Jak obiektywnie wyjaśnić przewagę pozycyjną warto poświęcić (re: konkretny przykład)

Otrzymałem niższą pozycję w amerykańskim magazynie szachowym. Autor powiedział, że ta pozycja jest „beznadziejna dla czarnych”. Silnik Lichess mówi o 1,5 przewagi dla białych.

Czemu? Rozumiem, że „punkty akordowe” to tylko ogólna zasada, ale nie mam też żadnej innej heurystyki, aby ocenić, dlaczego biała strona jest lepsza. Zakładam, że chociaż biel jest materiałem puchowym, ma „przewagę pozycyjną”, ale nie wiem, jak obiektywnie rozpoznać, dlaczego tak jest.

Dlaczego ludzie twierdzą, że biel ma tutaj przewagę?

EDYTOWAĆ

Prawdziwe pytanie, które chciałem zadać, brzmi: dlaczego wszystkie te „pozycyjne rzeczy” (przestrzeń, rozwój, prawa roszenia itp.) Są warte materialnej ofiary z 3 punktów pionka !? Wiem, że te zasady są dobre, ale skąd mam osobiście wiedzieć, że są tak dobre, że powinienem być gotów poświęcić duży kawałek za mały kawałek?

Białe mają wiele rekompensat za poświęconą wymianę, w szczególności:

• więcej przestrzeni : białe pionki centralne są idealnie umieszczone, aby ograniczyć ruch czarnego rycerza i biskupa
• grać na ciemnych kwadratach : czarny znacznie osłabił ciemne kwadraty po stronie króla i nie ma już ciemnego kwadratu biskupa; Białe mogą z łatwością to wykorzystać, operując na tych polach z biskupem, rycerzem i królową.
• prowadzić w rozwoju : Zasadniczo biały musi jedynie aktywować wieżę, podczas gdy czarny naprawdę próbuje się uwolnić. Również czarny będzie zmuszony przesunąć wieżę na h8 (roszowanie wydaje się zbyt niebezpieczne), tracąc kolejny ruch na rozwój i pozostawiając króla w centrum na dłuższy czas, gdzie będzie atakowany.

Sugeruje to, że biały może wykorzystać te elementy, zanim czerń zdąży się zregenerować.

Nieco konkretne linie:

Wieżowiec Black h8 jest atakowany i musi się poruszać. Trzy opcje:

1. 1 ... 0-0 wygląda bardzo niebezpiecznie dla czarnych. Białe mogą po prostu grać w coś takiego jak Qd2, Qh6, Ng5 i, jeśli to konieczne, h4, h5. Nie wiem, co czarny może zrobić, aby wkrótce nie zostać związanym. Zauważ, że czarne nie mogą wkrótce zagrać w coś takiego jak f6 z powodu odkrytego czeku biskupa b3.
2. 1..Rg8 lub 1..Rf8. Tutaj biel ma w zasadzie dwa pomysły, które można łączyć na różne sposoby. a) zagraj na k6, który uniemożliwi samemu czarnemu granie na k6 (uwalniając gońca na c8) i pozwala białym aktywować królową (poprzez k6-f6) Ponadto, mając białą królową na k6 i białego biskupa na f6, biały zasadniczo wiązałby cztery czarne pionki (Qd8, Ne7, Ke8, Rf8) z bardzo pasywnymi pozycjami. b) zagraj w Ng5, co sugeruje atak na f7, a także przekierowanie rycerza przez h7 na f6.

Ogólnie rzecz biorąc, tak, pozycja jest całkiem beznadziejna dla czerni.

Jeśli chodzi o twoje ogólne pytanie ( dlaczego te rzeczy są warte trzy punkty zastawnicze? I skąd mam wiedzieć, kiedy są tak warte? ):

Powinieneś zdawać sobie sprawę, że materiał jest tylko jednym z wielu czynników istotnych dla oceny stanowiska. Trzeba przyznać, że w wielu grach gracze mają nieco symetryczne pozycje, są opracowywani równie dobrze itp. Iw tym przypadku materiał staje się głównym czynnikiem. Tak więc, w cichych normalnych pozycjach materiał jest często bardzo ważny.

Jednak w wysoce niezrównoważonych pozycjach, takich jak w twoim przykładzie, liczba materiałów staje się mniej ważna i łatwo ją przebija aktywność. Nie ma ścisłej zasady, aby wiedzieć, kiedy tak jest. W rzeczywistości jest to jeden z trudniejszych aspektów szachów i można go zdobyć jedynie dzięki doświadczeniu. Zdecydowanie odradzam wam próbowanie oceny takich niezrównoważonych pozycji przez zsumowanie punktów za „aktywność figurki”, „słabego króla” ... Szachy po prostu nie działają w ten sposób.

Komputery robią coś takiego w funkcji oceny, ale robią to dla wielu (partii) pozycji, wielu ruchów w dół linii (nie tylko bieżącej pozycji), a wtedy ma to sens. Ponadto komputery mają bardziej precyzyjną liczbę „przestrzeni”, „aktywności na sztuki” itp.

W każdym razie ludzie nie mają mocy, aby to wszystko robić i zasadniczo muszą polegać na doświadczeniu, intuicji i (czasami) obliczaniu niektórych mniej lub bardziej wymuszonych linii betonu.

Jako bardzo surową wskazówkę (nie przestrzegaj tego ściśle) możesz poświęcić:

• pionek : aby uzyskać przewagę w rozwoju / aktywności pionowej lub kontroli centralnej, przez co najmniej krótki czas, często z potencjałem łatwego odzyskania pionka w razie potrzeby (patrz np. gambit królowej). Poświęcenie pionka nie jest poważną sprawą, ponieważ wiele pozycji to wciąż remis + - pionek.
• do trzech pionków lub wymiany : jeśli uzyskasz dzięki temu znaczną długoterminową przewagę pozycyjną; często kończy się to bardzo mocnym drobnym pionkiem w porównaniu z niezbyt silną wieżą (np. w nieco zamkniętych pozycjach). Tutaj naprawdę musisz mieć coś konkretnego.
• więcej niż trzy pionki lub wymiana : rzadko, zwykle tylko w bezpośrednich atakach matujących

To odpowiada na twoje pytanie, pokazując siłę przyciągania, którą ma White. Zaleta bieli jest realna. Uważam jednak, że ważne jest, aby zauważyć, jak odporny może być obrońca. To świetny przykład tego, jak trudno może być wygrać grę „wygraną”. Jestem pewien, że Sztokfisz mógłby mnie pokonać z każdej strony planszy.

Oto Sztokfisz 6 grający po każdej stronie planszy, 5 minut na ruch.

... i w tym momencie Sztokfisz ocenił pozycję na +20. Chciałem odzyskać komputer ;-)

Pod względem materiału biel jest w dół o trzy pionki. (R + P vs B) -3

Białe mają parę biskupów, która wynosi ~ pion 1

Białe mają więcej miejsca ~ 1/2 pionka 1/2

Białe mają wielką przewagę w rozwoju ~ pion 1

Król Blacka utknął na środku ~ pion 1

Tak więc zalety pozycyjne przeważają nad deficytem materialnym.

Najlepszymi ruchami czarnych są f6 i Rg8. Oba ustępują pionka i, najprawdopodobniej, wymianę ze względu na słabość ciemnych kwadratów (Ng5-h7-f6 +). Czarny będzie potrzebował co najmniej czterech ruchów, aby dostać się do Queenside, co pozostawia go w obliczu nacisku na częściowo otwarte pliki. Najważniejszym czynnikiem jest to, że trudniej jest bronić niż atakować, co zwiększa wartość bieli. Te elementy pokazują, że biel można łatwo podnieść przynajmniej o wartość pionka.