Jak ustalane są kategorie wspinaczek?

W wyścigach kolarskich istnieje pięć stopni lub kategorii podjazdów - Kategoria 4, 3, 2, 1 i Hors (powyżej kategorii lub HC). Jak decydują, co to jest kategoria 1 i co sprawia, że ​​tak trudno jest HC?

Jak już wspomniano, rzeczywiste kategorie są dość subiektywne. Takie rzeczy, jak sława wspinaczki, a także to, jak organizatorzy czują się, gdy rozdają punkty King of the Mountain na danym etapie, wpłyną na ranking.

To powiedziawszy, istnieją pewne ogólne zasady, jeśli chcesz dowiedzieć się, w jaki sposób lokalne stawki wspinania się do danej wspinaczki rankingowej w trasie. Zawsze są wyjątki, aby wspinać się w rankingach, ale powinno to dać podstawową listę na początek.

Category 4
2km or so @ 6%
4km or so @ < 4%

Category 3
2-3km @ 8% (or less on average, but with very steep pitches)
2-4km @ 6%
4-6km @ 4%

Category 2
5-10km @ 5-7%
10+km @ 3-5%

Category 1
5-10km @ >8%
10-15km @ 6%

HC
Often Category 1 climbs as the last climb of the day
15+km @ 8%+ (Alpe D'huez, etc.)
20+km @ anything uphill. (Galibier is ~=4% over 40km if I recall correctly)

Jak już wspomniałem, możesz znaleźć wyjątki dla każdego z nich. Niektóre przykłady obejmują:

• W 2006 r. TdF obejmował Cauberg, kluczową wspinaczkę wyścigu Amstel Gold. Obejmuje około 1,5 km ze średnią około 5%, został sklasyfikowany w kategorii 3. Jest na nim kilkaset metrów @ 11% i umieszczony tuż przed metą, rozbił peleton.
• 2010, etap 12 zakończył się tuż po Col de la Croix Neuve. Został sklasyfikowany w kategorii 2, mimo że ma tylko 3,1 km długości. Średnio wynosił 10%, więc nie jest to łatwe.
• Wiele wspinaczek w kategorii 4 we wczesnych etapach płaskich byłoby nieprzystosowanych na wzgórzu. Istnieją, więc ekscytuje się wczesną klasyfikacją króla gór.

Jak wspomniano powyżej, część rankingu wspinaczki zależy od jej umiejscowienia na etapie: zwykle końcowa wspinaczka etapu jest „podbijana” przez kategorię. Możesz to zobaczyć na poniższych wykresach, które pokazują podjazdy sklasyfikowane przez organizatorów samego Tour de France dla edycji Tour 2012, 2007, 2005 i 2004, i przedstawione na podstawie długości podjazdu i jego średniego gradientu . Biorąc pod uwagę długość wznoszenia i gradientu, można obliczyć całkowitą zmianę wysokości dla tego wznoszenia, a kropkowane linie konturowe na każdym wykresie pokazują to. Wspinaczki Cat 2, 1 i HC są nazywane. Na przykład w 2004 r. Wspinaczka Vilarda de Lansa została sklasyfikowana jako wspinaczka Cat 2, a nie (ewidentnie) Cat 3, ponieważ był to koniec etapu. Podobnie w 2005 roku wspinaczka na Pla d'Adet zakończyła etap,

Nawiasem mówiąc, Madeleine była wspinana zarówno w 2004, jak i 2005 r., Ale, jak widać, długość i nachylenie podjazdów były różne w tych latach. W 2004 roku Madeleine wspięła się od strony południowej; w 2005 i 2012 roku podejście do Madeleine odbyło się z północy.

W przypadku podjazdów na Strava istnieje obiektywna kategoryzacja, czyli długość w metrach razy ocena w procentach, z następującymi kategoriami:

score = length(m) * grade(%)

• Kategoria 3 : wynik> 16000
• Kat 2 : wynik> 32000
• Kategoria 1 : wynik> 64000
• Cat HC : wynik> 80000

Na przykład Alpe d'Huez ma długość 13800m i średni gradient 8,1% (według Wikipedii), co daje wynik 111780, co oznaczałoby, że wznosi się on jako wzniesienie HC, ponieważ jego wynik jest znacznie powyżej 80000.

Organizatorzy wycieczek oceniają je subiektywnie na podstawie ich stromości, długości, a także miejsca, w którym występują na scenie (wspinaczki w pobliżu mety zapewniają wyższą pozycję w rankingu). Kolejnym kryterium, które rzadko robi dużą różnicę, jest stan drogi. Niektóre osoby uważają, że oceny były niespójne przez lata lub zostały zawyżone w ostatnich latach. Krótko mówiąc, nie ma naukowego sposobu oceniania podjazdów, to po prostu wyrok od organizatorów wyścigu.

Zauważ, że inni rzeczywiście próbowali ilościowo uszeregować podjazdy. Możesz zastosować ich metodologię do wspinaczek w pobliżu miejsca zamieszkania, aby dowiedzieć się, jak lokalna wspinaczka może zostać sklasyfikowana na końcu etapu trasy.

Wolę wiedzę na temat jazdy na rowerze, że zdecydowałem, który bieg Citroen 2CV musiał być w celu podjechania pod górę / górę. Do podjazdów HC trzeba było je pokonywać w odwrotnej kolejności.

Naukowy? Nie tak bardzo. Postrzegany galijczyk? Mais oui!

Kolejnym ważnym kryterium jest miejsce wspinaczki. Jeśli pod koniec etapu górskiego umieścisz wspinaczkę kota 1 z końcem podjazdu, będzie to wspinaczka HC.

Doug Dailey (kolega z klubu kolarskiego i dawno mistrz Wielkiej Brytanii, legenda kolarstwa brytyjskiego) powiedział mi, że kategorie były historyczne i oparte na wczesnych możliwościach Citroena (lata dwudzieste XX wieku?). Gdyby wspomniany samochód mógł wejść tylko pod górę na 1. biegu, zostałby zdefiniowany jako kategoria 1. Jeśli mógłby to zrobić na drugim, kategoria 2 itd. Brzmi realistycznie i bardzo francusko. jot