Zdarza się, że jestem jednym z tych, którzy przyciągają nowych jeźdźców do tego sportu i zapewniali podstawowe szkolenie wielu osobom. Oto krótki opis tego, czego staram się ich nauczyć:
- Pozycja jazdy
- Przygotuj się na reakcję
- Wyreguluj / dopasuj swój rower
- Skanuj teren (czekaj)
- Użyj właściwej techniki hamowania
- Nigdy nie dochodź do skrajności
- Rośnie stopniowo
- Najważniejsze: nigdy nie przestawaj próbować / ćwiczyć!
Pozycja ataku
Najlepszą dla mnie pozycją jest lekko uniesione z siedzenia, zgięte kolana, obniżony tułów z ugiętymi łokciami. Stopy na tej samej wysokości z dominującą stopą z przodu.
Gotowy do reakcji: Ręce powinny mocno trzymać kierownicę, ale nie napięte. Jeden lub dwa palce gotowe do uruchomienia hamulców. Wybierz palce, które chcesz na pasku, w zależności od tego, czy masz najlepszą przyczepność. Nieco ważniejsze jest kontrolowanie kierownicy niż dziwne ściskanie hamulców przez cały czas. Jest to szczególnie ważne w przypadku sekcji skał lub korzeni, które wstrząsają motocyklem we wszystkich kierunkach. Musisz trzymać kapitana tych barów!
Poza tym łokcie i kolana powinny być przez cały czas lekko zgięte, co daje szansę na ich rozciągnięcie lub zwężenie w razie potrzeby, dzięki czemu pochłaniasz nierówności terenu, gdy je przechodzisz. To jak poruszanie się wokół roweru (góra / dół, przód / tył, prawo / lewo). Dlatego nie polecam siedzenia z całkowicie rozciągniętymi ramionami: w tej pozycji nie ma możliwości swobodnego kierowania ani opuszczania roweru podczas wchodzenia do dziury lub „schodzenia”. Prosty sposób myślenia jest następujący: Twoje ręce i nogi są „twoim” zawieszeniem, chcesz być ustawiony raczej w połowie drogi.
Właściwie dostrojony
Powinieneś nastroić swój rower najlepiej, jak to możliwe. Obejmuje to hamulce i zawieszenie (jeśli występuje). Twoje hamulce powinny być w najlepszej formie. To jest kompletny temat, więc nie będę zagłębiał się w to, ale w zasadzie musieli zdobyć twoją pewność siebie. Dźwignie powinny być umieszczone w miejscu, w którym możesz być bardziej skuteczny w hamowaniu. Odległość między zaciskiem dźwigni hamulca a uchwytem kierownicy powinna umożliwiać uruchomienie dźwigni palcem wskazującym, środkowym lub jednym i drugim. „Zasięg” to odległość dźwigni od uchwytu, gdy hamulce nie są uruchamiane. Odległość ta powinna ułatwić chwycenie dźwigni, nie za daleko, że jest to trudne, aby nie zaplątać się w nią palcami. Ponadto po włączeniu hamulców dźwignia powinna opuścić się do pozycji, w której palce stają się mocniejsze.
Zawieszenie również powinno być odpowiednio wyregulowane. Dwie główne regulacje to napięcie wstępne i prędkość odbicia. Napięcie wstępne określa, jak „sztywne” jest zawieszenie i określa „ugięcie”. Sag określa, jak głęboko zawieszenie porusza się pod ciężarem rowerzysty. Odpowiednia ilość ugięcia pozwala kołom zjechać w dół w razie potrzeby. Gdy masz za mało ugięcia, opona zbyt łatwo traci kontakt z podłożem i tracisz kontrolę. Zbyt duży ugięcie sprawia, że zawieszenie ułatwia zejście na dół, uderzając w drugi koniec skoku zawieszenia. Może to również prowadzić do utraty kontroli lub innych awarii.
Prędkość odbicia to szybkość powrotu amortyzatora po uderzeniu w przeszkodę. zbyt szybko, a rower będzie się trząsł (nie poczujesz pewności siebie) i być może odbije się od podłoża, tracąc przyczepność. Zbyt wolno i poczujesz się, jakbyś utknął po uderzeniu, w rzeczywistości nie będzie gotowy na następny, jeśli przyjdzie zbyt szybko. Prawidłowa pozycja pośrednia zależy od stylu jazdy i charakterystyki terenu.
Istnieją inne dostosowania, które można wprowadzić, ale różnią się one w zależności od modelu, marki i marki, dlatego najlepszym rozwiązaniem jest odniesienie się do instrukcji obsługi.
Skanuj teren
Patrz przed siebie, nigdy nie patrz w dół na oponę. Im szybciej chcesz jechać, tym dalej musisz podążać szlakiem. Zeskanuj teren i poszukaj najlepszej linii. Wybierz obszary, w których masz większą przyczepność lub powierzchnie były lepsze / bezpieczniejsze do hamowania. Sucha lita skała lub zwarta ziemia to zwykle dobre opcje. Jest takie powiedzenie, że rower pojedzie tam, gdzie spojrzysz, więc skup się na trasie, wybierz dokąd chcesz pojechać i pozostań tam! Jeźdźcy często patrzą na wystającą skałę, bojąc się jej i ... uderzając w nią. Unikaj tego zachowania, nie gap się na przeszkody, ale prześledź swoją ścieżkę wokół niej lub nad nią i skup się na tym.
Technika hamowania
Najważniejszą umiejętnością dotyczącą hamulców (IMHO) jest wiedza, kiedy NIE należy ich stosować. Hamowanie jest instynktowne, gdy tylko poczujesz niebezpieczeństwo, naciskasz hamulce. Ale jest wiele sytuacji, w których najlepiej tego nie robić. Przede wszystkim nigdy nie naciskaj dźwigni szybko i mocno: powoduje to zablokowanie opon i utratę przyczepności. Musisz być delikatny. Zwykle musisz zwolnić hamulec podczas pokonywania mokrych korzeni, śliskich skał itp. Szczególnie powinieneś zwolnić przedni hamulec tuż przed uderzeniem w skałę lub dziurę, aby można było swobodnie przetoczyć się przez przeszkodę i uniknąć przewrócenia kraty.
Zalecam jednoczesne korzystanie z OBU hamulców. Znajdziesz wiele rozbieżnych opinii na ten temat, ale przekonałem się, że każdy hamulec służy jednemu celowi. Sam tylny hamulec może nieco spowolnić, ale ma tendencję do prostowania motocykla na śliskich powierzchniach lub luźnym piasku / żwirze, trochę jak ster w samolocie. Hamulec przedni może cię zatrzymać, ale ma tendencję do ciągnięcia cię do przodu. Ważne jest, aby nauczyć się hamować bez blokowania kół, szczególnie podczas skrętu. Jeśli koncentrujesz się na tym, dokąd zmierzasz, bardziej niebezpieczne jest nadmierne hamowanie niż hamowanie nieco mniej. Ważne jest również, aby nie przytrzymywać hamulców do końca, aby uniknąć przegrzania, co może doprowadzić do awarii hamulca.
Nigdy nie dochodź do skrajności
Nigdy nie przyjmuj ekstremalnych pozycji. Nie za daleko, nie za nisko. Na początku popełniłem takie błędy, ale musiałem je poprawić. Rozciąganie, aby być za daleko, zmniejsza zdolność manewru. Korzystanie z siedziska zbyt nisko dla „lepszej stabilności” powoduje również, że nogi znajdują się w niezręcznej pozycji, która nie pozwala na pokonywanie wzlotów i upadków. Schodząc z góry przez najtrudniejszy odcinek, należy zejść z siodła, aby i tak nie uderzyć się w kręgosłup.
Rośnie stopniowo
Nigdy nie próbuj zbyt mocno, aby dostać się do poziomu jazdy twojego kumpla, nie podejmuj ryzyka, które wykracza poza twoje umiejętności. Idź trochę na raz. Dużo ćwiczyć. Znajdź sposób na ćwiczenie przeszkód w kółko. Rozwijaj technikę, zanim osiągniesz prędkość. Każdy rodzaj przeszkody wymaga określonych ruchów, ponieważ ucząc się ich, musisz zbudować „pamięć mięśniową”, zanim przejdziesz na inny poziom, więc bądź cierpliwy, ale nigdy nie przestawaj próbować / ćwiczyć . Bądź pokorny i ćwicz nawet to, co czujesz, że opanowałeś. Kiedy pokonujesz przeszkodę / skok / upuszczenie itp. Po raz pierwszy, spróbuj wrócić i zrobić to jeszcze raz, jeszcze raz i jeszcze raz ...
Być może masz już umiejętności w niektórych z tych obszarów, ale każdy z tych punktów ma o wiele więcej do omówienia. Z przyjemnością zagłębię się w dowolny temat, jeśli znajdę pytania skierowane konkretniej na którekolwiek z nich. Moje referencje: Jestem kolarzem zjazdowym i zjazdowym z kilkoma pozycjami na podium w lokalnych wyścigach DH;).