Codziennie jeżdżę na oponach zamontowanych w moim rowerze. Zamiast martwić się, czy jest to śliskie, czy nie, powinieneś się martwić, jak twarda jest opona, zwłaszcza na mokrej nawierzchni. Opona starsza (nie wymagająca zużycia), która nie była używana od wieków, będzie miała rock i nie będzie dobrze działać na mokrej nawierzchni. Niektóre opony są po prostu znacznie bardziej miękkie niż inne, gdy są nowe.
Jeździłem samochodami wyścigowymi na slickach, gokartami wyścigowymi na slickach i motocyklami wyścigowymi na slickach, jeśli kiedykolwiek można nazwać oponę rowerową slick. Główną różnicą w przypadku mokrej opony wyścigowej jest mieszanka i oczywiście mają one rowki, aby zatrzymać aquaplaning przy dużej prędkości. Przy niskiej prędkości, jeśli wybierzesz mokrą linię, jest to miękka mieszanka, która zapewnia przyczepność, a nie tyle wypieranie wody z bieżnika.
To, co naprawdę sprowadza się do tego, to, jak bardzo jesteś zadowolony z tego, że rower może się pod tobą ślizgać, a nauka tego wymaga lat doświadczenia. Jeśli nie poradzisz sobie ze zjeżdżalnią, prawdopodobnie dowiesz się na mokrej nawierzchni. Czytaj dalej ... Jeśli masz opony z twardą gumą o niskiej przyczepności, rower ślizga się z mniejszą prędkością. Bardziej miękkie mieszanki zwiększają prędkość, z jaką ślizga się. Oczywiste prawda? Istnieje jednak inny czynnik, który nie jest tak binarny jak ten. Opona jest łatwa w obsłudze, gdy zbliża się do tego limitu. To jest naprawdę ważne w mokrej oponie. Jeśli masz obok siebie innego jeźdźca i ścigasz się z nim na różnych oponach, możesz dowiedzieć się, że jeden typ opony ma większą przyczepność niż drugi, ponieważ szybciej skręca na tej konkretnej nawierzchni. Bez kolejnego roweru robienia dokładnie tego samego, co wygrałeś ”
Oto, co sprowadza się do tego. Lepsza mokra opona to taka, która ma większy kąt poślizgu, zanim osiągnięta zostanie granica, a współczynnik tarcia zacznie się obniżać. Na mokrej nawierzchni następuje dramatyczna zmiana przyczepności po przekroczeniu limitu. Lepsza opona to taka, która ma mniejszą skokową zmianę w miarę osiągnięcia limitu. Miękka konstrukcja pozwoli osnowie opony na coraz większą wypaczenie, aż cała opona ześlizgnie się i limit zostanie osiągnięty. Przy niskich obciążeniach bocznych tylna krawędź łaty stykowej ślizga się, a ta przesuwa się stopniowo do przodu, gdy obciążenie wzrasta do punktu, w którym cała ślizgająca się powierzchnia styku ślizga się, a opona nie może zapewnić większej przyczepności. Jest to maksymalny kąt poślizgu, gdy żadna część łaty stykowej nie ślizga się. Tak czujesz, że opona osiąga limit. Jeśli opona jest miękka, ty ” Poczuję kąt poślizgu przy niższym obciążeniu, a będziesz mógł nadal pchać oponę z pewnością, że nie przekroczy krawędzi. Jeśli tusza jest twarda jak skała, nie zauważysz ślizgania się opony, dopóki rower nie zniknie spod ciebie.
Tak czy inaczej, podsumowując. Ślizg vs bieżnik to czerwony śledź. Chodzi o to, jak miękki jest ten związek i ile tusza może zgiąć. Jeśli drastycznie obniżysz ciśnienie, znajdziesz lepsze uchwyty opon rowerowych na mokrej nawierzchni. Chociaż na suchej nawierzchni obowiązuje ta sama zasada, miękka opona całkowicie nie reaguje i będzie źle się czuć przy niskim ciśnieniu. Również, jeśli jest zbyt miękki, łatka kontaktowa może zacząć działać przeciwko sobie i dostarczać siły w różnych kierunkach, ponieważ jest składana, co zmniejsza przyczepność. Niektóre opony działają lepiej niż inne, ale nie chodzi o wzór bieżnika, chyba że osiągasz prędkość ponad 100 km / h lub coś takiego! A tak przy okazji, wszystko jest nim zanim zaczniemy martwić się wibracjami i tłumieniem uderzeń ... jest o wiele więcej niż tylko zręczny = zły / bieżnik = dobry.
