Skąd doświadczeni rowerzyści wiedzą, na jakim są sprzęcie bez wyświetlacza optycznego?

Większość grup górskich na średnich i wysokich poziomach (np. SLX i X7) ma opcje dźwigni zmiany biegów bez wyświetlania, który bieg jest aktualnie aktywny. W jaki sposób jeźdźcy unikają łańcuchów krzyżowych i innych nieprzyjemności, szczególnie podczas jazdy w ciemności lub na nierównym terenie (tj. Gdy nie mogą z łatwością spojrzeć na tylne koła zębate)?

Wszyscy elitarni jeźdźcy, których spotkałem, po prostu wiedzą . Myślę, że to część dbałości o szczegóły niezbędna na tym poziomie. Prawie nigdy nie widzisz, jak spoglądają w dół, by sprawdzić (oznaczałoby to słabość i dawanie szansy przeciwnikom).

Ale jeśli chodzi ci o to, czy kierowca może powiedzieć, z którego koła zębatego korzysta z przodu i z tyłu? wtedy odpowiedź jest taka, że ​​często nie możemy powiedzieć.

Zazwyczaj wiemy z pamięci, którego przedniego koła zębatego używamy. A kiedy zmieniam tylny bieg, po innym odczuciu przełożenia wiem, czy jestem blisko górnej, środkowej czy dolnej części zestawu wskaźników. I bardzo rzadko starają się zmieniać biegi obok ostatniego.

Rower wie. Wystarczy.

Głównie kadencja. Odpowiedź na twoje pytanie znajduje się w tytule. Doświadczenie. W ten sam sposób motocykliści wiedzą, na jakim biegu się znajdują. Prędkość silnika w porównaniu z prędkością, z jaką się poruszają.

Jeden z moich motocykli nie ma wskaźników i mniej go znam niż mój drugi, który ma wskaźniki i więcej lat, szczególnie na szczycie. Ale nie uważam tego za problem. Nie musisz dokładnie wiedzieć , w jakim biegu jesteś, wystarczy, aby wiedzieć (np.), Że jeśli chcesz upuścić sprzęt, musisz upuścić zębatkę. Zwykle wystarczy do tego połączenie odczucia i niejasnego przypomnienia o tym, co zrobiłem.

Uważam się za przyzwoicie doświadczonego, jeżdżę przez wiele lat, a moja odpowiedź brzmi: nie muszę wiedzieć. Liczby nie są dla mnie ważne; wszystko zależy od tego, jak się czuje. Niezależnie od prędkości, którą jadę, jeśli chcę jechać szybciej i pedałuję bez poczucia, że ​​wykonuję jakąś pracę, muszę zmienić bieg na wyższy. Jeśli wydaje mi się, że zużywam zbyt dużo energii (tj. Zbyt trudno jest pedałować), to zmniejszam bieg. Nie ma w niej „odpowiedniego” sprzętu; zależy od mojej aktualnej prędkości i ilości pracy, jaką mam ochotę, lub, w niektórych przypadkach, wymaganego momentu obrotowego.

Dla mnie hałas jest dobrym wskaźnikiem „złych” biegów z łańcuchem krzyżowym. Wiem również z szybkości, kiedy muszę zmienić tarcze.

Dużo czasu nie…

Większość mojej jazdy to starszy rower turystyczny z manetkami z dolną rurą lub tandem z typem roweru górskiego (dwa rodzaje dźwigni / dźwigni). Wiem więc ogólnie, na jakim biegu znajduje się motocykl, i jak mówi Michael, wykrywaj łańcuchowe łączenie dźwiękowe. Pozycja dźwigni zmiany biegów na rowerze turystycznym mówi mi wiele o tym, na jakim biegu jestem, i mogę to odczytać odczuwalnie. W tandemie potrafię odróżnić skrajności na podstawie zachowania dźwigni zmiany biegów (albo nie pozwoli ci to pociągnąć za kabel, albo już nie zwolni).

Mam również dość zrelaksowane podejście do łączenia łańcuchów. Wiem, że to „złe” i staram się tego unikać, ale nie przejmuję się też zbytnim wybieraniem „niewłaściwych” kombinacji biegów. Zazwyczaj zauważam je z powodu hałasu lub odczuć, a kiedy to robię, zmieniam się, jeśli mogę. Jeśli nie mogę włożyć trochę pieniędzy do słoika z częściami rowerowymi, kiedy wrócę do domu.

W dzisiejszych mechanizmach korbowych 2- i 1-łańcuchowych krzyżowanie łańcucha nie stanowi problemu, a w przypadku mechanizmów korbowych, w których może to stanowić problem (które są raczej rzadkie w grupach z wyższej półki), dźwięk i odczucia są na to dobre oznaki. Więc tak naprawdę nie musisz wiedzieć, w jakim jesteś sprzęcie.

A kiedy spędzasz dużo czasu na swoim rowerze, zaczynasz rozpoznawać bieg po wyczuciu i jesteś w stanie powiedzieć, na którym jesteś ... no cóż, powiedzmy +/- 1.

Przeszedłem z Shimano Deore (z wyświetlaczami) na Sram X9 (bez wyświetlaczy) jakieś 5 lat temu i nigdy nie czułem potrzeby patrzenia w dół i sprawdzania biegów. Nie są więc tak ważne, tylko kwestia zmiany nawyków.

Doświadczeni jeźdźcy wybierają odpowiednią tarczę na podstawie zbliżającego się terenu. Następnie wszystko, co muszą wiedzieć, to wchodzić lub wychodzić na kasecie w razie potrzeby.

Jeśli osiągnąłeś już maksymalny lub najniższy poziom, ta sekcja się kończy, czas wybrać nową tarczę.

Użyj dźwigni zmiany biegów; nie musisz patrzeć na wiosła, aby poczuć dłonią pozycję przekładni. Różnica kątów między punktami indeksowania jest wystarczająco wyraźna, nawet podczas indeksowania dziesięciu biegów, że wystarczy dotknąć wiosła i wiedzieć, na jakim biegu się znajdujesz.

Wszystko dotyczy kadencji. Nie musisz być do tego profesjonalistą ...