Teoretyczny związek między wymianą Caro-Kann a wymianą Queen's Gambit

Czy istnieje książka lub artykuł, który bada związek między tymi dwoma otworami? Wymiana Caro-Kann (nie Panov) jest 1.e4 c6 2.d4 d5 3.exd5 cxd5, a wymiana Gambit Królowej jest 1.d4 d5 2.c4 e6 3.cxd5 exd5.

Pozycje są identyczne, z wyjątkiem tego, kto jest w ruchu. Wiem, że wymiana Caro-Kann nie jest uważana za krytyczną i wiem, że wymiana Królowej Gambit (poprzez ten konkretny rozkaz ruchu, tj. Bez 3.Nc3 Nf6) również nie jest uważana za krytyczną.

Ale czy ktoś wie o poważnej dyskusji na temat tych dwóch otworów, które na pozór wydają się prawie identyczne?

Soltis' Struktura Pożyczki Chess to książka, która traktuje wszystkich wspólnych struktur pionek, które wynikają z popularnych otwory dobre. Koncentruje się naprawdę na samych strukturach pionków i związanych z nimi typowych planach, a nie na konkretnych początkowych rozkazach ruchu, w wyniku których powstają. A strukturę opisaną w twoim pytaniu omówiono w części „C. Formacja wymiany prawosławnej”, znajdującej się w rozdziale poświęconym rodzinie struktur królowej Gambit. Soltis pisze:

Kmoch nazwał [tę formację] od systemów wymiany ( cxd5 / ... exd5) w ortodoksyjnej (czytaj „normalnej”) odmianie QGD. Występuje także z odwróconymi kolorami w Caro-Kann ( 1 e4 c6 2 d4 d5 3 exd5 cxd5 4 c3i ... e6) i niektórych rzadszych otworach.

Odniesieniem do Kmocha jest książka Pawn Power in Chess , która zawiera także krótki opis tej struktury, w formie adnotacji do gry R.Byrne-Eliskases (1952) . Kmoch omawia tę strukturę w swoim rozdziale dotyczącym pionków i wież; patrz str. 100–103 wydania Dover.

Myślę, że to pytanie naprawdę podkreśla wartość inicjatywy i białych elementów. W Exchange QGD pozycja jest prawie równa zgodnie z teorią, podczas gdy w Caro Kann pozycja jest prawie równa według teorii ... skomplikowane.

Nie znam żadnych książek, które porównywałyby te dwie po prostu dlatego, że Panov jest nadal dostępny. Może być niewiarygodnie szalony w tak wielu liniach, kiedy biały przyjmuje IQP. Z drugiej strony, czarny prawie nigdy nie akceptuje IQP w QGD, ponieważ on lub ona ma pełne tempo (Tarrasch to inna historia).

Mój System dotyka niektórych pomysłów dotyczących tych pozycji (tj. Zablokowane centrum za pomocą d4 i d5), ale większość teorii (pozycja Carlsbada, pomysły w liniach ataku mniejszości itp.) Została opracowana niedawno.

Pod względem ogólnych pomysłów na stanowisko (co byłoby dobrym punktem wyjścia do podjęcia decyzji, czy dodatkowe tempo robi dużą różnicę), filmy Kasparowa dobrze pokazują, jak obie strony walczą z konkretnymi pomysłami.

Słyszałem wczoraj o mistrzowskich rozmowach. Zasadnicze różnice, które podkreślił, dotyczyły ataków na mniejszości i korzystania z otwartych plików. Na giełdzie Caro czerń ma centralną większość i silny atak mniejszościowy na pliki aib. Białe próbują zdobyć kontratak przeciwko czerni w postaci silnego ataku króla. W wymianie gambit królowej to biały jest atakowany przez mniejszość na pliki A i B, a białe mają nadzieję na zdobycie czarnego pionka C.

Mistrz pogłębił też znacznie głębsze dyskusje na temat niektórych zawodów biskupa, ale były to główne punkty, które wyciągnąłem z jego lekcji.

Exchange Caro-Kann nie jest uważany za krytyczny z powodu jednej linii wyrównującej:

i jeśli

11.Bxd6

A królowa nie ma dobrego kwadratu, ponieważ 14.Qa3 Qxa3 prowadzi do równej gry. Jeśli białe nie przyjmują b7 podczas ruchu 12 (co jest normalne), to biały ma atak króla, ale czarny pozostaje bez złego elementu i szanse są równe.

Nie gram linii wymiany Gambit Królowej (linia jest dość wolna, gdzie biały gra Nf3 i atak mniejszości, a także agresywna, jak biała gra Ne2, f3, a ostatecznie e4, co uważano za dość niebezpieczne, jak ostatnio wiedziałem ), ale czarne często zmagają się, ponieważ ma trudności ze znalezieniem dobrego kwadratu dla tego lekkiego kwadratowego biskupa. Zobacz fantastyczną dyskusję na ten temat - „Understanding Chess Move by Move” Johna Nunna - pamiętam to niejasno dziesięć lat po przeczytaniu książki. Być może nie są one uważane za „najbardziej krytyczne”, ale myślę, że Wielcy Mistrzowie nadal grają w to otwarcie, szukając dobrych wyników, choć być może nie tak często, jak najbardziej główne otwarcia.

Fischer grał kilka razy w tę wymianę przeciwko Caro, ale było to zanim ktoś - nie pamiętam kto - odkrył ruch Bd6. Białe mają w tej linii całkiem dobry ogólny plan, ale nie wywierają żadnej presji na podstawie jednej sprytnej odpowiedzi.

Myślę, że najważniejsze jest to, że trudno jest wiedzieć, co tak naprawdę wydarzy się w otwarciu, dopóki nie zobaczysz konkretnych ruchów i planów oraz nie rozegrasz wielu gier. „Krytyczne” otwarcia oparte są na szczegółach, które zostały odkryte w ciągu ostatnich 150 lat rywalizacji między najlepszymi graczami i mogą być trudne do przewidzenia na podstawie pozycji trzeciego ruchu.