Dlaczego w wyścigach drogowych nie ma ucieczki od zespołu?

Oglądałem Tour de France od kilku lat i zaczynam myśleć, że rozumiem podstawy taktyki i strategii. Ale uderzyło mnie jedno pytanie:

Dlaczego nie zdarzają się awarie zespołu?

Zespoły mają radiotelefony, więc taki ruch można zaplanować i skoordynować bez wiedzy reszty peletonu.

Widzę, że trudno byłoby zapobiec jednemu lub dwóm niezależnym członkom zespołu, którzy nie mogliby się podeprzeć i że jeśli tacy zawodnicy są sprinterami, mogliby wygrać etap. Ale jeśli twój zespół jest bardziej zainteresowany ogólną klasyfikacją, to z pewnością nie byłby to duży problem?

(Postscriptum: Ponieważ takie rzeczy się nie zdarzają, zakładam, że istnieje dobry powód, dla którego tak się nie dzieje. Nie twierdzę, że wiem lepiej niż kierownicy zespołów! Zaraz po dokładnym wytłumaczeniu dlaczego. )

Podczas gdy zespół może zorganizować ucieczkę, peleton nie pozwoli jej odnieść sukcesu. Mechanika 8 lub 9 jeźdźców, nawet doskonałych jeźdźców pracujących razem, jest taka, że ​​maksymalne zrównoważone prędkości nie byłyby wystarczająco wysokie, aby trzymać się z dala od peletonu wystarczająco długo, aby mieć znaczenie, a każdy inny zespół miałby żywotny interes w zapewnieniu, że ucieczka została złapana.

Przewaga GC zespołu, któremu udało się wykonać taki manewr, byłaby prawie niemożliwa dla innych zespołów, z których można by się zregenerować, więc każdy inny zespół pracowałby razem, aby upewnić się, że się nie powiedzie.

Zespoły w peletonie często zezwalają na ucieczkę, ponieważ daje to drużynom GC dźwignię do gry przeciwko rywalom. Która drużyna będzie musiała wydać energię i siłę roboczą, aby zatoczyć się w przerwie? Jak to wpłynie na ich szanse jutro?

Edytować:

I dodając ... Oderwanie się całego zespołu byłoby marnotrawstwem energii „specjalistów”. Na przykład cała ucieczka zespołu, aby wygrać jeden etap, może zepsuć szanse wspinacza na etapie górskim następnego dnia. - Dzięki uprzejmości * wdypdx22 *

Dlaczego nie zdarzają się awarie zespołu?

Można sobie wyobrazić, że zespół mógłby to zrobić na jednym etapie. Ponieważ wyścig ma 21 etapów, byłoby to ogromnym marnotrawstwem talentu i energii.

Każda drużyna ma specjalistów: wspinaczy, zawodników czasowych, sprinterów itp. Zasadniczo, gdy ci faceci są w peletonie, oszczędzają energię na późniejszy etap, na sprint lub wspinaczkę itp. Tak więc, jeśli cały zespół wykonał Oderwanie może bardzo łatwo zasysać rezerwy energii na późniejszy wydatek energetyczny.

Na przykład ... Oderwanie się drużyny w górach prawdopodobnie oznaczałoby, że sprinterzy pozostaną w tyle z energią zużytą na nadchodzący sprint. Albo ucieczka zespołu na mieszkania oznaczałaby, że wspinacz nie byłby w stanie przygotować się na góry następnego dnia.

Mógłbym pontyfikować więcej, ale muszę iść ...

Wróćmy teraz i jeszcze trochę na temat „ucieczki od zespołu” ...

W każdym razie mój przykład ucieczki na mieszkania był zły. Ucieczki są bardzo rzadkie na płaskich scenach. Dlaczego? Ponieważ bardzo trudno jest jednostkom lub małym grupom uciec z peletonu, ponieważ nie ma dużych wzgórz, które mogłyby go spowolnić. Zespoły często jednak starają się pozostać na czele peletonu, aby ich sprinter (y) byli w dobrej pozycji do finałowego sprintu do mety.

Ucieczki są powszechnena pagórkowatych i górzystych etapach, ponieważ pagórkowaty / górzysty teren odfiltrowuje osoby nie wspinające się i słabszych. Ucieczką będzie osoba lub niewielka grupa zawodników, a nie cała drużyna. Dlaczego nie cały zespół? Jednym z nich jest to, że wszyscy członkowie zespołu po prostu nie są w stanie odeprzeć goniącego peletonu przez dłuższy okres czasu. Na przykład, sprinter rzadko, jeśli w ogóle, jest wspinaczem, więc naprawdę nie chcesz, aby ten jeździec uciekł. Innym powodem jest strategia. Mówiąc, że arywista i domownik uciekają, reszta zespołu może wrócić do peletonu i manipulować tempem, dzięki czemu ucieczka ma większą szansę na sukces. Tak więc „zespół” nie ucieka, ponieważ inne strategie są bardziej skuteczne. Kolejną rzeczą do rozważenia jest struktura nagród wyścigu.trzech najlepszych zawodników z każdej drużyny na etap. Tak więc, nawet jeśli drużyna wygrała tę klasyfikację, nie byłoby sensu wysyłać całej drużyny na ucieczkę.

Teoretycznie może istnieć dobry powód do „ucieczki z zespołu” w wyścigu etapowym, ale jeszcze o tym nie pomyślałem i nie widziałem go w prawdziwym świecie. ; ~)

Jest kilka powodów ucieczki, ale wbrew intuicji, rzadko są one spowodowane chęcią wygrania całości. Prawie nigdy nie zobaczysz jednego z głównych pretendentów do tytułu ogólnego (GC) w ucieczce - ponieważ wiedzą, że jeśli dołączyliby do ucieczki, to każda drużyna z aspiracjami GC współpracowałaby w ich ściganiu, co również oznacza, że ​​inni członkowie ucieczki prawdopodobnie nie pomogliby im tak bardzo.

Zazwyczaj ucieczka jest tak ważna, aby uzyskać trochę uwagi dla zespołu, ich sponsorów lub osoby indywidualnej i prowadzona przez osoby, które rzadziej wygrywają etap „normalnie”, tzn. Nie są sprinterami, wspinaczami czy triallistami.

Peleton może na ogół podróżować szybciej niż mała grupa, są wyjątki, ale często zobaczysz ten moment na etapie, w którym ucieczka, która miała dobrą solidną przewagę, nagle zaczyna go tracić; moment, w którym peleton uzna, że ​​wystarczy.

Nawet dobrze wyszkolony zespół nie jest w stanie utrzymać peletonu na dystans (a na pewno nie dzień po dniu) - próby czasowe w zespole rzadko trwają dłużej niż 60 minut (w tym roku jest ich znacznie mniej), a nie ponad 100 mil przeciętnego etapu - jeśli peleton zdecyduje się na współpracę.

Widziałeś to nawet w etapie 7, w którym peleton podzielił się na dwie względnie równe części, a część z tyłu bardzo starała się nadążyć.

Generalnie zgadzam się z podanymi dotychczas przyczynami, jednak silny wiatr boczny może dać się zespołowi koordynującemu rozłam w peletonie. Przy silnym wietrze bocznym przewaga aerodynamiczna grupy jest znacznie zmniejszona. Jeśli dyrektor drużyny jest świadomy kierunku i siły wiatru, może nakazać drużynie atakować razem, gdy droga się skręca, a grupa znajduje się przy bocznym wietrze.

Tak było podczas Tour de France w 2009 roku, kiedy zespół Astana zastosował tę taktykę. Ostatecznie został przywrócony, ale w peletonie uruchomił dzwonki alarmowe. Odzyskiwanie terenu przy silnym wietrze bocznym jest trudne - można utrzymać niewielką przerwę, co powoduje, że ścigający spędzają dużo dodatkowego wysiłku.

Odniesienie do ataku tutaj: http://www.theepochtimes.com/n2/sports/tour-de-france-armstrong-contador-garate-20097.html patrz sekcja „ Garate in Early Attack ”

Jednym z przykładów ucieczki zespołu (a przez to mam na myśli 3 zawodników z tej samej drużyny w ucieczce, gdzie oni wyraźnie dowodzą) jest 12. etap trasy w 1995 roku. Słynne zwycięstwo Jalabert w Dniu Bastylii w Mende. Aby tak się stało, potrzebujesz kilku składników:

• pagórkowate / kręte drogi. Jak wyjaśniono powyżej, w pełni zorganizowany peleton na prostych drogach złapie każdego. Górzyste / kręte drogi ułatwiają ekstrakcję z peletonu, a pościg jest naprawdę zorganizowany. Na etapach górskich ucieczka zespołu ma mniej sensu, ponieważ zyskujesz tam mniejszą przewagę aerodynamiczną ...
• ofensywni jeźdźcy. Aby zacząć, musisz zaatakować i prawdopodobnie nie tylko raz. Tego dnia Jaja zaczęła wszystko wcześnie.
• silne wsparcie. Chociaż zwykle możesz najpierw wysłać „domestiques”, a później mieć most lidera, tego dnia stało się odwrotnie. Poprzez serię kontrataków i strategię na menadżerze ONCE Manolo Saiz, kilku kolegom z drużyny Jalabert udało się pokonać ucieczkę. Zanim peleton w pełni się zorganizował, ONCE miał przyjemny 3-jeździecki pociąg jadący z przodu i udało mu się wyprzedzić kilka minut przed peletonem.

Jak widać, wiele rzeczy musi się wydarzyć, aby umożliwić nawet tak ograniczoną ucieczkę drużynie. I mam wrażenie, że w dzisiejszych czasach radia nigdy by się nie wydarzyły ... Ale jest nadzieja, że ​​zostaną one zakazane i widzimy powrót do bardziej „instynktownych” wyścigów w nadchodzących latach ...