Nie musisz kompilować kodu źródłowego, aby zorientować się, jak wygląda AOSP; jeśli pobierzesz emulator Androida , zawiera on domyślny obraz urządzenia, który jest tylko AOSP oraz kilka narzędzi programistycznych, bez żadnych usług Google. To sumuje się do:
- Jądro Linux, VM VM Dalvik, biblioteki Java i środowisko Android
- Stock Launcher (w tym różne ekrany blokady)
- Klawiatura standardowa
- Przeglądarka zapasów (NIE Chrome)
- Kalkulator
- Kalendarz (synchronizuje się z Exchange)
- Aparat fotograficzny
- Zegar
- Menadżer pobierania
- E-mail (synchronizuje się z IMAP i POP)
- Galeria (która obejmuje również odtwarzacz multimedialny)
- Wiadomości
- Muzyka (NIE odtwarzaj muzyki)
- Ludzie
- Telefon
- Szukaj (lokalne aplikacje, ludzie i internet za pośrednictwem Google, NIE Google Now)
- Ustawienia
- Różne widżety aplikacji
Prawie wszystkie niezbędne ramy systemu Android są częścią AOSP (np. System zamiarów, system zezwoleń, system działań / usług, system dostarczania treści, system widgetów aplikacji, system Daydream, standardowe elementy interfejsu użytkownika, pasek powiadomień, Dalvik VM, kompilator JIT, standard Java biblioteki (Apache Harmony), OpenGL i Renderscript, Framework multimediów, Framework połączeń, GPS, czujniki itp.). Jedyną znaczącą częścią frameworka, który nie jest AOSP, jest Google Cloud Messaging, który obsługuje usługę Push i usługi Sklep Play, które zapewniają aktualizacje aplikacji, rozliczenia w aplikacji i usługi gier. Ponieważ usługi te są wysoce zależne od serwerów Google, tak naprawdę nie mogą być częścią AOSP. Wszystkie narzędzia programistyczne dla Androida są również częścią AOSP.
Niektóre ważne aplikacje Google, które nie są częścią AOSP, to Gmail, Mapy Google, Youtube, Google Now, Google+, Chrome, Hangout i Sklep Play.
Oto kilka zrzutów ekranu pobranych z emulatora Androida 4.3:
Program uruchamiający, z niektórymi widżetami giełdowymi, wystarczająco powiedział:
Wszystkie aplikacje w AOSP prawie pasują do jednej strony, tak było od wczesnego Androida:
Wszystkie widżety:
