Jaka jest różnica w sposobie myślenia lub technice, która naprawdę czyni różnicę między ekspertem a mistrzem? Staram się zdecydować, czy ponownie zacząć grać, i próbuję dokonać tego skoku.
Odpowiedzi:
Myślę, że aby zostać mistrzem od eksperta, najważniejszym czynnikiem jest posiadanie mentora. Znam osobiście szachistę, który uzyskał ocenę elo od 2000 do 2300 ze znanym mentorem ze Szwajcarii.
Co więcej, myślę, że znajomość teorii i gra przeciwko bardzo dobrym graczom (2400+) może naprawdę pomóc.
Moja najwyższa ocena USCF wyniosła 2302. Największa różnica, jaką widzę między mistrzami i ekspertami, to defensywny opór i zaradność, które mistrzowie wykazują podczas gry. Nie pozwalają ci tylko pokonać ich za pierwszym razem, gdy coś pójdzie nie tak! Musisz je pokonać wielokrotnie w trakcie gry, aby w końcu wygrać.
Tak, mistrzowie mają lepsze dookoła otwory, taktyczne widzenie, technikę itp. Ale naprawdę musisz nienawidzić przegrywać, aby zostać mistrzem.
Zdecydowanie zainwestowałbym w nauczyciela szachowego, warto poświęcić chwilę. Jeśli jesteś biedny, to nie działa, przepraszam.
Kiedyś napisałem post na blogu o zostaniu mistrzem; kilka tematów wydawało się kluczowe:
Jeśli nie grałeś przez jakiś czas, możesz najpierw upewnić się, że jesteś tak dobry, jak byłeś przed zatrzymaniem.
Nie jestem pewien, czy zgodziłbym się, że musisz zacząć młodo. Larry Kaufman został GMem w 2008 roku, w wieku 61 lat. Ale na pewno będziesz musiał poświęcić wiele godzin i wysiłku. Niektóre cechy wyższego poziomu mistrzostwa w szachach to:
Prawdopodobnie najbardziej czasochłonną umiejętnością do zdobycia jest rozpoznawanie wzorców. W badaniach poznawczych oszacowano, że GM znają prawie 100 000 wzorców. Wymaga to skupienia, cierpliwego i starannego zapamiętywania oraz zdobywania doświadczenia w zakresie nowych wzorów gry.
Intuicja jest podstawą poczucia zagrożenia; nie chcesz wykonywać ruchów intuicyjnie, ale musisz wyczuć, kiedy twój przeciwnik może przygotować zagrożenie, a nawet pakiet wielu zagrożeń.
I odwrotnie, musisz być w stanie wyczuć, kiedy musi istnieć możliwość kombinacji na planszy, nawet jeśli jeszcze jej nie widzisz. To tak, jakby szeptanie do ciebie układało pionki lub strukturę pionka, ale nie do końca słyszysz, co mówią. Najwyższy poziom tego rodzaju oceny eksperckiej wymaga 1000 godzin doświadczenia, ale zaczyna się od małych i buduje.
Mistrz jest również w stanie poświęcić swój wysiłek (i czas) na myślenie o wiele bardziej produktywnie niż zwykły zawodnik klubowy. Wiedzą, kiedy obliczyć drzewo zmian głębokości, a kiedy wykonać ruch zasadniczo bez głębokiej analizy. Pomaga im to oszczędzać energię i zwiększa wytrzymałość. Carlsen i inni są słusznie znani z tego, że potrafią myśleć równie dobrze w 7 godzinie gry, jak w pierwszej.
Aby uzyskać więcej wskazówek na temat zostania mistrzem szachowym, polecam Andrew Soltis „ Co trzeba zrobić, aby zostać mistrzem szachowym , z Batsford Publishing.
To nie „technika” oddziela eksperta od mistrza; to „orientacja”. Jeśli nie planujesz zarabiać na życie, np. Ucząc gry w szachy, lub uczynić go dominującą częścią swojego życia, radzę, abyś nie dążył do bycia mistrzem.
„Ekspert” w szachach (lub innych grach) to ktoś, kto ma solidną ogólną wiedzę na temat gry, gra dobrze i popełnia bardzo mało „oczywistych” błędów. Ten rodzaj osoby znajduje się na szczycie „amatorskich” poziomów. W środowisku akademickim może to być odpowiednik stopnia „magisterskiego”.
„Mistrz” to profesjonalny kaliber chessplayer. Oznacza to, że ktoś, kogo gry (nawet przegrane) mają wystarczająco wysoką jakość, by przyczynić się do „literatury”. Aby być mistrzem, musisz być „kreatywny” i być w stanie przemyśleć i stworzyć innych mistrzów. To jak bycie „doktorem” w dziedzinie szachów. Dotyczy to tylko najbardziej oddanych i wykwalifikowanych praktyków.
Znałem dwóch facetów ze szkoły średniej. Jeden był mistrzem naszej ligi szachowej. Teraz w wieku 50 lat uzyskał ocenę około 2175 (kiedy spojrzałem na niego w Internecie). Drugi był piłkarzem „uniwerek”, opracowanym przez profesjonalny zespół z Penn State - i wkrótce został odcięty od grafiku. Obaj mężczyźni znajdowali się na granicy między „ekspertem” a „mistrzem” i ilustrują, jak trzeba się tam dostać. Co więcej, reprezentują najlepszych ludzi w swoich dziedzinach, o których „przeciętni” ludzie (spoza ich dziedzin) prawdopodobnie się poznają. „Lepsi” gracze podróżują w rzadkich kręgach ograniczonych do swojego pola.