Czy studiowanie gier starych graczy zaszkodzi mojemu postępowi?

Ostatniej nocy oglądałem wideo Bena Finegolda na temat Paula Morphy'ego i niektórych jego gier. Wspomniał, że niektórzy obecni GM zlekceważą zdolność Morphy'ego, ponieważ wszyscy jego przeciwnicy byli „okropni”. Jednak Ben odparł, zauważając, że ok, nawet jeśli to prawda, prawie wszystkie ruchy Morphy'ego były najlepszym ruchem.

Wróciłem i przejrzałem więcej jego gier i podoba mi się jego styl - niezwykle agresywny, i zawsze wyciąga swoje kawałki i pracuje razem, coś, co mam trudny czas. Pytanie brzmi więc jak w tytule: dla kogoś na moim poziomie (wciąż bardzo początkujący, prawdopodobnie poniżej 1200, gdy moja ocena się ustabilizuje), czy warto studiować starszych graczy w ten sposób, czy trzymać się nowszych gier? Problem, który mam studiując nowsze gry, polega na tym, że są one całkowicie nieodgadnione. Prawie nigdy nie jestem w stanie zrozumieć, dlaczego niektóre ruchy zaczynają być wykonywane, gdy są poza teorią, więc nie jestem pewien, jak wiele kilometrów z tego mam.

Odpowiedź od SmallChess jest dobra. Jest też przykładowy tweet Garry Kasparowa na ten temat:

Dla początkujących szachistów studiowanie gry Carlsena jest jak chęć bycia inżynierem elektrykiem i rozpoczęcie nauki iPhone'a.

Gry Paula Morphy'ego to lepsze zasoby do nauki na twoim poziomie. Nie ma sensu wchodzić w głębokie zrozumienie pozycji typowo w nowoczesnych grach GM.

Powinieneś dostać książkę na Amazon. Nie próbuj samodzielnie analizować gier.

Jeśli jesteś początkujący, to studiowanie gier od starych mistrzów przynosi więcej korzyści, szczególnie graczom takim jak Morphy, który podkreślał podstawy (szybki rozwój, atakowanie nieosłoniętego króla itp.). Po dotarciu do zakresu 1500 najlepiej byłoby oglądać gry od GM-ów XX wieku aż do lat 90-tych. To było, kiedy klasyczna teoria szachów „dojrzewała”, że tak powiem, nie będąc tak pochłonięta teorią.

Zauważyłeś, że obecnie trudno jest śledzić najlepszych graczy. To nie przypadek, ponieważ nierzadko spędzają pierwsze 15-20 ruchów w teorii generowanych przez silniki i godziny przygotowań.

Prawie wszyscy wspaniali gracze studiowali gry najlepszych graczy z przeszłości i wielokrotnie zaleca się, aby studiowanie ich było świetnym sposobem na poprawę. Książka Marina „Ucz się z legend” opiera się w zasadzie na jego podróży.

Zdecydowanie przestudiuj klasyczne gry Morphy'ego. Fakt, że Morphy wyprzedził swoich rówieśników, jest dobrą rzeczą. Jego przeciwnicy często pomijali plan Morphy'ego, a plan wyszedł jasno i pokazuje, co powinieneś robić.

We współczesnych szachach tak wiele zależy od przygotowania do otwarcia, gdzie ruchy często nie są intuicyjne i zależą od obliczeń opartych na silniku, że bardzo trudno jest zobaczyć, jaki jest plan.

Absolutnie sensowne jest studiowanie Morphy'ego. Pewnie, większość jego przeciwników była „okropna”, ale większość z nich również. I bądźmy szczerzy, w tej chwili ty też. Studiowanie gier Morphy - i ogólnie taktyki - nauczy Cię, jak pokonać „okropnych” przeciwników. Na twoim poziomie, prawie wszystkie gry są podejmowane przez dokładnie taktyczne pomyłki, których Morphy szybko nauczy cię, jak unikać i wykorzystywać.

Gdy pokonasz wszystkich „okropnych” graczy, przejdziesz po drabinie do „złych”. Następnie możesz spojrzeć na gry ludzi takich jak Lasker i Capablanca, którzy pomogą ci nauczyć się również myśleć strategicznie. Będziesz więc „tak bardzo” graczem, a może nawet „dobrym”.

Nowoczesne gry są, jak mówisz, dość nieprzeniknione. Współcześni gracze wiedzą tak dużo o szachach, że większość tego, co robią, to w zasadzie mikrooptymalizacja, próbująca zagrać w coś, co jest w 99,5% idealne, a nie w 99%. Można uczyć się na współczesnych grach, o ile są one bardzo dobrze opatrzone adnotacjami, wyjaśniając, dlaczego alternatywne ruchy byłyby błędami. Ale nie wpadnij w pułapkę myślenia „Carlsen grał w Bb4, a ja myślałem, że Nc4 wygląda na porządny ruch. Dlaczego jest źle?” Zwykle są dwa lub trzy dobre ruchy na dowolnej pozycji. Carlsen musi wykonać absolutnie najlepszy ruch, ponieważ jego przeciwnik jest geniuszem; możesz grać w dobre ruchy i czuć się dobrze, ponieważ twój przeciwnik nie jest geniuszem. Przeważnie jednak ludzie, którzy grają w szachy dla hobby, nauczą się znacznie więcej na starszych grach niż na współczesnych.

Chciałem tylko dodać - jedno powiedzenie, że powiedzenie „nie wszyscy przeciwnicy Morphy'ego byli okropni” jest naprawdę mało uzasadnione.

Faktem jest, że Morphy konsekwentnie pokonuje wszystkich najlepszych szachistów na świecie. Na przykład Akavall wspomniał o Adolfie Anderssenie. Anderssen został oszacowany przez Arpada Elo (który wynalazł system oceny ELO) na ponad 2600.

Rekord Morphysa przeciwko niemu wynosił +12-3 = 2.

Etcetera.