Po prostu je mielicie, czy ratujecie niektóre z taktyk szachowych, za którymi tęsknią?
Czy kiedykolwiek opisywałeś swoją taktykę szachową?
Czy próbujesz zapamiętać pewne wzorce i główne pomysły? Czy kategoryzujesz swoją taktykę według widelców, szpilek, zugzwang itp.?
W jaki sposób zalecamy trenowanie zagadek taktycznych?
Odpowiedzi:
Artykuł na temat treningu taktyki znajduje się na ChessTempo.com
http://www.apronus.com/chess/trainingtactics.htm
Zajmuje się niektórymi kwestiami poruszonymi w pytaniu.
Trening taktyki szachowej powinien odbywać się według tematyki. Oznacza to rozwiązanie zestawu taktyk opartych na podobnym temacie, takich jak Double Attack, Discovery Check, Absolute Pin, Pin Relative Pin, Szaszłyki itp. To wywarło na umyśle idee tego rodzaju taktyki i sprawiło, że mózg wyglądał za to oczywiście. Potem zobaczysz, że „widzisz” te taktyki (tj. Wyobrażasz sobie) w swoich grach lub przynajmniej traktujesz je jako środek do osiągnięcia swoich pozycji. To jest kreatywność, którą kultywujesz w swojej grze w szachy.
Cóż, jest to coś, co zmienia się od jednej osoby do drugiej: nie ma unikalnego / najlepszego sposobu na zrobienie tego. Prawie wszystko, co mówisz, to ogólnie dobre rekomendacje. Przynajmniej z mojego osobistego doświadczenia najważniejsze jest znalezienie rutyny regularnego rozwiązywania zagadek. Każda łamigłówka zawiera co najmniej kluczowy pomysł, który możesz zabrać, głównie pod względem struktury i słabości, którą można wykorzystać w taktyce. Robienie ich regularnie wypełnia worek pomysłów, ponieważ często popychają cię do myślenia poza schematem, ale bądź cierpliwy, potrzeba czasu, aby się osiedlili i zaglądali do twojej gry w naturalny sposób.
Innym ważnym aspektem rozwiązywania łamigłówek jest fakt, że jest to również z definicji ćwiczenie obliczeniowe, przed zauważeniem kluczowego pomysłu lub po nim. Zdecydowanie zaleca się więc cierpliwe 1 rozwiązywanie zagadek bez tablicy analitycznej, zamiast tego rozwiąż je całkowicie w głowie, nawet jeśli wymaga to głębokości 4-5 ruchów, a czasem nieco więcej. Poprawi to zarówno szybkość, jak i precyzję obliczeń.
Wreszcie, jeśli chodzi o organizację, obecnie prawie wszystkie źródła taktyk szachowych, niezależnie od tego, czy są to książki, czy strony 2, oferują podzielone na kategorie łamigłówki, pod względem mat, szachów , podwójnych ataków, gier końcowych itd., Lub opcje ich pomieszania. Po prostu znajdź rytm robienia jak największej ich liczby, ilekroć poczujesz się świeżo.
1 : Co najważniejsze, nie próbuj pierwszego pomysłu, który widzisz, gdy znajdziesz potencjalne rozwiązanie, sprawdź dalej, czy nie możesz znaleźć lepszego. Większość łamigłówek często ma tylko jedno rozwiązanie (lub jedno zaakceptowane), więc musisz myśleć optymalnie na każdym etapie. Innymi słowy, zdecydowanie wiąże się to z mieleniem :)
2 : Wystarczy wymienić kilka źródeł wartych rozważenia: chess24 , chess.com i lichess.org oferują szeroki zakres trenerów taktyki, z niewielkimi różnicami między nimi.
W nagradzanej książce „Pump up you Rating” Axel Smith opowiada się za czymś, co nazywa „metodą dzięcioła”. Nazwa pochodzi od imienia Hansa Tikkanena (Tikkanen jest po fińsku dzięcioł), który po raz pierwszy zastosował tę metodę, aby uzyskać 3 normy GM w ciągu 7 tygodni.
Metoda ma wiele ważnych zasad.
Najpierw rozwiązujesz duże liczby (większe liczby (1000) dla profesjonalnych graczy, mniejsze liczby (100) dla amatorów) problemów taktycznych posortowanych według motywów. Po ich ukończeniu masz krótką przerwę (dzień lub dwa), a następnie ponownie je przepracujesz. Robisz to 4 lub 5 razy w podobny sposób jak odstępy między powtórzeniami, ale bez takich samych dłuższych odstępów między powtórzeniami.
Kiedy to zrobisz, powtórzysz z mieszanymi motywami, więc nie wiesz automatycznie, jakiego rodzaju rzeczy szukasz, i być może masz problemy bez rozwiązania.
Po drugie, sposób ich rozwiązywania jest zdyscyplinowany i ma pewne zasady. To są -
1) Robisz to z czasem, albo 15 minut na problem, albo 45 minut dla zestawu 3. Jeśli twoja flaga spadnie i nie zapisałeś przynajmniej ruchu dla każdego problemu, który miałeś rozwiązać, to "stracić".
2) Nawet jeśli nie możesz rozwiązać problemu, musisz wybrać ruch, tak jak w prawdziwej grze i tak jak w prawdziwej grze, rozwiązujesz je po kolei. Nie możesz wrócić.
3) Przyznaj sobie punkty. Smith podaje kilka systemów punktacji.
4) Oblicz zmiany do końca. Jest to ważne, gdy wykonujesz powtórzenia. Nie zwracaj uwagi na rozwiązanie.
Korzystanie z zegara i systemu punktów jest ważne, aby pomóc Ci zmierzyć postęp. Możesz ich użyć do ustalenia celów, które musisz osiągnąć, zanim przejdziesz do nowego zestawu ćwiczeń.
Źródło ćwiczeń taktycznych nie jest ważne. Co ważne, rozwiązania mają obszerne adnotacje, dzięki czemu możesz sprawdzić swoje obliczenia obrony logicznej i obiecujących prób, które nie do końca działają.
Nigdy nie wracam do starej taktyki, chyba że jest to arcydzieło. Nie sortuję ich według motywów, po prostu obliczam najlepszy ruch i kontynuuję. Myślę, że ważna jest przede wszystkim sama kalkulacja, a jeśli jest jakiś nowy motyw, po prostu go pamiętasz. Rozwiązuję trudne pozycje, zabierając czas. Niektórzy silni gracze lubią wiele łatwych pozycji, nawet wielokrotnie rozwiązując te same pozycje. Dla mnie to wygląda na stratę czasu.
Poszukaj czeków, przechwyceń i zagrożeń.
Poszukaj nieobronionych elementów.
Wizualizuj, gdzie możliwa jest taktyka. Czy mogę przypiąć rycerza, przenosząc tu swojego biskupa i czy nie narazi on mojej pozycji na niebezpieczeństwo? Lub, czy mogę zmusić królową do przejścia na ten kwadrat, aby mógł matować / wyprodukować królewski widelec / zmusić go do rezygnacji / itp.
Podoba mi się odpowiedź @ phonon; ale nadal wydaje mi się, że na niektóre pytania częściowe nie ma odpowiedzi.
Zależy od różnicy między poziomem szachowym a poziomem szachowym widowni, do której łamigłówka jest przeznaczona. Jeśli łamigłówki pochodzą z książek (zwłaszcza z serii o strukturze podobnej do kursu), autorzy zazwyczaj wspominają o poziomie zagadek. Na przykład w wygrywającej serii szachów Seirawan zaleca czas na układanie puzzli i tak dalej. To samo dotyczy innych serii, takich jak Jusupow. Jeśli łamigłówka nie jest studium, powinieneś spróbować szlifowania, a jeśli nie możesz jej rozwiązać w „rozsądnym czasie”, zachowaj ją na później. Jeśli jest to studium, można ocierać się o kamień; ale wciąż może to być pouczające (lub nie). Różny jest także „rozsądny czas”. Aby proces nauki był bardziej płynny i przyjemny, polecam robienie puzzli, które są nieco powyżej twojego poziomu gry.
2. Czy kiedykolwiek opisywałeś swoją taktykę szachową?
Adnotacja nie ma większego znaczenia. Jednak nie można przecenić analizy wszystkich ważnych odmian . Zapisywanie wydaje się w tym pomóc.
IMO, powinieneś postawić problem na pokładzie i rozwiązać zamiast patrzeć na postać. To byłaby lepsza praktyka. (Widziałem, jak mistrzowie to wskazują)
3. Czy próbujesz zapamiętać pewne wzorce i główne pomysły? Czy kategoryzujesz swoją taktykę według widelców, szpilek, zugzwang itp.?
W rzeczywistości nie trzeba próbować pamiętać rzeczy. To bardziej jak zapoznanie się z tym . Ćwiczenie z określonymi wzorami lub poszczególnymi tematami na pewno pomaga.
IMO, powinieneś to pomieszać. Jeśli wiesz na pewno, że chcesz użyć określonego tupotu, możesz łatwo to rozgryźć. Ludzie (w tym profesjonaliści) twierdzą, że odciska to wzór w twoim umyśle. Może tak jest. Ale to zabija całą zabawę. Sugeruję zanotowanie puzzli i zanotowanie niektórych pozycji z gier losowych (nie muszą to być gry mistrzowskie), pomieszanie ich i próba rozwiązania pozycji tak, jakbyś patrzył na pozycję w grze ponad planszą.
4.Jak polecasz trenować zagadki taktyczne?
Na to pytanie bardzo ostrożnie odpowiada @photon. Nie mam wiele do dodania; Wyrażam tylko opinię.
Zapoznaj się także z zaleceniami Seirawana i Jusupowa, które podają, w jaki sposób oczekują od czytelnika wypróbowania problemów z książki. Nie możesz się z tym pomylić. (Jednym z takich zaleceń jest walka nie tylko z problemem, ale także czasem, jak wskazał @Brian Towers)
Znajdź zestaw zagadek, który najlepiej pasuje do twojego poziomu (niezbyt łatwy, nie za trudny; może stanowić niewielki procent trudnych zadań). Dla przypomnienia, rozwiązywanie problemu jest lepszą praktyką, niezależnie od tego, czy źródłem jest książka, czy nie (np. Oprogramowanie lub strona internetowa).
Moim zdaniem zależy to od tego, jak dobrze je rozumiesz i zapamiętujesz. Następnym razem, gdy będziesz chciał grać w szachy, wypróbuj różne metody, takie jak metody, które znasz wcześniej i metody sugerowane przez innych, i spróbuj ustalić, która z nich jest dla Ciebie łatwiejsza i wygodniejsza. To nie jest jedna metoda dla wszystkich. Spróbuj znaleźć to, co jest dla Ciebie odpowiednie.
Be successful