Większość badań naukowych na temat problemów z jazdą na rowerze i układu moczowo-płciowego pisanych jest z myślą o klinicystach, aby uświadomić im możliwe objawy, z którymi się spotkają. Często badania te są streszczane w artykułach przeglądowych. W jednym z takich artykułów ( Leibovitch i Mor, 2005 ) dokonano przeglądu 62 odpowiednich badań. Mówią:
Zgłaszana częstość występowania objawów moczowo-płciowych związanych z rowerem różni się znacznie. Najczęstszymi problemami układu moczowo-płciowego związanymi z jazdą rowerem są syndromy uwięzienia nerwów przedstawiające się jako drętwienie narządów płciowych, które występuje u 50–91% rowerzystów, a następnie zaburzenia erekcji zgłaszane u 13–24%. Inne rzadziej występujące objawy to priapizm, zakrzepica prącia, bezpłodność, krwiomocz, skręt powrózka nasiennego, zapalenie gruczołu krokowego, stwardnienie guzkowe krocza i podwyższone stężenie PSA w surowicy, które zgłaszane są sporadycznie.
W przypadku indywidualnego badania wiele z tych badań ma ograniczenia (niewielka liczba badanych, brak obserwacji itp.), Ale w całości są całkiem przekonujące, że istnieje związek między jazdą na rowerze a problemami układu moczowo-płciowego.
Jedyne badanie, które udało mi się ustalić, oparte na populacji, tj. Obejmowało mężczyzn o różnym czasie trwania jazdy rowerem, to Marceau i in., 2001 . Ich dane dotyczące 1709 mężczyzn pochodzą z Massachusetts Male Aging Study. Po wyeliminowaniu czynników potencjalnie zakłócających („wiek, wydatek energetyczny, palenie tytoniu, depresja i przewlekła choroba”) odkryli, że mężczyźni, którzy jeździli rowerem dłużej niż 3 godziny tygodniowo, mieli 72% większe prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń erekcji niż ci, którzy jechali rowerem krócej niż 3 godzin na tydzień. Są jednak ostrożni (moje podkreślenie):
Jazda na rowerze 3 godziny lub więcej tygodniowo może być związana z zaburzeniami erekcji. Dane ujawniły, że prawdopodobieństwo ED może być zmniejszone u tych, którzy jeżdżą mniej niż 3 godziny tygodniowo, a ED może być bardziej prawdopodobne u rowerzystów, którzy jeżdżą dłużej niż 3 godziny tygodniowo. Potrzebne są dalsze badania populacyjne, aby lepiej zdefiniować ten związek.
Ostatnie zdanie jest kluczowe. To prawda, że takie badania populacyjne mają wady. Jednym z głównych problemów jest to, że dane są zgłaszane przez siebie. Inną wadą jest to, że ich próba prawdopodobnie nie obejmuje elitarnych lub wysokopoziomowych kolarzy sportowych, którzy mogliby mieć lepszy sprzęt lub lepszą technikę.
Czy to oznacza, że twoje doświadczenia mogą się różnić? Absolutnie.