Czy potrafisz zamek z wieżą „ducha”?

Niedawno widziałem ten problem kumpla w 2

Stanowiło to podpowiedź, że gracz białych pionków był silnym graczem, a czarny był nowicjuszem. Odwrót polegał na tym, że White oferował szanse na wieżę, rozpoczął grę bez wieży na a1, a wieża na a1 rozpoczęła się na h1.

Kluczem było to, że królowe białych zamków z duchem wieżi podano jako szanse, więc król przeniósł się z e1 na c1, a wieża na a1 pozostała tam, gdzie była. To zmusza czarnych do zagrania w c2, pozwalając białym grać z partnerem Ra3.

Rodzi to dwa pytania:

1. Czy rażenie wieżą „duchów” jest tak legalne, że nigdy nie było wieży na a1, ponieważ podano ją jako szansę na początku gry?
2. Czy rażenie wieżą typu „duch” jest legalne, gdy na początku gry była wieża na a1, ale została złapana, zanim mogła się ruszyć?

Odtwarzaczowi się to nie podoba. Pozwoli tylko na roszadę z prawdziwą wieżą.

Druga część pytania jest bardziej prosta, więc najpierw przyjrzę się temu.

Czy rażenie wieżą typu „duch” jest legalne, gdy na początku gry była wieża na a1, ale została złapana, zanim mogła się ruszyć?

Artykuł 3.8.2 przepisów szachowych FIDE opisuje, jak działa castling:

3.8.2 przez „castling”. Jest to ruch króla i wieży w tym samym kolorze wzdłuż pierwszej rangi gracza, liczony jako pojedynczy ruch króla i wykonywany w następujący sposób: król jest przenoszony z pierwotnego pola o dwa pola w kierunku wieży na pierwotnym polu , następnie wieża zostaje przeniesiona na plac, który właśnie przekroczył król .

To wyraźnie stwierdza, że ​​roszada obejmuje dwie części, króla i wieżę, i opisuje, w jaki sposób wieża porusza się w tym manewrze. Jeśli na planszy nie ma nieruchomej wieży, to nie możesz zamku. Dlatego roszowanie z wieżą „ducha” jest nielegalne.

Dzięki temu jasnemu pierwsza część staje się łatwiejsza do odpowiedzi.

Czy rażenie wieżą „duchów” jest tak legalne, że nigdy nie było wieży na a1, ponieważ podano ją jako szansę na początku gry?

To zależy od zasad konkurencji lub pojedynczej gry, jeśli gra jest jednorazowa. Jeśli przepisy stwierdzają, że oprócz początkowej pozycji planszy obowiązują przepisy szachowe FIDE, to oczywiście jest to nielegalne.

W przypadku braku takiego wyjaśnienia najlepszym przewodnikiem jest prawdopodobnie historyk szachowy Edward Winter. W swoich notatkach szachowych z marca 2009 r. , Nota 6029, zastanawia się dokładnie nad tym pytaniem:

6029. Castling z fantomową wieżą Od Marka Thorntona (Cambridge, Anglia):

„Czy w grach typu„ wieża-szansa ”zamek-dawca mógł się zamykać z„ widmową wieżą ”? Na przykład, jeśli White poda szanse wieżę swojej królowej, czy mógłby zagrać w Ke1-c1? A jeśli tak, to czy zasady rycerskie były takie same, jak gdyby wieża była obecna?

Według Wintera nie ma rozstrzygającego rozstrzygnięcia w taki czy inny sposób. Cytuje prawdopodobnie najbardziej sensowne podejście Howarda Stauntona na stronie 35 Chess Praxis (Londyn, 1860):

Kiedy gracz podaje szanse na wieżę swojego króla lub królowej, nie może zamykać (lub, mówiąc dokładniej, skoczyć króla) na bok, skąd zdejmuje wieżę, chyba że przed rozpoczęciem gry lub meczu zastrzega, że ​​ma przywilej takiego działania.

Po obu stronach sporu są silne uczucia. Oto więcej z zimy:

Jednak w recenzji książki na stronach 88-89 marca 1890 r. Pne Edward Freeborough nie zgodził się z tym. Po stwierdzeniu, w odniesieniu do gier poziomowych, roszadę należy opisać jako ruch króla, a zatem króla należy najpierw przenieść, Freeborough zauważył:

„ Logicznie wynika z tego, że fakt podania szansy na wieżę nie powinien pozbawiać króla jego przywileju stawiania dwóch kroków w prawo lub w lewo jako pierwszy ruch. „

Strona 36 brytyjskiego kodeksu szachowego (Londyn, 1903) stanowi:

„ W przypadku braku zgody na inny efekt, gracz może kasztelować (przesuwając swojego króla jak w zwykłym roszpunce) po stronie, z której przed rozpoczęciem gry wieża gracza została usunięta, pod warunkiem, że kwadrat tej wieży jest nie jest zajęty i nie był zajęty przez całą grę, i że spełnione są te same warunki co do pól i króla, które są wymagane dla zwykłego roszowania po tej stronie . ”

Powyższy tekst został zacytowany na stronie 275 Szachowego amatora z czerwca 1916 r., Kiedy przewidziano zmienione wydanie Kodeksu. Zaproszono komentarze, a na stronie 305 wydania „Simplex” z lipca 1916 r. Napisano:

„ Myślę, że to nonsens. Jeśli gracz podarował mi wieżę i chciał położyć zamek po tej stronie wieży, powinienem powiedzieć: „Nie, nie możesz, nie możesz zamku bez zamku”. Nie miejmy pretensji. Jeśli gracz daje wieżę, niech całkowicie nie będzie w połowie. Odbiorcy szans nie są silnymi graczami, a widok nominalnego dawcy szans, który poruszy jego króla, kilka pól byłoby niepokojące. Nie; jeśli gracz daje szanse, niech daje je bez udawania. „

Odmienny pogląd wyraził Oddział WS na stronach 333-334 Szachowego Amatora z sierpnia 1916 r .:

„ Re Chess Laws”, strona 305 (lipiec), a jeśli chodzi o „roszadę bez wieży”, powiedziałbym po pierwsze, że nie można „zamek króla” - pełny i właściwy termin, którego „zamki” są skrót - bez zamku. Fraza powinna brzmieć „ruszając króla jak w roszadzie”. Uważam, że prawo dawcy szans do poruszenia króla, raz w grze, podobnie jak w roszadzie, zawsze było przestrzegane od czasu wynalezienia „roszady” (XVI wiek). Istniał w ramach „skoku króla” na długo przed wynalezieniem „roszady” i na długo przed nazwaniem wieży „zamkiem”. Podanie wieży jako szansy nie powinno pozbawić króla żadnego z jego praw.

Branch przedstawił następnie dalsze szczegóły historyczne dotyczące skoku króla. Jednak w 1916 r. Zanikła praktyka dawania szans, bez formalnego rozwiązania pytania „widmo wieża”.

Winter powraca do tego tematu w nocie 6035. „Castling with a phantom gook (CN 6029)” z kilkoma interesującymi anegdotami dotyczącymi castlingu z duchem lub phantom gawronem.

Nie, nie bardzo. Niektórzy problematycy mogą traktować twoją sprawę 1 jako żart, ale to nie jest tak naprawdę legalne. Twoja sprawa 2 z pewnością nie jest legalna (nawet jeśli wieża nigdy się nie poruszyła).

@Remellion zasugerował w komentarzu, niecałą godzinę temu, problem z żartem bezpośredniego partnera, w którym kluczem jest złapanie wieży widmo, aby zapobiec roszeniu duchów jako obronę.

Jako taki postanowiłem zrobić taki problem dla zabawy. Właśnie to wymyśliłem.

Ogromne podziękowania dla @Remellion za wskazanie błędu na moim oryginalnym schemacie! Naprawiłem również kucharza Rb8. Ogromne podziękowania należą się @Evargalo za wykazanie, że Rc8 nie jest kucharzem, jak wynika z ich komentarza: 1 ... Rc8 2.Bc3 h2 3.0-0-0 Rb8 4.Bb4! I nie ma partnera do naśladowania jednym ruchem.

Jeśli czarne podejmą próbę pchnięcia swojego pionka jako pierwsze, białe mogą po prostu zamrozić zamek i zapobiec matowi na określonej długości, chociaż nadal przegrywają. Dlatego czarne muszą schwytać wieżę-widmo i TYLKO wtedy mogą pchnąć swojego pionka.

Teraz Białe nie mogą uciec od zamku duchów. Próbują opóźnić swoje życie, ale jest to daremne. Wkrótce zostają zamordowani przez promowaną Czarną królową lub wieżę.

Voila!

Podoba mi się, jak ten pomysł można osiągnąć przy takiej oszczędności zaledwie 9 sztuk i jak można go rozszerzyć na czteropłatowca.

Przypuszczam też, że sposób, w jaki działają te wieże „duchów”, polega na tym, że technicznie są OTB, ale są niewidoczne, można się nimi przenosić i nie mogą one wchodzić w interakcje, tj. Poruszać się lub atakować z innymi, jak prawdziwy duch . Ale inne pionki mogą nie wchodzić z nim w interakcje, siedząc na placu lub zapowiadane jest jednorazowe złapanie wieży widmo.

Technika polega na tym, że ponieważ wieża wciąż tam jest, a roszada liczy się jak ruch króla, wieża-widmo może być przenoszona bez technicznego ruchu. Jako takie mogą pojawić się interesujące problemy, takie jak mój.

Interesująca koncepcja, która wynika z tej definicji wieży widmo, polega na tym, że pion może schwytać dwa wrogie pionki na tym samym polu. Jeśli wieża A8 Białych przesunie się na a1, czarny pion może faktycznie wykonać „podwójne przejęcie” na A1 i wziąć obie wieże jednocześnie. Jednak strona podająca szanse może zachować swoje prawa do roszowania, a moim zdaniem, jeśli przejdzie na własny plac. Wieżowiec-widmo zostaje „schwytany”, jeśli złożony wróg ruszy na to pole.

Chociaż te zestawy reguł można zastosować do dowolnego „widmowego” elementu, oczywiście bez króla, wieża jest jedynym interesującym przypadkiem ze względu na możliwości rzucania, które można odkryć.

Znalazłem ładny problem z 1949 roku autorstwa Karla Fabela, który łączy w sobie zarówno duchy rycerzy jak i duchy królowej.

Pochodzi z rosyjskiej witryny szachowej SuperProblem na stronie Niezwykłe zadania.

Może jest po rosyjsku, ale rozumiem notacje szachowe. Jasne jest, co się mówi (a przynajmniej dla mnie jest jasne). Problem polega na tym, że „Cofnij ostatni ruch Białego i jego partnera na pół”.

Przypuszczalnie rosyjskie sformułowanie wyjaśnia, co następuje: białe dały szanse na wieże po obu stronach, więc mają prawo do zamku duchów po obu stronach. Dlatego wieża widoczna na planszy jest promowanym pionkiem. Rozwiązaniem jest wycofanie upiora Białego Ducha, a następnie przybycie do zamku duchów. Jedyny czarny legalny ruch to 1 .. Ka1, a następnie Białe łączą się z 2. Ra3 #.

Naprawdę bardzo dowcipny problem szachowy!

PS- tu i tutaj możesz zobaczyć dwa kolejne problemy z rzucaniem się duchów w PDB Schwalbe .

Nie ma oficjalnych zasad dotyczących gier z „szansami”, więc myślę, że to zależy od twojego gustu w tym konkretnym przypadku. W każdym razie moją pierwszą myślą byłoby powiedzenie „Nie. Nie możesz”, a dopuszczenie tej możliwości stanowiłoby dziwny zwrot zasad, które należy wcześniej określić