Dlaczego Anand i Carlsen nalegali na zagranie w ten sam sposób otwarcia / obrony

Grali w obronie Berlina i Ruy Lopeza. Pytanie jest bardziej podobne: dlaczego Anand nalegał, aby grać w Ruy Lopez raz po raz. nie byłoby lepiej, gdyby wcześniej próbował najdorf i nimzo indian? Czułem, że Anand daje Carlenowi mistrzostwo świata jako prezent na Święto Dziękczynienia! Dlaczego GM w mistrzostwach świata byłby tak uparty. Na co liczył i jaki był jego plan, nalegając na zagranie w tym samym meczu?

Jedną z mocnych stron Ananda w stosunku do Carlsena jest lepsza wiedza otwierająca, a Anand miał również lepszy zespół analityczny. (AKTUALIZACJA: Według Carlsena w ostatnim wywiadzie , jego drużyna sekund podczas meczu w Chennai składała się z Hammer, Fressinet i Eljanov.) Powtórzenie otwarcia było dla niego naturalną strategią meczu, próbując zamienić mecz w rozmowę otwierającą.

Zmieniając otwory, zwłaszcza białe, Carlsen sprytnie uniknął większości przygotowań Ananda. Jedyne ustawienie, które powtórzono, to d3mecz przeciwko Berlinowi (rozgrywany w dwóch białych meczach przez Ananda), ale Anand nie znalazł tam słabości. Anand grał przez 1.e4większość swojej kariery i zrozumiałe jest, że próbował tam złapać Carlsena. Jedną grę, w 1.d4którą zagrał Anand , przegrał, choć prawdopodobnie z silnej pozycji.

Tak, Anand powinien był ryzykować, ale nawet z perspektywy czasu trudno jest opracować dla niego strategię dopasowania prowadzącą do sukcesu.

Przed każdym ważnym meczem przeciwnicy bardzo starannie przygotowują repertuar otworów / obrony. Obejmuje to nie tylko dogłębne szkolenie znanych linii, ale także ich własną analizę, jak wymyślić nową kontynuację, która może zaskoczyć przeciwnika. Ponieważ kiedy tak się dzieje, często prowadzi do łatwej wygranej.

Tak więc, nawet przed pierwszym ruchem pierwszej gry, oboje wiedzą, jak będą grać, a nawet do jakiej dokładnie kontynuacji każdy z nich będzie chciał kontynuować.

Myślę, że najprostszą odpowiedzią jest przygotowanie. Być może Anand zainwestował dużo czasu przed meczem w otwarte gry i nagle przejście do zamkniętych gier mogło być niepokojące.

Nie mógł grać w Najdorf, ponieważ Carlsen grałby w 3.Bb5 + (tak jak w poprzednim meczu). Nie wiedział też, że Carlsen rzuci Nimzo-Indianina przeciwko 1.d4, równie dobrze mógłby to być suchy gambit odrzucony przez królową.

Myślę, że zespół Ananda przygotował różne rzeczy w ramach różnych linii obrony berlińskiej, ale nie wbrew dokładnym wariantom, które wybrał Carlsen.

Moim zdaniem, pod względem przygotowania do otwarcia, zespół Anand nie uzyskał środkowych pozycji w grze, które pasowałyby do stylu Ananda. Ogólnie rzecz biorąc, uważam, że Anand powinien był celować w długie środkowe gry przy zachowaniu większości elementów nienaruszonych. Podczas gdy Carlsen powinien był dążyć do długich rozgrywek końcowych, a większość pionków była wymieniana poza planszą. Z tego punktu widzenia Carlsen uzyskał swoje pozycje, podczas gdy Anand nie zdobył jego. Można to częściowo wyjaśnić wybranymi systemami otwierania. Ponadto uważam, że Anand nie powinien był chętnie wymieniać królowych w jednej grze.