Czy istnieją gry końcowe, które można wymusić na wygranej, gdyby nie zasada 50 ruchów?

Artykuł Wikipedii na temat reguły pięćdziesięciu ruchów stwierdza:

W XX wieku odkryto, że niektóre pozycje niektórych gier końcowych można wygrać tylko w więcej niż pięćdziesięciu ruchach (bez schwytania lub ruchu pionkiem). Reguła została zmieniona, aby uwzględnić pewne wyjątki, w których dozwolono sto ruchów dla określonych kombinacji materiałów. Jednak coraz więcej wyjątków zostało odkrytych iw 1992 r. FIDE zniosła wszystkie takie wyjątki i przywróciła ścisłą zasadę pięćdziesięciu ruchów.

Nigdy nie widziałem takiego przykładu, chociaż myślałem, że zakończenie K, N, B vs. K. było jednym. Kiedy można wymusić wygraną co najmniej 50 ruchami, ale nie mniej niż 50 ruchami?

— Daniel
źródło

Tak, jest całkiem sporo gier końcowych, które wymagają ponad 50 ruchów z najlepszą grą ze strony obrońcy.

Wikipedia ma listę istotnych nierównowag, w których może zająć ponad 50 ruchów w zależności od konkretnej pozycji. Oto kilka przykładów:

Gawron i biskup kontra samotna wieża (często remis)
Dwóch biskupów kontra samotny rycerz
Dwóch rycerzy kontra samotny pionek (obrońca musi mieć pionka)
Czterej rycerze kontra samotna królowa (nigdy nie zdarzyłoby się na planszy…)
Królowa i wieża kontra królowa i wieża
Dwie królowe kontra dwie królowe

— Andrew
źródło

Wow ... Widzę, że 517 ruchów, aby wymusić zwycięstwo, zostało nawet udowodnionych! To jest wspaniałe!

— Daniel

Zastanawiam się, jaką wartość N najlepiej wyrównałoby grę, gdyby istniała zasada, że po N turach bez ruchu pionka lub zdobycia pionu wygrana Białych nie byłaby już rozpoznawana (co oznacza, że aby Biały wygrał, musi zachować wystarczającą przewagę, że czarny nie mógł się skorygować dla N tur bez przechwycenia pionka lub ruchu pionka).

— supercat