Dlaczego jazda na tandemie jest trudniejsza do pokonania niż pojedynczy motocykl?

Przy takim samym stosunku mocy do masy, dlaczego rower tandemowy jest trudniejszy do jazdy pod górę? Mam przyjaciół, których rower tandemowy Cannondale waży tyle samo, co ich pojedyncze motocykle dla jeźdźców. Ale łatwiej im wspinać się na wzniesienia (w porównaniu do grupy) na motocyklach jednośladowych niż na tandemie. Są doświadczonymi jeźdźcami w tandemie.

Każdy wspina się we własnym tempie i rytmie.

Na tandemie obaj jeźdźcy muszą jeździć z tą samą prędkością i kadencją, która będzie najbliższa najsilniejszemu jeźdźcowi. Więc żadne z nich nie wspina się w najlepszym tempie i rytmie.

W tandemie z bardzo dobrze dobranymi jeźdźcami są w rzeczywistości szybsi, głównie z powodu przeciągającego efektu, że dwóch jeźdźców jest tak blisko siebie.

Z drugiej strony, jeśli wzgórze jest tak strome, że jeźdźcy musieliby stać, staje się to kwestią umiejętności jeźdźca. Wielu jeźdźców w tandemie ma trudności z opanowaniem dwuosobowej koordynacji wysiłków niezbędnych do przejścia do pozycji stojącej.

Podczas wspinania się na wzgórze w pojedynkę normalne jest kołysanie rowerem podczas wspinaczki. To rzadko pasuje dokładnie dla obu kierowców.

Jest to podobne do sposobu, w jaki ludzie biegają wolniej w trzynożnym wyścigu.

Koordynacja: Podczas jazdy w grupie singli może być trudno utrzymać się razem na wspinaczce pod górę, ponieważ wszyscy wspinają się na różnych poziomach. Zależy to od wielu czynników, masy, przełożeń, preferowanej kadencji, zejścia z siodła, kiedy czujesz się komfortowo i tak dalej. Będąc zmuszonym do wspinania się szybciej lub nawet wolniej niż chcesz, możesz zakłócić rytm jeźdźca.

W tandemie bardziej prawdopodobne jest, że twój rytm wspinaczki będzie niezręczny. Jeśli kapitan chce wstać, kadencja staje się bardziej „tupiąca”, co powoduje, że palacz czuje, że nie jest w stanie włożyć dużej mocy. Jeśli palacz wstanie, może skończyć pocieraniem twarzy w plecy kapitana. Jeśli obaj stoją, tandem może być trudny do opanowania, chyba że kapitan jest znacznie cięższy i silniejszy niż palacz.

Stosunek mocy do masy: tandem z dwoma lekkimi jeźdźcami czuje się podobnie do singla z ciężkim jeźdźcem. Większość cięższych jeźdźców jest wolniejsza na podjazdach.

Brak przewagi aerodynamicznej: powyższy współczynnik koordynacji jest więcej niż kompensowany w mieszkaniu dzięki przewadze aerodynamicznej tandemu: 195% mocy, być może 120% oporu aerodynamicznego. Jednak opór powietrza podczas wznoszenia jest znikomy. Być może inne źródła oporu nie są tak bardzo zmniejszone. Na przykład:

• Opór toczenia może być podobny do dwóch singli ze względu na podobny ciężar.

Oprócz podanych odpowiedzi istnieje również przyczyna psychologiczna: efekt Ringelmanna .

Im więcej osób pracuje razem nad danym zadaniem, tym mniej wysiłku każdej osoby staje się nieświadomie (nawet jeśli wszyscy myślą, że robi to najlepiej). Po raz pierwszy zaobserwowano to przy ciągnięciu liny i spadku wydajności, którego nie można wytłumaczyć samą nieefektywnością synchronizacji.

Ten efekt dotyczy nawet grup składających się tylko z dwóch osób:

(Ingham, Levinger, Graves i Peckman, 1974) próbowali powtórzyć ten eksperyment w 1974 r., Ponieważ nie byli pewni wczesnej metodologii i opisów wcześniejszych badań Ringelmanna. Grupy 2, 3, 4, 5 i 6 wykonały zadanie ciągnięcia liny. Grupy 2 osób wykonały przy 91% potencjału, 3 przy 82%, 4 przy 78%, 5 przy 78%, 6 przy 78%. Źródło

To nie trudniejsze do jazdy pod górę, czy kapitan i palacz jest w doskonałej jedności . Dużo jeżdżę z tandemem z żoną i łatwiej mi wspinać się na wzgórza z palaczem niż jeździć na singlu. Jeśli masz odpowiednią komunikację, to dosłownie dwie osoby jadą na jednym rowerze, co stanowi dwukrotność mocy jednej osoby na jednym rowerze. Prawdziwą wadą jazdy na tandemie jest opór, dwie osoby i większy rower nie przecinają powietrza, jak robi to jedna osoba na kompaktowej ramie. Dlatego czasy wyścigów na torze tandem są zwykle kilka sekund wolniejsze niż czasy dla pojedynczego kierowcy. Cóż, to i fakt, że wyścigi tandemowe są typowe dla osób niepełnosprawnych, na przykład na Igrzyskach Paraolimpijskich, gdzie palacz jest wyłączony, a kapitan nie może być zawodowym zawodnikiem. Ale na podjazdach, gdzie aerodynamika nie jest czynnikiem, tandemowi kierowcy niszczą pojedynczych zawodników na podjazdach.

Niektóre pary ludzi mogą zmagać się z tandemem, ponieważ ich style jazdy są różne, jak już wspomniano, ma to znaczenie tylko wtedy, gdy robisz coś takiego jak jazda z siodła, na rowerze tandemowym nie możesz być dwoma umysłami, ty jeździć jak jeden umysł.