Odpowiedzi:
Twierdzi się, że osie przelotowe oferują sztywniejszy widelec, zapewniający bardziej precyzyjne prowadzenie i osiągi, w porównaniu z 9 mm QR. 15-milimetrowe osie ewoluowały jako lżejsze na przemian z 20-milimetrowymi - które są ciężkie i przesadne dla XC i większości jazdy w górach, o podobnej masie do 9mm QR, ale o większej wydajności.
Na najwyższym poziomie (zarówno roweru, jak i kierowcy) jestem pewien, że poprawa osiągów jest realna i mierzalna. W miarę obniżania się zdolności kosztu / umiejętności jeźdźca, pojawia się punkt przecięcia, w którym nie ma znaczenia - wydajność widelca (lub jego brak) tłumi jakąkolwiek prawdziwą różnicę. Cynik we mnie wierzy, że dla wszystkich, oprócz najbardziej elitarnych w najdroższych motocyklach, efekt placebo wydawania 1000 $ na nowy zestaw jest bardziej czynnikiem wpływającym na lepszą wydajność niż jakakolwiek rzeczywista, naukowo mierzalna różnica. Wiele raportów, które przeczytałem, jest podobnych do „Moja lśniąca nowa zabawka za 5 000 $ z osiami 20 mm jest znacznie sztywniejsza i bardziej przewidywalna niż mój 10-letni rower o wartości 1 000 $ z 9 mm QR. Te osie 20 mm są najlepsze!”
Zdecydowaną zaletą osi przelotowych jest udokumentowany i prawdziwy problem z QR na przednich widelcach i hamulcach tarczowych, gdzie przednie koło jest wyrzucane podczas intensywnego pieczenia z powodu momentu obrotowego wytwarzanego przez tarczę. Zostało to w połowie rozwiązane za pomocą „występów prawnika” - koło pozostaje włączone, ale może się poluzować. Jest to tylko prawdziwy problem dla tych z dużymi rotorami dyskowymi i tych, które nie wykonują poprawnie QR-up. Przeciętny zawodnik XC na tarczach 160 mm nigdy nie zobaczy problemu.
Możliwą wadą osi przelotowych jest to, że usuwanie i ponowna instalacja kół jest trudniejsza, często wymaga narzędzi (można uzyskać QR przez osie), co czyni go mniej odpowiednim do naprawy przebić w terenie itp. Może być potrzebny nowy bagażnik na rowery (jeśli używasz styl mocowania widelca).