskupich, nie mogę się oprzeć wspominaniu o innym przykładzie z „faktycznej gry”, tym raczej głupiej internetowej grze typu blitz Rybka-Nakamura (ICC 2008) . Sześć promocji biskupa w tej grze jest oczywiście całkowicie niepotrzebnych, ale sama gra jest dobrą ilustracją tego, jak silnik może pójść strasznie źle w całkowicie zamkniętej pozycji, w której upiera się przy próbie wygrania z całkowicie iluzoryczną przewagą materialną, którą ma ma Ostateczne miejsce po 271...Bbc6#:

Tim Krabbé ma obszerną stronę z promocjami B i R w swojej witrynie Chess Curiosities, w tym wiele przykładów z faktycznej gry:

http://timkr.home.xs4all.nl/chess2/minor.htm

Na tej stronie znajduje się wiele przykładów z gier na poziomie międzynarodowym: Praktyczne niedomaganie

Tutaj skopiowałem niektóre z bardziej interesujących.

Vasuikov - Tukmakov, Erevan 1976

Simonson - Lasker, New York, 1892

Badestein - Otto, Wernigerode 1952

Sokolsky - Ravinsky, ZSRR 1938 To bardzo interesująca gra, ale niestety przeanalizowano wiele odmian i niestety nie mam cierpliwości, aby przekonwertować je na PGN. :)