Porównawcze metody projektowania połączeń, które zostaną połączone

Chcę wydrukować w 3D niektóre części, które zostaną później połączone ze sobą wzdłuż szwu. Kiedy modelujesz te oddzielne części, jakie są metody, które działają dobrze w przypadku elementów drukowanych w 3D? Na przykład, gdy wykonuję obróbkę drewna, mogę wybrać połączenia kołkowe i sworzniowe lub złącza wpuszczane i czopowe lub nakładające się na siebie kawałki kleju. Jakie metody przekładają się na zastosowanie w przypadku tworzyw sztucznych z nadrukiem 3D? Jak zmienia się odpowiedź w zależności od orientacji złącza wzdłuż kierunku drukowania?

Jedną z moich ulubionych technik jest łączenie elementów za pomocą śrub i stosowanie stożkowej funkcji, która pomaga wyrównać części. Pojedyncza śruba może dać bardzo mocne połączenie, które jest dobrze wyrównane i nie będzie się wykręcać. Kolejną zaletą jest to, że takie złącza można drukować w dowolnej orientacji, ponieważ cechę stożkową można zaprojektować pod kątem 45 stopni.

Oto przykład takiego połączenia w przekroju: