Nie znalazłem żadnych twardych dowodów przemawiających za lub przeciw, jest to w zasadzie implementacja stosu Bluetooth.
Stos BT musi zważyć zużycie energii w stosunku do wymagań dotyczących dostępności dla operacji, którą zakłada, że użytkownik chce wykonać, więc próbuje w miarę możliwości wyłączyć zarówno obwód nadawczy, jak i odbiorczy.
Idealny przypadek ma miejsce, gdy podłączone są dwa urządzenia i żadne z nich nie oczekuje, że pojawią się inne urządzenia; „połączenie” oznacza, że urządzenia mają zsynchronizowane zegary i uzgodniły cykle robocze. W przypadku bezczynności zestawu słuchawkowego jest całkowicie do przyjęcia, jeśli słucha przez krótki czas co sekundę, ponieważ użytkownik raczej nie odbierze telefonu szybciej; jeśli jest jeszcze coś do zrobienia, telefon wyśle pakiet instruujący zestaw słuchawkowy, aby pozostawił włączony odbiornik.
Przejście do stanu połączenia po włączeniu jest trudniejsze, ponieważ masz dwa urządzenia, które próbują zminimalizować cykle robocze na swoich transiwerach, podczas gdy nadal muszą się znaleźć (i nie mogą jeszcze założyć zsynchronizowanych zegarów). To, jak zachowują się urządzenia, zależy w dużej mierze od tego, ile mocy mają do dyspozycji i jaki jest ich cel.
Zestaw słuchawkowy przyjmie, że włącza się w zasięgu telefonu, z którym jest sparowany, więc będzie nasłuchiwał, jeśli jedno z urządzeń na liście parowania odezwie się; jeśli tak, odpowie pakietem konfiguracji połączenia; po kilku sekundach generalnie poddaje się i przechodzi w tryb niskiego zużycia energii, zakładając, że został przypadkowo włączony (np. w torebce).
Samochodowy zestaw głośnomówiący ma dużo dostępnej mocy, dzięki czemu może nasłuchiwać i aktywnie badać sparowane urządzenia w sposób ciągły.
Bycie „wykrywalnym” oznacza, że na niektóre pakiety rozgłoszeniowe odpowiada się, jeśli zostaną odebrane; w przeciwnym razie brane są pod uwagę tylko pakiety emisji pojedynczej skierowane na urządzenie. To ustawienie jest technicznie niezależne od polityki zasilania, ale często są one ustawiane razem przez warstwę środkową odpowiadającą na żądanie interfejsu użytkownika.